IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

27/1/2017, British Prime Minister Theresa May and U.S. President Donald Trump Το ΝΑΤΟ είναι «παρωχημένο», το Brexit «φανταστικό», η Ε.Ε. «όχημα της Γερμανίας». Οι καταιγιστικές δηλώσεις του νέου Αμερικανού προέδρου προβληματίζουν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως προανάκρουσμα εμπορικού πολέμου και πολιτικής αποξένωσης.   Τον Φεβρουάριο του 2007, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκλεψε την παράσταση στην ετήσια διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου με την πολύκροτη ομιλία του, όπου καυτηρίασε τους νεοσυντηρητικούς της κυβέρνησης Μπους χρεώνοντάς τους την απόπειρα οικοδόμησης ενός «μονοπολικού κόσμου». Δέκα χρόνια αργότερα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ οραματιζόταν από το ίδιο βήμα, το περασμένο Σαββατοκύριακο, την οικοδόμηση μιας νέας, «μετα-δυτικής» παγκόσμιας τάξης. Αν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε, παραφράζοντας τον Μαρκ Τουέιν, ότι «οι φήμες περί θανάτου της Δύσης είναι άκρως υπερβολικές», οι πάντες αναγνωρίζουν ότι η απειλή ενός ιστορικού δ

Το βραχυκύκλωμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με υπαιτιότητα της Γερμα­νίας από το 2008 και κυρίως από την έναρξη της κρίσης στην Ευρω­ζώνη την άνοιξη του 2010 έχει οδηγήσει την ΕΕ σήμερα σε μια πρωτοφανή στην Ιστορία της πολυδιάσπαση. Oλα δείχνουν ότι το ηγεμονικό κενό, με την απροθυμία του Βερο­λίνου να πληρώσει το κόστος της κυριαρχίας του, θα το καλύψουν οι ΗΠΑ. Ως μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να διαβάσουμε και την παρέμβαση του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους και όχι μόνον ως ανακλαστική αντίδραση οφειλόμενη στην αποσταθεροποίηση της Τουρκίας. Σήμερα δεν υπάρχει ευρωπαϊκό αδιέξοδο που να μην έχει αμερικανικό ορίζοντα επίλυσης: Η διαχείριση του Brexit αλλά και ενός ντόμινο αιτημάτων με επίκεντρο την τετράδα του Βίσεγκραντ αλά καρτ συμμετοχής στην ΕΕ μόνον στο πλαίσιο μιας συνολικής ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης με πυλώνες την Ενιαία Αγορά Βόρειας Αμερικής-Ευρώπης στο πλαίσιο της Συμφωνίας ΤΤΙΡ, και το ΝΑΤΟ μπορεί να

Ο Μπαρόζο δεν είναι ο μόνος που προτίμησε την αγκαλιά των πολυεθνικών. Προηγήθηκαν ο Γερμανός επίτροπος Μπάνγκεμαν («Τελεφόνικα»), ο συμπατριώτης του Φερχόιγκεν και άλλοι, ενώ μην ξεχνάμε υπάλληλος της G.S. διετέλεσε ο σημερινός πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και ο Ιταλός επίτροπος Μάριο Μόντι. Κάτι δεν πάει καλά, λοιπόν, στο «βασίλειο των Βρυξελλών», οι αξιωματούχοι του οποίου έχουν ενσωματωθεί στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ο Πορτογάλος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο Ο Πορτογάλος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο, ακολουθώντας και αυτός το γνωστό ρητό «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», έπεσε στην αγκαλιά των πολυεθνικών | EPA / PATRICK SEEGER «Η Ευρώπη του Μπαρόζο δεν είναι η δική μας Ευρώπη», είχε δηλώσει τον Ιούνιο του 2009 η τότε Γ.Γ. του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μαρτίν Ομπρί, με αφορμή το «μαγείρεμα» των Βρυξελλών και των πρωτευουσών για την ανανέωση της θητείας του Πορτογάλου προέδρου της Επιτροπής. Λίγες φωνές συμφώνησαν

