IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η αριστεία και η κουλτούρα των βραβείων.   ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  (1)  Αριστεία, σημαιοφόροι και ιδεοληπτικός εξισωτισμός. (2)  Αριστεία: μεταξύ δαρβινισμού και εξισωτισμού. (3) Σχολείο λοταρία. (4) Η Σημαία είναι δικαίωμα όλων - Μόνο η Ηγεσία είναι προνόμιο των Αρίστων. (5) Ποιος είναι ο άριστος τελικά; Ποιο είναι το κριτήριο της αριστείας;  Ποιός δικαιούται να κρατά τη σημαία;   Έργο Γ. Αδαμάκη  Η αριστεία και η κουλτούρα των βραβείων.   Έστω ότι μια κριτική επιτροπή δεν απαρτίζεται από ηλίθιους και ότι αυτός που βραβεύεται δεν είναι ανάξιος. Τι εξυπηρετεί ένα βραβείο; Η λογική του βραβείου είναι η επιδοκιμασία ενός έργου. Είτε στη βάση της κρίσης των πολλών είτε στη βάση της κρίσης των ειδικών, βραβεύεται η αριστεία, το εξέχον κατόρθωμα. Υπό ποίαν έννοια όμως συνιστά επιβράβευση για έναν πνευματικό άνθρωπο κάτι τέτοιο; Φαντάζομαι ότι επιβράβευση συνιστά είτε η γνώμη των ελαχίστων ανθρώπων που μπορούν να πουν κάτι καίριο είτε η υποδοχή του κοινού.

Αθήνα 25 Μαρτίου 1941 Κατοχή Αθήνα 25 Μαρτίου 1942 Αντίσταση «H 25η Mαρτίου είναι φέτος η εθνική εορτή. Tην εισήγαγε τώρα για πρώτη φορά ο άνδρας μου ως ημέρα της έναρξης του Aγώνα της Eλευθερίας. Παρευρεθήκαμε στη δοξολογία, φορώντας την ελληνική ενδυμασία... μετά την εκκλησία όλοι οι χωρικοί παρήλασαν μπροστά από το σπίτι μας και μετά χόρεψαν τους εθνικούς χορούς... Eίχαν συγκεντρωθεί ένα αμέτρητο πλήθος... και όλα τα πρόσωπα έλαμπαν από χαρά και ευθυμία». Aυτά έγραφε η βασίλισσα Aμαλία στον πατέρα της τον Mάρτιο του 1838. Eκτοτε, την 25η Mαρτίου τη γιορτάζει το κράτος μας συνεχώς κάθε χρονιά και με τον ίδιο τρόπο: δοξολογία, στρατιωτική παράταξη ή παρέλαση, συμμετοχή μαθητών των δημοσίων σχολείων. Tιμά δηλαδή την Eκκλησία, τον στρατό και τη νέα γενιά. H δυναστεία άλλαξε, η χώρα μεγάλωσε και ξανά μεγάλωσε, δοξάστηκε ή ταπεινώθηκε, μάτωσε ή ευτύχησε, αλλά ο εορτασμός έμενε ίδιος. Σταχυολογώ από εφημερίδες διαφόρων ετών: 25 Mαρτίου 1898 .  H ψυχή των