IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Γιώργος Προκοπίου Όταν μια επιχειρηματική προσωπικότητα του βεληνεκούς του Γιώργου Προκοπίου αποφασίζει να συμμετέχοντας σε ένα διεθνώς προβεβλημένο “Οικονομικό Φόρουμ” όπως αυτό των Δελφών (Delphi Economic Forum), να αναφερθεί στην εμπειρία του μετά την απόφαση απόκτησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) με τρόπο που θυμίζει ανεκδοτολογία, δεν μπορεί παρά να ερμηνευθεί ως συνειδητή απόφαση “τρολαρίσματος” όσων έχουν την ευθύνη για την αποκαρδιωτική εικόνα του δημοσίου τομέα, ασχέτως των ιδεολογικών πεποιθήσεων και τον διακηρύξεων για την ανάγκη στήριξης της επιχειρηματικότητας ως ατμομηχανής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Όταν σου ζητά το ένδοξο ελληνικό Δημόσιο, “φόρο 880.000 για κάθε εκατομμύριο που βλακωδώς έφερες στην πατρίδα σου”, αυτό δεν είναι στήριξη της επιχειρηματικότητας, αλλά “οικονομική σκέψη”… του Γιαγκούλα του αρχιληστή! Και σε όποιον αρέσει. Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Αρχικά, ο Προκοπίου ανέφερε το αυτονόητο: “Δεν πήραμε τα ναυπηγεία για να

Ασταμάτητη καλπάζει η… κανονικότητα των αυθαιρεσιών και καταπατήσεων στη Χαλκιδική. Το τελευταίο καταγγελλόμενο κρούσμα, η επέκταση μιας καντίνας σε έκταση σχεδόν δέκα στρεμμάτων πάνω στο κύμα, στην Κομίτσα, περιοχή που βρίσκεται σχεδόν στα όρια του Αγίου Ορους, μας οδήγησε τελικά σε οδυνηρές διαπιστώσεις σχετικά με τη δυνατότητα να επιβληθεί η νομιμότητα επί της αντικανονικότητας, που έχει λάβει θεσμικές διαστάσεις. 'Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στην καντίνα.   Ασταμάτητη καλπάζει η… κανονικότητα των αυθαιρεσιών και καταπατήσεων στη Χαλκιδική. Το τελευταίο καταγγελλόμενο κρούσμα, η επέκταση μιας καντίνας σε έκταση σχεδόν δέκα στρεμμάτων πάνω στο κύμα. Στη Κομίτσα ο ιδιοκτήτης συρόμενης καντίνας εκμίσθωσε μια έκταση 15 τ.μ. για απλή χρήση αιγιαλού και την έχει φτάσει να είναι πλέον σχεδόν δέκα στρέμματα, πάνω στο κύμα. Μάλιστα με μηχανήματα, έκλεισε τον έναν από τους δύο χωματόδρομους που έφερνε τους λουόμενους στη θάλασσα και τοποθετήθηκαν κώνοι για να οδηγούνται

    '' Στα οκτώ χρόνια των μνημονίων η «κατάσταση αυθαιρεσίας» απέκτησε θεσμική ισχύ με αποτέλεσμα, σήμερα πλέον, η βία της αυθαιρεσίας να έχει προσλάβει επικίνδυνες κοινωνικές διαστάσεις.   Α υθαιρετούν με πρωτοφανή βία εις βάρος των πολιτών πελατών τους οι τράπεζες, οι εταιρείες τηλεφωνίας, πολλοί άλλοι ιδιωτικοί φορείς (νομικές εταιρείες, call center κ.ά), αλλά και η εφορία, η Δικαιοσύνη, το κράτος… Η αποθράσυνση όλων αυτών εις βάρος των πολιτών οφείλεται σε πολιτικούς και θεσμικούς λόγους.'' Το καθεστώς εξαίρεσης και η κατάσταση αυθαιρεσίας.  pacta sunt servanda, rebus sic stantibus * Το «καθεστώς αυθαιρεσίας» είναι μια έκφανση της νεοελληνικής κοινωνίας που θα μπορούσε ιστορικά να δικαιολογηθεί και ως μια μορφή αντίδρασης σε ένα μη ανταποδοτικό και αναποτελεσματικό κράτος. Αυτή η εξήγηση μπορεί με σχετική επάρκεια να καλύπτει την ιστορική διαδρομή μέχρι τη Μεταπολίτευση. Έκτοτε, όμως, σε συνθήκες δημοκρατικές και ευρωπαϊκές πλέον, η αυθαιρεσία έ

Ξεπερνάει κάθε λογική ο τρόπος αντιμετώπισης των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων από τους ελεγκτές της εφορίας οι οποίοι αναγκάζουν τους ελεγχόμενους να προσφύγουν στη δικαιοσύνη για να βρουν το δίκιο τους. Η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο αναφέρουν φοροτεχνικοί οι οποίοι δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τους ελεγκτές όχι μόνο για τις αποφάσεις αλλά και για τον αλαζονικό τρόπο που συμπεριφέρονται στους ελεγχόμενους.  Ίσως η χώρα μας  είναι η μοναδική που με την έναρξη ενός ελέγχου ο ελεγχόμενος αντιμετωπίζεται εκ των προτέρων ως «ένοχος». Όπως ένοχοι είναι οι λογιστές, ακόμα και οι ορκωτοί που υπογράφουν φορολογικά πιστοποιητικά. Όλα αυτά συμβαίνουν όπως αναφέρουν οι εμπλεκόμενοι εξαιτίας των υψηλών στόχων που έχουν τεθεί στη φορολογική διοίκηση. Η πίεση που ασκείται στους προϊστάμενους των εφοριών και των ελεγκτικών κέντρων τους οδηγούν στο να μοιράζουν «εύκολα» πρόστιμα. Έτσι χιλιάδες επιχειρήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με πρόστιμα «φωτιά» που προκύ