Όταν ξαφνικά φτάσαμε στην ώρα της αλήθειας σε σχέση με την παρουσία της τη Ελλάδας στην ευρωζώνη, παρενέβησαν και γεωπολιτικοί παίχτες οι οποίοι την προηγούμενη περίοδο ήταν σχετικά ανενεργοί. Η Γαλλία, την τελευταία στιγμή της κρίσης αποφάσισε να αναλάβει τη «σταυροφορία» της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη τόσο έναντι του «κακού» Σόιμπλε όσο και έναντι των Αμερικανών που είχαν φανεί να ταλαντεύονται την τελευταία περίοδο μεταξύ παραμονής και εξόδου της Ελλάδας όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα κείμενά μας. Επιπλέον, φάνηκαν στην σκακιέρα  να μπαίνουν δύο ακόμα παράγοντες, η χρηματιστηριακή κρίση της Κίνας, και η μεγάλη πολιτική αλλαγή που συνέβη στην Πολωνία ένα μήνα πριν, και η οποία φαίνεται να επηρεάζει σαφώς την στάση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ντόναλντ Τουσκ. Η αλλαγή στην γαλλική πολιτική –η Γαλλία ανέλαβε μάλιστα να συγγράψει και το ελληνικό κείμενο, μαζί με τον Χουλιαράκη και τον Τσακαλώτο–, φάνηκε καθαρά όχι μόνο από την ενεργητικότερη στάση του Ολ

(...) Η κρίση του ευρώ έδωσε στους Γερμανούς την ψευδή αίσθηση ότι είχαν μικρή εξουσία, και υπολογίζονταν ως τέτοια στον κόσμο. Καλώς ήρθατε στο club της γεωπολιτικής ταπεινότητας. Θα κάνουμε κάτι για αυτό εμείς οι Ευρωπαίοι ή θα αφήσουμε τα πράγματα να συμβούν; Στο γύρισμα της χιλιετίας, ήταν της μόδας να μιλάμε για την παρακμή της Δύσης και την άνοδο της Ασίας και των BRICs (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα). Ο λόγος ήταν ότι ο 21ος αιώνας επρόκειτο να είναι ο αιώνας της Ασίας, και ότι η Δύση απλώς έπρεπε να χαμογελάσει και να το υπομείνει, η πραγματική ανωμαλία των τελευταίων 200 ετών που υπήρξε η έκρηξη της Δύσης. Ο νέος αιώνας θα αποκαθιστούσε την ισορροπία που υπήρχε για τουλάχιστο μια χιλιετία. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 απλώς επιβεβαίωσε αυτές τις προβλέψεις. Σε μια επανάληψη του «ο Πόλεμος των Κόσμων», του H.G. Wells, οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν πληγεί από τον ίδιο ιό οικονομικού και χρηματοπιστωτικού φιλελευθερισμού με τον οποίο είχε εμβολιάσει ό

Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Η επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη. Και υποστηρίζω τη θέση αυτή, παρά το γεγονός ότι μέσα στο σκοτάδι που μας κυριαρχεί, λόγω της κρίσης και των αβάστακτων άδικων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και οι κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις, δεν έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το φως, διότι είναι ακόμα αμυδρό και τις πλείστες φορές αδιευκρίνιστο. Οι απόψεις που υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, είναι σκληρές και ξεκάθαρες για το στόχο τους, και τις εκφράζει με ωμό τρόπο, που προκαλεί και φοβίζει. Δυστυχώς, η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν μπορούν να αναμένουν την παραμικρή βοήθεια από τους εταίρους της Ευρώπης και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η εσωτερική συζήτηση για αναθεώρηση της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι πολιτική απάτη και τεράστιο ψέμα, ότι θα εξέλθουμε της κρίσης γαντζωμένοι στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Με τα σημερινά δεδομένα η χώρα είναι εγκλω

(...) Ζούμε τη μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική φούσκα στην παγκόσμια ιστορία, και δεν θα πάρει πολύ χρόνο για να προκαλέσει ένα απερίγραπτο χάος με το που θα σκάσει. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή στην ιστορία του πλανήτη.  Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι διασυνδεδεμένο περισσότερο από ποτέ, και μια κρίση σε μια περιοχή του κόσμου μπορεί να εξαπλωθεί παντού με την ταχύτητα του φωτός. (...) Βρυξέλλες   Μια ματιά στην τρέχουσα κατάσταση πριν την οικονομική κατάρρευση: Το συνολικό χρέος του χρηματοπιστωτικού συστήματος των Ηνωμένων πολιτειών είναι περίπου 56.280.790.000.000 $ αλλά σε τραπεζικούς λογαριασμούς υπάρχουν μόνο 9.283.000.000.000 $. Έτσι, μπορείτε να πάρετε όλα τα χρήματα μέχρι τελευταία δεκάρα να τα πολλαπλασιάστε με το έξι και πάλι δεν θα σας φτάσουν να πληρώσετε όλα τα συσσωρευμένα χρέη. Υπάρχει ένα συνολικό χρέος στον πλανήτη που φτάνει περίπου τα 190.000.000.000.000 $ (190 τρισεκατομμύρια παρακαλώ) . Η συνολική ονομαστική αξία