Ένα έγκλημα που αποσιωπάται.
Σκίτσο του Α. ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ Η ίδρυση του ΑΣΕΠ αποτελεί την κορυφαία μεταπολεμική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση. Υπήρξε ωστόσο ελλιπής, καθώς εξαιρούσε τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και τις συμβάσεις έργου που συνάπτονταν με το Δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το «παραθυράκι» του νόμου εκμεταλλεύτηκαν τα πανίσχυρα πελατειακά δίκτυα των κομμάτων και ξεκίνησαν τη φάμπρικα των συμβασιούχων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα ήσαν «τρόφιμοι» του κομματικού κράτους. Ο συνταγματικός νομοθέτης το 2001 υπό την πίεση και την κατακραυγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εν όψει και της 1999/70/ΕΚ Οδηγίας) αναθεώρησε το 103 του Συντάγματος. Η νέα διάταξη του άρθρου 103 απαγόρευσε τη μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεων έργου σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Θεσπίστηκε όμως και η μεταβατική διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 118 του Συντάγματος για να μπορέσει το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα να βολέψει μια τελευταία φορά τα «παιδιά-πελάτες» του. Μ