Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα World Economy Crisis

Από τους εμπορικούς πολέμους στην ύφεση και τη χρηματιστηριακή αναταραχή.

Εικόνα
Από τους εμπορικούς πολέμους στην ύφεση  και τη χρηματιστηριακή αναταραχή.  Οι απλοί πολίτες ξέρουν καλύτερα: στις αναζητήσεις του Google η λέξη για την οποία όλο και συχνότερα το τελευταίο διάστημα ζητούν να μάθουν περισσότερα οι Αμερικανοί πολίτες είναι η "ύφεση" (recession). Οι εμπορικοί πόλεμοι τους οποίους δρομολόγησε ο Ντόναλντ Τραμπ λειτουργούν ως καταλύτης για την απελευθέρωση υφεσιακών τάσεων που συσσωρεύονταν εδώ και καιρό, με αποτέλεσμα το διεθνές οικονομικό τοπίο να σκιάζεται από απειλές που νόμιζε ότι είχε αφήσει πίσω του εδώ και δέκα χρόνια. Τα σημάδια πολλαπλασιάζονται. Αφότου, στη σκιά της Συνόδου της G20, η Κίνα ανακοίνωσε την επιβολή νέων δασμών σε αμερικανικά προϊόντα, για να λάβει την αντίστοιχη απάντηση από τον Ντόναλντ Τραμπ, οι προσδοκίες για τερματισμό της αντιπαράθεσης στο άμεσο μέλλον εξανεμίστηκαν. Η JPMorgan Chase υπολογίζει το κόστος του εμπορικού πολέμου για το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό σε 1.000 δολάρια ετησίως. Την ί

Το χάος μπορεί να περιμένει;

Εικόνα
''H σημερινή εικόνα των αγορών διαφαίνεται εξαιρετικά θετική, καθώς το έξυπνο χρήμα κατόρθωσε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι όλα πάνε καλά... Οι διεθνείς οίκοι, οι οποίοι συγκέντρωσαν σε εξευτελιστικά επίπεδα τις περισσότερες μετοχές, αναβαθμίζουν καθημερινά τις τιμές ωθώντας τους υπολοίπους μικροεπενδυτές και οίκους που έμειναν εκτός αγοράς να σπεύσουν να αγοράσουν...'' Η επιστράτευση ενός ψυχολόγου (Émile Coué,1857-1926) για να εξηγήσει την αδικαιολόγητη ευημερία που επικρατεί στις αγορές, (καθώς αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί οι μετοχές σε Ευρώπη και ΗΠΑ ενισχύονται σε υψηλό μηνών όταν ολοένα και περισσότερες εταιρείες απευθύνουν προειδοποιήσεις κέρδους -μετά τα απογοητευτικά εταιρικά αποτελέσματα του τέταρτου τριμήνου 2018 και την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας), αποτελεί για τους αναλυτές της Societe Generale την λύση στο πρόβλημα της συνεχούς ανόδου των αγορών. Αν και πολλοί αναλυτές εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με μία ανάκαμψη των αγορών στα τέ

G-20: αντιπαράθεση Κίνας- ΗΠΑ

Εικόνα
Σε μια χώρα που οι συμβολισμοί διαποτίζουν όχι μόνο την παράδοση αλλά και την ίδια την καθημερινότητα, η επεισοδιακή, αν όχι ταπεινωτική, υποδοχή του Barack Obama στην πόλη Hangzhou της Κίνας για τη σύνοδο των ηγετών των G20 μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να κατέβει από την πίσω πόρτα του Air Force One καθώς οι κινεζικές αρχές δεν του εξασφάλισαν την κατάλληλη σκάλα για να εξέλθει με επισημότητα από μπροστινή πόρτα – την ώρα που οι λοιποί ξένοι συμμετέχοντες της υψηλού επιπέδου διοργάνωσης (για την οποία προφανώς οι Κινέζοι οικοδεσπότες είχαν από καιρό προετοιμασθεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια) έτυχαν της κατάλληλης υποδοχής “κόκκινου χαλιού”. Ούτε είναι τυχαίο, ότι υπήρξαν φραστικές λογομαχίες ανάμεσα σε Κινέζους υπεύθυνους, που φώναζαν "εδώ είναι η δική μας χώρα και το δικό μας αεροδρόμιο”, και μέλη της αμερικανικής αποστολής, συμπεριλαμβανομένης και της Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Suzan Rice. Άλλωστε, αποτελεί κοιν

