IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Εφιάλτης στο δρόμο της ανάκαμψης:  «Ζόμπι» 1 στις 5 επιχειρήσεις.    Ένα από τα χαρακτηριστικά της τελευταίας δεκαετίας ήταν η ραγδαία αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων - ζόμπι στον πλανήτη ως απόρροια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και του μόνιμου περιβάλλοντος μηδενικών επιτοκίων. Με απλά λόγια, επιχειρήσεις-ζόμπι θεωρούνται εκείνες που επιβιώνουν με… μηχανική υποστήριξη, ήτοι με δανεικά και όχι με οργανική κερδοφορία. Η γιγάντωση του φαινομένου οδήγησε στην εισαγωγή του όρου «zombification», που αφορά στην πλήρη εξάρτηση της οικονομίας από φθηνό χρήμα το οποίο ανακυκλώνεται και συντηρεί στη ζωή υπερχρεωμένες και μη παραγωγικές επιχειρήσεις. Σήμερα, οι εκτιμήσεις στην πλειονότητά τους κάνουν λόγο για 3 φορές βαθύτερη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας της πανδημίας και των lockdown, σε σύγκριση με την ύφεση του 2009. Εύλογα λοιπόν εκφράζονται ανησυχίες για τη δημιουργία μιας νέας «στρατιάς» ή ακόμη και μιας ολόκληρης γενιάς επιχειρήσεων-ζόμπ

Ολοσχερώς και αμετακλήτως...  Ας υποθέσουμε πως έχουμε κάποιον ασθενή φίλο μας στο νοσοκομείο όπου τα τελευταία χρόνια του χορηγούν συνεχώς και υψηλότερες δόσεις μορφίνης προκειμένου να καταπραΰνουν τον πόνο που προκαλεί κάποια ασθένεια την οποία δεν μπορούν ή δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν... Δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν γιατί η θεραπεία θα ήταν επώδυνη και θα είχε συνέπειες για όσους την άφησαν να προχωρήσει τόσο. Ξαφνικά λοιπόν πριν μερικούς μήνες  σας λένε πως πρέπει να αυξήσουν τη δόση γιατί προέκυψε κάποια επιπλοκή η οποία ενδέχεται να επιδεινώσει την κατάσταση και να αυξήσει τον πόνο... Μετά από μερικές εβδομάδες, σας ξαναλένε πως θα αυξήσουν και άλλο τη δόση γιατί εν τω μεταξύ έχει κολλήσει και μια γρίπη η οποία επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση... Μετά απ’ όλα αυτά, θα ήσασταν πιο αισιόδοξος για την κατάσταση της υγείας του φίλου σας ή "καλού-κακού" θα κοιτάγατε ποια γραφεία κηδειών βρίσκονται στην περιοχή για παν ενδεχόμενο; Κάπως έτσι

Ένα πελώριο γιατί συνοδεύει την επίτευξη του υπερπλεονάσματος 4,2% του ΑΕΠ για το 2016, γράφει  σε άρθρο του στην Αυγή  το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Τάκης Κατσαρός. Μάλιστα παραθέτει τα γιατί...το πολιτικό γιατί,το οικονομικό γιατί, το κοινωνικό γιατί αλλά και το γιατί από τον κόσμο της Αριστεράς και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ . Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: Ένα πολιτικό γιατί.  Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε μονομερώς να εκτοξεύσει στα ύψη το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, από το 0,5% του ΑΕΠ που προβλεπόταν στο τρίτο Μνημόνιο, στο 4,2% του ΑΕΠ που ήταν το τελικό αποτέλεσμα σύμφωνα με το ΔΝΤ; Οι εξηγήσεις του τύπου «δεν το αντιληφθήκαμε έγκαιρα» ή «δεν είχαμε τον έλεγχο στην απόδοση των μέτρων» δεν ευσταθoύν. Μετά το καλοκαίρι ήταν καθαρή η εικόνα ότι πάμε για ιδιαίτερα υψηλό πλεόνασμα. Ένα οικονομικό γιατί . Γιατί οι ιθύνοντες του οικονομικού επιτελείου επέλεξαν να επιτύχουν πρωτογενές πλεόνασμα μαμούθ, 6,5 ολόκληρα δισ. πάνω από τον στόχο, αντί σημαντικής ανάπτυξης και μάλιστ

(...)  «Για την αδιάκοπη κατολίσθηση της ελληνικής οικονομίας και το συνεχιζόμενο έλλειμμα κάθε προοπτικής απεμπλοκής από αυτήν ευθύνονται τα πιο σκληρά στην Ιστορία προγράμματα λιτότητας που εφαρμόζονται σε αυτή τη χώρα κατά την τελευταία εξαετία». (...) Αυτοί που εξώθησαν την ελληνική οικονομία στην άβυσσο κατορθώνουν μέχρι σήμερα να μεταθέτουν στα θύματά τους την ευθύνη και το κόστος της κρίσης τους, απαλλάσσοντας εαυτούς από κάθε συνέπεια. Η άρχουσα ιδεολογία αποβαίνει κυρίαρχη, όταν υιοθετείται από τα θύματά της και ιδίως όταν τα τελευταία εκτίθενται έρμαια στο πέλαγος του υποθετικού «τέλους όλων των ιδεολογιών» και στη μάταιη αναζήτηση του «αποϊδεολογικοποιημένου» ατόμου. (...) Ολόκληρη η διαχείριση της ελληνικής κρίσης από το 2010 μέχρι σήμερα, 2016, βασίζεται σε υπαιτίως λανθασμένη διάγνωση, με συνέπεια να εφαρμόζεται εξίσου υπαιτίως λανθασμένη συνταγή και η χώρα, μοναδική περίπτωση στην υπερχρεωμένη ευρωπαϊκή περιφέρεια, να μην εξέρχεται από την κρ

