IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ Τι μας έμαθαν οι πρόσφατες εκλογές;  Τα πέντε διδάγματα από το εκλογικό αποτέλεσμα της 20ής Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα περιγράφει σε ένα άκρως ενδιαφέρον δημοσίευμά του το ''World Economic Forum''. Για να καταστούν αντιληπτά τα πέντε διδάγματα από τις ελληνικές εκλογές, αυτά παρουσιάζονται με τη μορφή ενός χρήσιμου και διεξοδικού οδηγού ερωτήσεων - απαντήσεων. Five Lessons From the Greek Election Result. Alexis Tsipras's left-wing Syriza won a new mandate in Greece's snap elections on Sunday after the prime minister's support for a harsh new bailout package imposed by the country's creditors cost him his parliamentary majority. But what does the results mean for Greece, its economy, and its creditors? Σκίτσο του Α.ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ -How did Tsipras win? Given that Tsipras's Syriza party—as well as its coalition partner, the Independent Greeks (ANEL)—had signed the bailout agreement in July, there was

Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι στην Κουμουνδούρου εξεπλάγησαν από το εκλογικό αποτέλεσμα. Για μία ακόμα φορά οι δημοσκοπήσεις έπεσαν παταγωδώς έξω. Αντί για ντέρμπι οι κάλπες κατέγραψαν μία νέα σαρωτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, για την ακρίβεια μία νέα σαρωτική νίκη του Τσίπρα. Το πρώτο ζήτημα που εκ των πραγμάτων τίθεται είναι η καταρρακωμένη αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων. Είναι κοινό μυστικό ότι αρκετές εταιρείες «πειράζουν» τα αποτελέσματα, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτών που τις πληρώνουν. Φαίνεται, όμως, πως υπάρχει ευρύτερο πρόβλημα. Μία μεγάλη μερίδα πολιτών θεωρεί τις εν λόγω εταιρείες μέρος της διαπλοκής των ΜΜΕ με την οικονομική ολιγαρχία και το παλαιό πολιτικό κατεστημένο και φαίνεται πως δεν απαντά με ειλικρίνεια. Πέρα, όμως, από το ναυάγιο των δημοσκοπήσεων θα πρέπει να ομολογήσουμε πως και οι εμπειρικές εκτιμήσεις έβλεπαν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με τρεις, το πολύ με τέσσερις μονάδες. Μετά τα όσα συνέβησαν, την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, τη μνημονιακή στρο

1) Το επιχείρημα που διακινούσαν συστηματικά τα άλλα κόμματα , ότι δεν διαπραγματεύτηκε με τους εταίρους, το διέψευδε τόσο η ίδια η πραγματικότητα (οκτώ σύνοδοι κορυφής, 20 Eurogroup με μοναδικό αντικείμενο το ελληνικό πρόβλημα, αλλεπάλληλες συναντήσεις με Ολάντ, Μέρκελ, Λαγκάρντ, τηλεφωνικές επικοινωνίες με Ομπάμα), όσο και η ενόχληση που έδειξαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι για τη συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης. Το κρίσιμο από άποψη μεγέθους μέρος του ακροατηρίου που στεκόταν δίβουλο πίστεψε ότι στους επτά μήνες των διαπραγματεύσεων η κυβέρνηση έδωσε σκληρή μάχη για να πετύχει ό,τι καλύτερο μπορούσε απέναντι σ’ έναν ισχυρότερο και αδίστακτο αντίπαλο.  2) Κατάφερε ο Τσίπρας να γίνει συμπαθής σε τμήματα του πληθυσμού εξαιτίας της αντιμετώπισης που είχε από τους ομολόγους του. Το τι ένιωθαν γι’ αυτόν δεν ήταν ένα νοσηρό συναίσθημα οίκτου προς τον ηττημένο, αλλά μια συμπονετική πράξη αναγνώρισης για τον αγώνα που έδωσε, για τους εκβιασμούς που υπέστη και

