IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η ακατανόητη απόφαση της Πρωτοδίκη Φλώρινας για το Σωματείο «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα». Οι δικαστικές αποφάσεις είναι σεβαστές. Επιτρέπεται, όμως ή μάλλον επιβάλλεται η κριτική τους, όταν η κρίση του Δικαστή είναι καταφανώς εσφαλμένη. Η Πρωτοδίκης Φλώρινας, με την υπ’ αρ. 41/2023 απόφασή της, επικύρωσε την αναγνώριση του Σωματείου « Κέντρο  Μακεδονικής  Γλώσσας στην Ελλάδα ». Η απόφαση αυτή δικαιολογημένα προκαλεί, πλείστα ερωτηματικά, διότι: I) Πολλές Ενώσεις και Σύλλογοι, πολιτιστικοί και πατριωτικοί, από τους πλέον ιστορικούς στη Μακεδονία και στην Ελλάδα γενικότερα, σκοπός των οποίων είναι η προστασία της εθνικής κληρονομιάς και η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων είχαν ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της ανακοπής της Εισαγγελέως Φλώρινας, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης αναγνώρισης του επίμαχου Σωματείου. Μεταξύ αυτών η «Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών», ο «Σύνδεσμος Προάσπισης Μακεδονίας-Θράκης», ο «Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλώρινας ο Αριστοτέλης»

Η σύγκρουση Σόφιας - Σκοπίων για «μακεδονική» ταυτότητα - γλώσσα και οι Πρέσπες. Η «μακεδονική» ταυτότητα και η συνδεόμενη με αυτήν «μακεδονική γλώσσα» αποτέλεσαν βασικά στοιχεία του μακεδονισμού με τον οποίο συγκρούσθηκε η Ελλάδα θεωρώντας ότι αποτελεί ακραία έκφραση αλυτρωτισμού και σφετερισμού της Ελληνικής Ιστορίας. Συγχρόνως όμως αποτελούν και κόκκινο πανί για τον Βουλγαρικό Εθνικισμό που θεωρεί ότι οι σλαβομακεδόνες και η γλώσσα τους προέρχονται από τη Βουλγαρία. Η Συμφωνία των Πρεσπών έδωσε με τον γνωστό τρόπο «τέλος» στην διαφορά με την Ελλάδα, αλλά οι εκκρεμότητες με τη Βουλγαρία παραμένουν και απειλούν σήμερα την ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας. Οι δυο χώρες παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες και τα κείμενα που υπέγραψαν στην διάρκεια διακυβερνητικών συναντήσεων, δεν έχουν κατορθώσει να βρουν ισορροπίες σε μια σειρά ζητήματα τα οποία έχουν ένα κοινό πυρήνα. Την προβολή εκ μέρους των Βορειομακεδόνων της ξεχωριστής «μακεδονικής» ταυτότητας την οποία μαζί με τη «μακεδον

  Οι νέες περιπέτειες της Βόρειας Μακεδονίας και οι κραδασμοί στη Συμφωνία των Πρεσπών.   Σε νέες περιπέτειες μπαίνει η Βόρεια Μακεδονία μετά την προαναγγελία παραίτησης Ζάεφ λόγω της ήττας του κόμματος του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς το VMRO φαίνεται ότι έχει εξασφαλίσει τον αναγκαίο αριθμό βουλευτών ώστε να επιβάλει με πρόταση μομφής την ανατροπή της κυβέρνησης, ακόμη και αν ο Ζ. Ζάεφ επιχειρήσει ελιγμό της τελευταίας στιγμής. Το πολιτικό παρασκήνιο βουλιάζει και πάλι σε σκοτεινές και συχνά ύποπτες συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, με υπόνοιες για εξαγορά βουλευτών και υπόγειες παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων, με την υποκίνηση εκ νέου εθνοτικών αντιπαραθέσεων, απειλώντας να οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά πολιτική κρίση, σε μια στιγμή που έδινε μάχη για να εξασφαλίσει την μεγαλύτερη πρόσδεση με την ΕΕ, με δεδομένο ότι στο άμεσο μέλλον δεν προβλέπεται απόφαση για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας. Όμως η πολιτική αυτή κρίση που ξεσπά στη γειτονική χώρα αναμένετ

Λιμένας Αλεξανδρούπολης   Η γεωπολιτική “γειτονιά” της Ελλάδας βρίσκεται σε αναστάτωση και όλα δείχνουν ότι η υπό ανάδυση αρχιτεκτονική ασφαλείας δεν αφορά μονάχα την Ανατολική Μεσόγειο. Αφορά και την περιοχή των Βαλκανίων. Μπορεί στην αμερικανική γεωστρατηγική λογική κεντρική θέση να έχει η ανάσχεση Ρωσίας και Κίνας, χώρες με ξεχωριστά συμφέροντα και παρουσία στις δυο περιφέρειες, αλλά η επιλογή της Αλεξανδρούπολης για τη δημιουργία της “χερσαίας Σούδας” φαίνεται να σημαίνει πολλά περισσότερα. Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ (Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA/ΙΑΑΑ ) Πέραν του στρατηγικού επιπέδου που αφορά την αντιμετώπιση της Ρωσίας και της Κίνας, υπάρχει και το τακτικό. Περιφερειακοί δρώντες για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη νέα κατάσταση, η οποία προς το παρόν μοιάζει με κινούμενη άμμο που απειλεί και την ελληνική εθνική ασφάλεια. Οι Αμερικανοί δείχνουν ότι σταδιακά ξεκαθαρίζουν την οπτική τους σ’ αυτ

Ζόραν Ζάεφ Γιατί θεωρώ αρνητική την παραίτηση Ζάεφ; Διότι απο όλο το πολιτικό απαράτ των Σκοπίων ο λιγότερο αρνητικός προς την Ελλάδα είναι ο Ζάεφ.   Τα Σκόπια δεν είναι μια απλή περίπτωση. Στη σύνθεση και την ιστορία τους υπεισέρχονται όλα τα βαλκανικά κράτη και στον γεωγραφικό τους χώρο αντιπαρατάχθηκαν Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι. Με τα Σκόπια και την πολιτική τους ασχολούμαι απο το 1988. Καθημερινά και σε όλα τα επίπεδα. Και στη λαϊκή καθημερινότητα και στην κομματική νομενκλατούρα τους. Με αυτά τα δεδομένα επισημαίνω τα εξής, πολύ λιανά: 1.-Ο Μακεδονισμός είναι καταγεγραμμένος βαθιά στη συνείδησή τους. Δεν πρόκειται να εκλείψει με οποιαδήποτε συμφωνία. Το ίδιο και ο αλυτρωτισμός, τουλάχιστον, σε ο,τι αφορά τις γενιές που έζησα μέχρι το 2010. Μετά το 2010 έχει βγει στο προσκήνιο μία ακόμη γενιά την οποία δεν γνωρίζω καλά. 2.-Σε ό,τι αφορά το σλαβικό στοιχείο τα Σκόπια είναι διαιρεμένα σε τρείς μεγάλες ομάδες: τους φιλοβούλγαρους, τους φιλοσέρβους και τους καθαρ