Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Συνταγματικά και πολιτικά προβληματική η κυβερνητική πρόταση για το εκλογικό σύστημα.

Εικόνα
Συνταγματικά και πολιτικά προβληματική  η κυβερνητική πρόταση για το εκλογικό σύστημα.  Η πρόσφατη τοποθέτηση του πρωθυπουργού για το εκλογικό σύστημα έχει ως επίκεντρο ένα ιδιότυπο μπόνους, υπέρ του πρώτου κόμματος, που θα εκκινεί από τις 20 έδρες, για  ποσοστό 25%, και θα αυξάνει κλιμακωτά (μία έδρα κάθε 0,5%) μέχρι 50 έδρες, διασφαλίζοντας σε κάθε περίπτωση, αυτοδυναμία με ένα ποσοστό γύρω στο 36-38% των ψήφων. Αν και δεν δόθηκαν περαιτέρω διευκρινίσεις, θέλω να πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός δεν θα επιμείνει στην σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση των «αυτοτελών» κομμάτων, σε σχέση με τους συνασπισμούς, διότι αυτή προσκρούει ευθέως στο Σύνταγμα, όπως είχε επισημάνει με έμφαση, σε σχετική γνωμοδότησή του, ο αείμνηστος Αριστόβουλος Μάνεσης, ως Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλή (την θέση δε αυτήν έχει υποστηρίξει έκτοτε σύσσωμη σχεδόν η θεωρία του Συνταγματικού Δικαίου – αναφέρω ενδεικτικά τους Δ. Τσάτσο, που την είχε χαρακτηρίσει «κραυγαλέα αντισυνταγματική»,

Συνταγματική Αναθεώρηση, η Ευκαιρία που πάλι χάθηκε.

Εικόνα
  Γιώργος Σωτηρέλης: ''Συνταγματική Αναθεώρηση,  η Ευκαιρία που πάλι χάθηκε'', 26/11/2019,  98.4 . Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γ. Σωτηρέλης, μιλώντας σήμερα στον 98.4   στηλίτευσε τόσο την ατολμία των κομμάτων για τομές στο Σύνταγμα, μετά από 10 χρόνια κρίσης της χώρας, αλλά και την εργαλειοποίηση του κράτους με πολιτικές στελεχώσεις , τεχνοκρατικών θέσεων που αναδεικνύουν ως πομφόλυγες δηλώσεις περί αξιοκρατίας και μητρώου στελεχών διαχρονικά.  Ο κ. Σωτηρέλης , σημείωσε πως  είχαμε ακόμη ακόμη μία αδιάφορη συνταγματική αναθεώρηση. Η συνταγματική πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων ως προς την αναθεώρηση ήταν τελικά αντίστοιχη με την γενικότερη προβληματική στάση τους απέναντι στους θεσμούς και επιβεβαίωσε περίτρανα την πολιτική ανωριμότητα και την θεσμική αναξιοπιστία τους. Θα  έπρεπε να αντιμετωπισθούν και άλλα μείζονα προβλήματα που χρονίζουν στην σύγχρονη Δημοκρατία μας (όπως οι "ελληνοχριστιανικές" ψυχώσεις για τις σχέσεις Κράτους

Συνταγματική αναθεώρηση.

Εικόνα
Από τις αρχές του καλοκαιριού 2016, όταν ο πρωθυπουργός είχε παρουσιάσει τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση, έχει περάσει πολύς καιρός. Το χρονοδιάγραμμα για τον κοινωνικό διάλογο, το οποίο ο ίδιος είχε τότε θέσει, παραβιάστηκε. Eστω και καθυστερημένα, ο Αλέξης Τσίπρας έβγαλε από το συρτάρι το χαρτί της αναθεώρησης, με προφανή σκοπό να το χρησιμοποιήσει πολιτικά. Κρίθηκε ότι συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ η διαδικασία να δρομολογηθεί μετά την έξοδο από τα μνημόνια και στην πορεία προς τις εκλογές. Είναι σαφές ότι αλλαγή του Συντάγματος δεν μπορεί να γίνει, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δύο μεγάλων κομμάτων. Κλίμα συναίνεσης δεν υφίσταται, ούτε αναμένεται να διαμορφωθεί το επόμενο διάστημα. Το αντίθετο μάλιστα, δεδομένου ότι ολοένα περισσότερο θα επικρατεί η γνωστή προεκλογική πόλωση. Είναι αξιοσημείωτο ότι το Μαξίμου έριξε λάδι στη φωτιά αποδίδοντας την αρχική άρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να συμμετάσχει η Ν.Δ. στην επιθυμία του να μην αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργώ

Αντιπερισπασμός για τα μέτρα ή μεταρρύθμιση;

Εικόνα
  Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσπάσει την προσοχή μας από την επώδυνη εφαρμογή του μνημονίου (της)    τείνει να αποδειχθεί επιτυχής, αλλά υποκρύπτει τις πραγματικές βλέψεις του Αλέξη Τσίπρα Η επιθυμία της κυβέρνησης να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από τα επώδυνα μνημονιακά μέτρα που εφαρμόζει είναι δεδομένη. Τόσο η καθιέρωση της απλής αναλογικής όσο και η πρωτοβουλία της για τη συνταγματική αναθεώρηση, ωστόσο, δεν είναι μόνο πολιτικός αντιπερισπασμός. Αντανακλούν αφενός έναν πολιτικό σχεδιασμό, αφετέρου τη φιλοδοξία να διαμορφώσουν ένα νέο πολιτικό σύστημα. Η Αριστερά, άλλωστε, έχει στο γονίδιό της την τάση να οραματίζεται, αν και συνήθως δεν φροντίζει να επεξεργάζεται με τη δέουσα σοβαρότητα, επιστημονική επάρκεια και -κυρίως- αίσθηση των ισορροπιών τις εκάστοτε προτάσεις της. Οι προτάσεις του Τσίπρα για τη συνταγματική αναθεώρηση μπορεί να έχουν ως σύνθημα «νέο Σύνταγμα, νέα Μεταπολίτευση, νέα Ελλάδα», αλλά μάλλον επιβεβαιώνουν, παρά διαψεύδουν,

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1975

Εικόνα
 Τ Ο ΚΥΡΙΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΙΝΑΙ  Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ  ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ  ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Οι μεγάλες πολιτικές αλλαγές δεν γεννιούνται από συνταγματικές επιταγές.  Συμβαίνουν στην κοινωνία και αποτυπώνονται στο περιεχόμενο του Συντάγματος. Ο ”οργασμός του σωματειακού φαινομένου ο συνδικαλισμός, οι αντιεξουσιαστικές εκδηλώσεις”, δεν είναι επινόηση κάποιων συνταγματικών επιταγών. Το αντίθετο συνέβη. Επειδή υπήρξαν, ως ανάγκες συλλειτουργίας μεταξύ των πολιτών, αναγνωρίσθηκαν συνταγματικά, ως δικαίωμα συνεταιρισμού και συνάθροισης. Επίσης, τα κόμματα πρώτα υπήρξαν ως κοινωνικό φαινόμενο και στη συνέχεια καθιερώθηκαν ως συνταγματικός θεσμός. Η διαδικασία αυτή δεν αναιρείται ως στοιχείο του Συντάγματος, με την ευκταία προβλεπτικότητα των επιταγών του, η οποία και δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως κατευθυντήριος οδηγία της ζωής μας. Απλώς καθιστά πιο μακρόβιο την αντίστοιχη επιταγή και διευκολύνει, με τη σταθερότητά της, την πολιτική μας ζωή.