Για ποια δημοκρατία μιλάμε;
(...) Η εξουσία από και για τους ανθρώπους φαίνεται να έχει αντικατασταθεί σε πολλές επίσημες δημοκρατίες από μια εξουσία που είναι από και για τους πλούσιους και τους ισχυρούς. Είναι πλέον σαφές ότι μετά από πολλές δεκαετίες ρητορικής σχετικά με τη δημοκρατία, το αρχικό ιδανικό της -μια κοινότητα όπου οι άνθρωποι ζουν μαζί χωρίς να έχουν εξουσία ο ένας πάνω στον άλλο- μπορεί να εφαρμοστεί μόνο ατελώς, αν όχι καθόλου, σε μικρά κράτη. Σε αυτή την περίπτωση, η Σιγκαπούρη έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τις συγκεντρωτικές και δυσλειτουργικές δημοκρατίες. Είναι πραγματικά μια λειτουργική πόλη-κράτος με ένα σχετικά μικρό (5,5 εκατομμύρια) πληθυσμό υψηλής μόρφωσης και δεν έχει εχθρούς. Η έξυπνη διαχείριση φαίνεται να έχει εξασφαλίσει το οικονομικό μέλλον της Σιγκαπούρης. Η πόλη-κράτος πορεί να αντέξει τις κρίσεις που κάνουν και τους έχοντες και τους μη έχοντες σε άλλα μέρη να ποθούν την σαρωτική σκούπα του αυταρχισμού. Την άλλη Κυριακή η Σιγκαπούρη γιορτάζει την 50ή ε