IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Προς "πολιτική εκεχειρία" ΗΠΑ και Ιράν. Του Κώστα Ράπτη Τον περασμένο μήνα το ηλεκτρονικό περιοδικό The Cradle δημοσίευσε την πληροφορία ότι διεξάγονται μυστικές απευθείας συνομιλίες αμερικανικών και συριακών αντιπροσωπειών στην πρωτεύουσα του Ομάν, Μασκάτ, με αφορμή το ερώτημα της τύχης του Αμερικανού Όστιν Τάις, ο οποίος έχει απαχθεί στη Συρία το 2012, αλλά προφανώς ευρύτερη ατζέντα. Όπως σχολιάζαμε τότε στο Capital.gr : " Και μόνο η αναφορά στο Ομάν δείχνει ότι τα πράγματα είναι σοβαρά: διότι το σουλτανάτο των 4,5 εκατ. κατοίκων στην έξοδο του Περσικού Κόλπου αποτελεί προνομιακό τόπο διεξαγωγής εμπιστευτικών συνομιλιών τα τελευταία χρόνια. Ως χώρα που στηρίζεται στην αμερικανική (παλαιότερα βρετανική) προστασία και συμμετέχει στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, αλλά δεν κόβει τις γέφυρές του με τους αντιπάλους της Δύσης, το Ομάν έχει τρόπον τινά "ειδικευθεί” σε αυτόν τον ρόλο, αν αναλογισθούμε ότι φιλοξένησε τις αρχικές συνομιλίες της

  Πυρηνική ισχύς, ο πόλεμος της Ουκρανίας και τα διλήμματα ασφαλείας. Διέξοδος δεν υπάρχει. Εάν δεν υπάρξει αλλαγή προσεγγίσεων δεν είναι καθόλου απίθανη.μια πολύ μεγάλη κρίση ανυπολόγιστων προεκτάσεων. Η συζήτηση για τα πυρηνικά όπλα, την χρήση τους, τους κινδύνους για το μέλλον και τις στρατηγικές των κρατών δεν είναι νέα. Απλά ο πόλεμος της Ουκρανίας και οι θέσεις που διατυπώθηκαν από Ρώσους ηγέτες πυροδότησαν μια συζήτηση που συχνά ξενίζει. Αυτό δεν αφορά μόνο όσους σπεύδουν να σχολιάσουν με σχεδόν απόλυτες και άκαμπτες θέσεις αλλά και οι θέσεις και αποφάσεις κρατών και ηγετών. Ολοφάνερα πλέον το πρόβλημα είναι ότι δεν συνεκτιμάται δεόντως το γνωστικό κεκτημένο της στρατηγικής ανάλυσης για τους κινδύνους έναρξης μιας πυρηνικής σύγκρουσης. Πάντως, οι αγωνιώδεις δηλώσεις του προέδρου Μπάιντεν έστω και καθυστερημένα δείχνουν ότι ενδέχεται να δρομολογήσει πιο ορθολογιστικούς στρατηγικούς προσανατολισμούς. Το γνωστικό κεκτημένο είναι απόρροια τόσο επιστημονικών αναλύσεω

 Οι Ουκρανοί διεισδύουν στον νότο και θέλουν να εγκλωβίσουν τους Ρώσους. Μία ημέρα αφότου απελευθέρωσαν το Λύμαν –βασικό κόμβο ανεφοδιασμού των ρωσικών δυνάμεων στην ανατολική Ουκρανία– οι ουκρανικές δυνάμεις συνέχισαν να προωθούνται προς τον νότο. Όπως και στο Λύμαν, τα ρωσικά στρατεύματα στη νότια Ουκρανία κινδυνεύουν να περικυκλωθούν, την ώρα που αντιμετωπίζουν προβλήματα στον ανεφοδιασμό τους. Με κάθε διαδοχική φάση της διπλής αντεπίθεσης που ξεκίνησαν –στα νότια και στα ανατολικά– πριν από έναν μήνα, οι Ουκρανοί υλοποιούν το στρατηγικό τους σχέδιο για να επικρατήσουν έναντι ενός μεγαλύτερου –τουλάχιστον στα χαρτιά– στρατού. Το στρατηγικό σχέδιο του Κιέβου προϋποθέτει υπομονή, πειθαρχία και ακρίβεια: τρεις ιδιότητες που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των ουκρανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, καθώς οδεύουμε προς τη συμπλήρωση 8 μηνών πολέμου. Αρχικά, οι Ουκρανοί χτυπούν με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού, έπειτα προσπαθούν να εντοπίσουν τα τρωτ

  Sarmat nuclear missile Γιατί το παράθυρο της πυρηνικής καταστροφής  είναι ορθάνοικτο στην Ουκρανία. Οι έχοντες πραγματική συναίσθηση της κατάστασης που έχει δημιουργήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ανησυχούν σφόδρα για το σπιράλ ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα. Αυτό θα μπορούσε να φέρει την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής. Αν υπάρχει ένα βασικό συμπέρασμα που ταυτόχρονα ενισχύει αυτή την ανησυχία, είναι ότι η Δύση, ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, στερείται σε αυτή την ιστορική συγκυρία ηγεσιών, όπως αυτές που κατόρθωσαν, έστω και με ισχυρή δόση τύχης, να διατηρήσουν την «ισορροπία του τρόμου» στον Ψυχρό Πόλεμο. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Οι ΗΠΑ δείχνουν εδώ και χρόνια ότι δεν κατόρθωσαν ποτέ να εγκαταλείψουν τη συγκρουσιακή λογική με τη Ρωσία. Για τους «κυνικούς» αναλυτές της διεθνούς ασφάλειας, αυτό ήταν σχεδόν αναμενόμενο, αφού η πραγματικότητα που επ