Μετά από επανειλημμένες κακοτεχνίες, η Ευρώπη έχει ξαφνικά την ευκαιρία να κάνει το σωστό για το μη βιώσιμο χρέος της Ελλάδας. Θα ήταν τραγωδία  - τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη - εάν χανόταν αυτή η ευκαιρία, αναφέρει ο οικονομολόγος Μοχάμεντ Ελ Εριάν σε άρθρο του στο πρακτορείο ''Bloomberg''. Δύο πρόσφατες εξελίξεις συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν αυτή τη συγκυρία: η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις χθεσινές εκλογές και η τεράστια εισροή προσφύγων στην Ελλάδα, εξηγεί ο Ελ Εριάν, που είναι επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz. Η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων με πολιτικούς, οι οποίοι, αν και φαινομενικά δεν αναμένονταν να το πετύχουν, έγιναν οι καταλύτες της αλλαγής και κατάφεραν να φέρουν απίθανα αποτελέσματα, σε πολλές περιπτώσεις χάρη στο αντισυμβατικό παρελθόν τους, που τούς έδωσε την αξιοπιστία για να πείσουν τους συμπατριώτες τους για την ανάγκη ριζοσπαστικών μέτρων. Η Ευρώπη μπορεί να δώσει περισσότερη δύναμη στον Τσίπρα παρέχοντ

Με το ποσοστό της ΝΔ να εμφανίζει ένα σκληρό κάτω φράγμα, αλλά και μία δυσκολία σημαντικής ανόδου, το αποτέλεσμα της σημερινής αναμέτρησης θα κριθεί κυρίως από το μέγεθος των απωλειών που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος, άλλωστε, που –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις– αυτές οι εκλογές θεωρούνται ντέρμπι δεν είναι ότι το κόμμα του Μεϊμαράκη έχει δυναμική. Είναι ότι το κόμμα του Τσίπρα χάνει έδαφος σε σύγκριση με τον Ιανουάριο. Η ίδρυση της Λαϊκής Ενότητας και οι μεγάλες διαρροές στελεχών από τον κομματικό μηχανισμό έχουν προκαλέσει ένα βαθύ ρήγμα στην παραδοσιακή εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, στο περίπου 5%. Η στροφή του Τσίπρα, όμως, έχει δημιουργήσει ρήγματα και στους ψηφοφόρους που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και τον περασμένο Ιανουάριο, ελπίζοντας πως θα κάνει πράξη την επαγγελία του να τερματίσει τις μνημονιακές πολιτικές. Πρόκειται κυρίως για μικρομεσαία στρώματα, τα οποία ή έχουν πέσει στον γκρεμό ή βρίσκονται στο χείλος του. Οι ψηφοφόροι αυτής της κατηγορίας πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ

(...) σε κρίσιμες περιστάσεις, είναι γόνιμη η κυριολεκτική εκφραστική – να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους. Και να λέγονται όλα, χωρίς περιφράσεις, έμμεσες αναφορές, υπαινιγμούς. Διότι αυτό που ενδιαφέρει την ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να είναι το αν θα πρωθυπουργεύσει και πάλι ο κ. Τσίπρας. Το μέλλον αυτής της κοινωνίας θα το καθορίσει η ρεαλιστική ή ψευδαισθητική εικόνα για την Ευρώπη στη συνείδηση του ελληνικού λαού.  (...) Α υτό που περιμέναμε και που θα κατακτούσε την εμπιστοσύνη σοβαρών, σκεπτόμενων ανθρώπων, θα ήταν να καταθέσει την πεντάμηνη εμπειρία του, με ρεαλισμό και αποδεικτικά στοιχεία: Να μας δείξει, ποια είναι τα όρια των δυνατοτήτων σήμερα του ελληνικού λαού να αυτοπροσδιορίζεται, να επιλέγει τους άρχοντές του, να δέχεται ή να απορρίπτει πολιτικά προγράμματα, να σχεδιάζει το μέλλον του. Α ν θέλουμε να ανήκουμε στην Ε.Ε., θα πρέπει να παραιτηθούμε οριστικά (ή για πόσα χρόνια) από την προσπάθεια να λειτουργεί «κοινωνικό κράτος», Σύστημα Υγείας, σεβασμός των συ

