IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Έναν καλά κρυμμένο... θησαυρό αξίας 1 με 3 δισ. ευρώ που έχουν αποκομίσει οι ξένοι πολυεθνικοί όμιλοι με την πρακτική των υπερτιμολογήσεων, υποτιμολογήσεων και των τριγωνικών συναλλαγών ανάμεσα στις μητρικές και τις θυγατρικές τους εταιρίες αναζητά η κυβέρνηση. Οι « ενδο-ομιλικές συναλλαγές » ή το « transfer pricing » είναι το μεγάλο πεδίο φοροαποφυγής που θέλει να διερευνήσει η κυβέρνηση μιμούμενη άλλα κράτη που έχουν πετύχει να βάλουν έσοδα στα ταμεία τους. Οι εκτιμήσεις στελεχών της σημερινής καθώς και της προηγούμενης κυβέρνησης που είχαν ξεκινήσει το σαφάρι... της φοροαποφυγής των πολυεθνικών υπολογίζουν ότι το κράτος χάνει φόρους ετησίως 1 με 3 δισ. ευρώ από τα κόλπα που κάνουν οι όμιλοι των ξένων κολοσσών, προκειμένου να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους, με χαμηλότερους συντελεστές. Οι έλεγχοι των ενδο-ομιλικών συναλλαγών δεν θα διεξαχθούν για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ξεκίνησαν το 2008 αλλά στην πάροδο των ετών χάθηκαν... ανάμεσα στα συναρμόδια

(...) Κανόνες arms-length, οδηγία Σαρμπάνης-Όξλεϊ και άλλα αστεία που εφεύρισκαν γραφειοκράτες παγκοσμίως, δήθεν για να πιάνουν διοχέτευση κερδών σε φορολογικούς παραδείσους ήταν πάντα για γέλια. Ακόμη είναι. Οι πολυεθνικάριοι ανά τον πλανήτη που ασχολήθηκαν έστω και φευγαλέα με τις ενδοομιλικές συναλλαγές γελάνε με αυτές τις απόπειρες, γιατί ξέρουν πόσο απλό είναι να πιάσεις την παράνομη εξαγωγή μη φορολογουμένων κερδών πολυεθνικών. Όπως εξίσου ιλαρές ήταν και οι απόπειρες της ελληνικής κυβέρνησης/γραφειοκρατών τα τελευταία 20 χρόνια να πιάσει την γιγαντο-φοροδιαφυγή των πολυεθνικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. (...) Απλά φαίνεται ότι κανείς σε κανένα κράτος δεν θέλει να διαταράξει τις ενδοομιλικές συναλλαγές φοροδιαφυγής, ούτε τις τριγωνικές συναλλαγές, ούτε την καταστροφή των ανταγωνιστών εταιριών που δεν φοροδιαφεύγουν, άρα έχουν λιγότερα κέρδη για να επενδύσουν στην πρόοδο της δραστηριότητάς τους. Μοιάζει σαν ολόκληρα κράτη και ενώσεις κρατών όπως η Ευρωπαϊ

Η κατάθεση του επικαιροποιημένου μεσοπρόθεσμου για την περίοδο 2013-2016 προκάλεσε νέες συζητήσεις τόσο για τη δομή του προγράμματος (βαθμός επίδρασης του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή) όσο και για την αναγκαιότητα λήψης νέων μέτρων. Το δημοσιονομικό κενό για τα έτη 2015-2016 ανέρχεται περίπου σε 4 δισ.ευρω, ενώ η διαφαινόμενη αποτυχία και αυτού του προγράμματος θα προκαλέσει πιέσεις από την πλευρά της τρόικα για νέα μέτρα ή/και επέκταση των υφιστάμενων. Μελετώντας το νέο ΜΠΔΣ γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η περιβόητη φορολογική μεταρρύθμιση δεν αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για την τρικομματική κυβέρνηση. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός της μείωσης των προβλεπόμενων εσόδων λόγω της φορολογικής μεταρρύθμισης στα 851 εκατ.ευρω από 1,23 δισ.ευρω του αρχικού, προ τριμήνου, ΜΠΔΣ. Η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων, των οικονομικών αναλυτών, των επαγγελματικών φορέων αναγνωρίζουν ότι η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών – λόγω της ανεργίας και της ύφεσης – έχει πλέον εξαντληθεί. Την ίδια