Στη διάρκεια της δεκαετίας του '90, ο Σόιμπλε ήταν ένας από εκείνους που συνέβαλαν αποφασιστικά ώστε ο επικεφαλής της μέλλουσας τότε να δημιουργηθεί ΕΚΤ να είναι παντοδύναμος και ανεξάρτητος, ώστε να μην μπορεί να επηρεασθεί ή να καμφθεί από πολιτικές πιέσεις και παρεμβάσεις. Μια αναγωγή δηλαδή των αρμοδιοτήτων του επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα, όπως επισημαίνει σε σχετικό της δημοσίευμα η Wall Street Journal, ο Σόιμπλε κατηγορεί ευθέως τον Ντράγκι ότι με την ποσοτική χαλάρωση και τα αρνητικά επιτόκια ευθύνεται τουλάχιστον για το 50% των ψήφων που απέσπασε στις πρόσφατες τοπικές εκλογές σε τρία ομόσπονδα κρατίδια η ακροδεξιά και ευρωσκεπτικιστική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Και βέβαια, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν πρόκειται να περιορισθεί σε μια κατ' ιδίαν επισήμανση καθώς, σύμφωνα με την έγκυρη ιστοσελίδα Eurointe-lligence, είναι αποφασισμένος να αναζητήσει συμμαχίες σε παγκόσμιο επίπεδο -στο Συμβούλιο Υπουργών Οι

Το πρόγραμμα που ανακοίνωσε χθες ο Μάριο Ντράγκι και αποτελεί προσπάθεια να ανασυρθεί η ευρωπαϊκή οικονομία από την ύφεση έρχεται με καθυστέρηση μηνών, είναι μικρό σε σύγκριση με τα αντίστοιχα σε ΗΠΑ και Ιαπωνία, και περίπλοκο για να ικανοποιήσει πολιτικές σκοπιμότητες. Ισως, όμως, είναι η τελευταία και καλύτερη ελπίδα της Ευρώπης να μη διολισθήσει σε μία ακόμη χαμένη δεκαετία, με την υψηλή ανεργία και τους γεωπολιτικούς κινδύνους που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Το πρόγραμμα είναι μεγαλύτερο από τις προσδοκίες των αναλυτών, ενώ οι λεπτομέρειές του καταδεικνύουν πως η ΕΚΤ είναι αποφασισμένη να μην υποκύψει στις πολιτικές πιέσεις (ιδιαιτέρως της Γερμανίας) και να μην αχρηστεύσει τα όπλα της φοβούμενη μήπως επιδοτήσει τον άσωτο δανεισμό των Ευρωπαίων του Νότου. Η κίνησή της ήταν αρκετή για να εξωθήσει ανοδικά τις ευρωπαϊκές αγορές μετοχών και πτωτικά το ευρώ, δηλαδή να επιτύχει ακριβώς αυτό που ήλπιζε ο κ. Ντράγκι. Αναμφίβολα ο κ. Ντράγκι επέδειξε μεγάλη ευστροφία στους ελιγμ

Επειδή έχω κουραστεί να διαβάζω από εγχώριους κόλακες του ξενόδουλου οικονομικού “ορθολογισμού” περί “λεφτόδενδρου”. Μάθημα Μακροοικονομίας 101: Υπάρχουν τρείς (3) ΜΟΝΟ τρόποι να χρηματοδοτήσει το δημόσιο, τα ελλείμματά του : α) Μέσω της φορολογίας β) Μέσω δανεισμού από το εξωτερικό (αφού η φορολόγηση συνιστά εσωτερικό δανεισμό) γ) Μέσω εκτύπωσης των χρημάτων που χρειάζεται Όταν δεν είναι διαθέσιμες οι επιλογές α & β χρησιμοποιείται, από όλον τον γνωστό κόσμο σε αυτόν τον οικονομικό πλανήτη, η επιλογή γ. Αυτό μάλιστα είχε ανακοινώσει ότι θα κάνει η ΕΚΤ εδώ και σχεδόν τρία χρόνια (“Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να στηρίξω το κοινό νόμισμα”, δήλωση Ντράγκι Αύγουστος 2012). Η δήλωση και μόνο ήταν αρκετή για να “ησυχάσουν” οι αγορές και να δείξουν κάποια εμπιστοσύνη στην Ευρωζώνη. Όμως τώρα τα “ψέματα” τελειώνουν. Οι μεγάλες οικονομίες ακόμη και του Βορά (π.χ. Γαλλία) συνεχίζουν να εμφανίζουν ελλείματα.Το ΑΕΠ δεν λέει να “ξεκολλήσει”. Ακό