Σκίτσο  του Π.ΖΕΡΒΟΥ στο ''ΕΘΝΟΣ'' Αυτές οι εκλογές γίνονται με κύριο σκοπό να ψηφιστεί το Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ από μια νέα κυβέρνηση και μια φρέσκια Βουλή έτσι ώστε να φανεί ότι ο λαός νομιμοποιεί τα μέτρα που θα ληφθούν, αν και δεν τα γνωρίζει. Ο κόσμος ψηφίζοντας τα μνημονιακά κόμματα αποδοκιμάζει τον εαυτό του, την ψήφο του στο δημοψήφισμα.  Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υπολόγισε ότι η θετική ψήφος στο αίτημά της για μια δεύτερη ευκαιρία θα κλείσει υπέρ αυτής το ψυχολογικό ρήγμα που προκάλεσε η μεταστροφή της και η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Και ότι η ριζοσπαστικοποίηση του όχι θα μετατραπεί σε υπομονή και προσδοκία. Κερδίζει πολύτιμο χρόνο. Γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνονται τώρα όσοι, άτομα και κοινωνικά στρώματα, δεν αρέσκονται σε απότομες κινήσεις και τομές. Ιδίως όταν δεν διαφαίνεται άμεσα εναλλακτική διάδοχη κατάσταση. Κάθε αίτημα αλλαγής/ανατροπής δεν ξεκινάει μεν από το μηδέν αλλά έχουν δρόμο να διανύσουν έως ότου πείσουν, η ΛΑΕ και όποιος άλλος, ότι

Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσετε πολιτικό να μιλάει και να μην χρησιμοποιήσει μια από τις παρακάτω φράση. Έχουν γίνει κλισέ και -για να είμαστε ειλικρινείς- τις έχουμε βαρεθεί. Μάζεψα όλο το Newsroom της HuffPost, γνωστούς και φίλους και συγκέντρωσα τις πιο «φορεμένες», τώρα και στο παρελθόν. Αφήστε με να ολοκληρώσω: All time classic που ακούγεται και σαν σεξουαλικό υπονοούμενο Να σηκώσουμε τα μανίκια: Και αμέσως φαντάζεσαι έναν τύπο με πουκάμισο να σκάψει σε οικοδομή Δεσμεύομαι προσωπικά: Όλοι, παντού, πάντα Θα χυθεί άπλετο φως: Αλλά κάτι γίνεται στο τέλος και δεν... Θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο: All time classic σπλατεριά Το πιστόλι στον κρόταφο: Άλλη σπλατεριά της εποχής των Μνημονίων Έσκασε η βόμβα στα χέρια μας: Εντάξει τώρα, έλεος! Έπεσε στα χέρια μας η καυτή πατάτα: Δεν ξέρω για εσάς αλλά όταν ακούω αυτή τη φράση τους φαντάζομαι σαν καρτούν να πηγαίνουν τρέχοντας πέρα δώθε με μια πατάτα στο χέρι και τελικά να την πετάνε Το βαρέλι δεν

Σκίτσο Δ.Χαντζόπουλου  Debate ... Στα στερεότυπά του εμμένει το πολιτικό λεξιλόγιο της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Και στην πεπατημένη του. Χωρίς εκπλήξεις. Πώς άλλωστε; Με την κινητή εορτή της Αγίας Κάλπης να πανηγυρίζεται πια δις και τρις ετησίως, κουράστηκαν και οι κρίσιμες λέξεις. Για παράδειγμα, τη δέκατη συναπτή φορά που θ’ ακούσεις αυτοσκηνοθετημένα επιτακτικό το «Φτάνει πια!», δύσκολα δεν θα του αντιγυρίσεις κι εσύ ένα ήρεμα αυστηρό «Φτάνει πια». Τρίφτηκαν τα νοήματα, θάμπωσαν τα χαρμόσυνα αγγέλματα, και οι αχθοφόρες τους λέξεις σαν να ’χασαν τον μισό χυμό τους. Δεν αποτεφρώθηκαν εντούτοις ακόμα. Γιατί η ίδια η βαθιά ανάγκη μας για μια διαφορετική, τίμια και ελευθερωτική ρύθμιση του πολιτικού πεδίου τις θέλει ζωντανές. Κι όσο μπορεί τις προστατεύει. Μια προεκλογική περίοδος που υποτίθεται πως ήταν μικρή για την εκδίπλωση των προγραμμάτων, δηλαδή για την καταπονητικά επαναληπτική εκτόξευση των συνθημάτων στα οποία εξαρχής συνοψίζονται, αποδείχθηκε ήδη μακρά. Κα