Η παγκόσμια κρίση και οι οκτώ οικονομικές μεγατάσεις του αύριο

Εικόνα
Strand Wallstreet ''...σε οικονομικό επίπεδο, βρίσκεται σε εξέλιξη μία «Μάχη του Ειρηνικού», με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Αυστραλία...αυτή η νέα «Μάχη του Ειρηνικού» θα έχει όλο και μεγαλύτερες επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, καθώς και στις γεωπολιτικές της προεκτάσεις.'' Το καίριο ερώτημα που προκύπτει από τη σημερινή διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση είναι αυτό της υφής των αλλαγών που ήδη έχουν δρομολογηθεί και των τρόπων αντιμετώπισής τους. Διαπρεπείς και επώνυμοι οικονομολόγοι, όπως ο Αμερικανός Νουριέλ Ρουμπίνι, ο Γάλλος Ζακ Αταλί, ο ινδικής καταγωγής Αμάρτια Σεν και ο Ιταλός Μάριο Μόντι, πρώην πρωθυπουργός της χώρας του, αναγνωρίζουν χωρίς περιστροφές ότι η διεθνής οικονομία γενικά και η Δύση ειδικότερα έχουν βυθιστεί πολύ βαθιά στο μεγαλύτερο πιστωτικο-επιχειρηματικό κύκλο που έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια οικονομική ιστορία. Και αν στο παρελθόν πολλοί κύκλοι είχαν παγκόσμια εμβέλεια, αυτός ο τελευταίος τους αφήνε

Το σύστημα δουλεύει «ρολόι» (ή άλλως πως: «Λεφτά υπάρχουν»!)

Εικόνα
Προχτές, έγινε παγκοσμίως γνωστό ότι η αμερικανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών «Verizon» εξαγοράζει το 45% των μετοχών που κατέχει στον όμιλό της η βρετανική «Vodafone» έναντι του ευτελούς ποσού των... 130 δισ. δολαρίων! Για να καταλάβουμε το μέγεθος του τιμήματος αρκεί να σκεφτούμε ότι το ΑΕΠ ολόκληρης της Ελλάδας κινείται στα 144 δισ. δολάρια. * Πέραν του πακτωλού, το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι η «Verizon» θα καταβάλει το ποσό αυτό, αφού πρώτα το μεγαλύτερο μέρος του θα το λάβει ως δάνειο από τις τράπεζες «JP Morgan», «Bank of America», «Barclays» και «Morgan Stanley». Στο σημείο αυτό παρακαλούμε την προσοχή σας: Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις αρχές του 2011, μέχρι εκείνη τη στιγμή (έκθεση του «Congressional Oversight Panel») και από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση στις ΗΠΑ, οι ενισχύσεις σε μετρητά και σε εγγυήσεις που είχαν λάβει από το αμερικανικό δημόσιο οι τρεις από τις παραπάνω τράπεζες ανέρχονταν: Για την «Bank of America» στα

Euro Crisis: Who is the real culprit?

Εικόνα
 (...)  there are other important causes to the crisis, such as the ignorance, incompetence, selfishness, short-sightedness and other factors of not only the governments of the troubled countries, but also all the authorities in  Europe  and the U.S. All these negative elements historically played important roles in creating serious economic crises. It is not rational to accept the idea that people were responsible for this or that crisis. They individually cannot comprehend the overall situation of the economy, they do not understand economic jargon such as   “sovereign debt, ”   “primary balance,”    “double deficit”   and so on and so forth; only governments, with every piece of data in its hands, can follow what is happening. (...) During the European Commission’s latest two-day summit, commission head José Manuel Barroso said the origin of the euro crisis was the United States, blaming it for causing all of Europe’s troubles. This accusation is only partly t