IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

H εκλογή μουφτήδων, η μειονότητα, η Τουρκία. Η Τουρκία αντέδρασε στην απόφαση της ελληνικής Βουλής για τη συγκρότηση διευρυμένου εκλεκτορικού σώματος, αποτελούμενου από 33 μουσουλμάνους ιερωμένους της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, οι οποίοι θα αποτελούν τη συμβουλευτική επιτροπή που θα εξετάζει τις υποψηφιότητες των μουφτήδων. Η τουρκική πλευρά (Αγκυρα και βαθύ κράτος) απέρριψε τη μεταρρύθμιση επιμένοντας στην απευθείας εκλογή στα τζαμιά. Εκεί όπου δι’ ανατάσεως της χειρός οι πιστοί θα επικυρώνουν απλώς την επιλογή του προξενείου την οποία επιβάλλει, με δήθεν «δημοκρατικές» διαδικασίες – οι οποίες φυσικά δεν ισχύουν στην ίδια την Τουρκία όπου οι μουφτήδες διορίζονται στο νευραλγικό πόστο της μουφτείας. Δεν ήταν έκπληξη για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις. Οποια μεταρρύθμιση και αν επιχειρήθηκε έως τώρα από την ελληνική πολιτεία με στόχο τον εκσυγχρονισμό της μουσουλμανικής κοινωνίας και τον εναρμονισμό της με το ευρωπαϊκό κεκτημένο συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας,

Ο Mustafa Ali Çavuş, πρώην καφετζής της αποκαλούμενης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» και νυν επικεφαλής του DEB στο μνημόσυνο του Σαδίκ Αχμέτ το 2011. Πίσω δεξιά του, ο τότε Τούρκος πρόξενος Κομοτηνής Mustafa Sarnıç. Ελάχιστοι έχουν αντιληφθεί ότι στις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου κατέρχεται για πρώτη φορά με αυτόνομο ψηφοδέλτιο ένα αμιγώς μειονοτικό-αυτονομιστικό κόμμα. Το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας ( Dostluk Eşitlik Barış Partisi : DEB) που αποτελεί μετεξέλιξη του κόμματος «Εμπιστοσύνη» που ιδρύθηκε το 1989 από τον αλήστου μνήμης εξτρεμιστή βουλευτή Σαδίκ Αχμέτ (Sadik Ahmet) και έχει σήμερα πρόεδρο τον Μουσταφά Αλή Τσαβούς ( Mustafa Ali Çavuş)  με σαφείς δεσμούς με το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής και τους ψευδομουφτήδες της Κομοτηνής και της Ξάνθης, Ιμπραήμ Σερήφ και Αχμέτ Μετέ, επιχειρεί να συσπειρώσει το σύνολο της μειονοτικής ψήφου στη Θράκη αλλά και να καταγράψει δυνάμεις στην υπόλοιπη Ελλάδα. [1] Άλλωστε δεν αποτελεί μυστικό ότι το τουρκικό προξενείο έχει απαγορεύσε

Στα μέσα του 2011 δημοσιεύσαμε το αποτέλεσμα μίας πολύμηνης έρευνας. Ο τίτλος του δημοσιεύματος ήταν «Project Θράκη: Το έγκλημα πλησιάζει στο τέλος του». Από τότε, κύλησε πολύ νερό στον μύλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία αύξησε κατακόρυφα τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά τις «παρεμβάσεις» της στην Ελληνική Θράκη, με αποτέλεσμα να έχει κατορθώσει να καταστεί η ακριτική αυτή περιοχή της Ελλάδας σε μία κατάσταση άτυπης συγκυριαρχίας με την Άγκυρα, για την ακρίβεια μεταξύ Ελληνικών πολιτικών κομμάτων και του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο έχει μετατραπεί σε ρυθμιστή της ροής ψήφων προς τα ελληνικά κόμματα και τους τοπικούς τους πολιτευτές και κομματάρχες που συνδιαλέγονται –με άγνωστα ανταλλάγματα- μαζί του. Δυστυχώς, με υπαιτιότητα εκείνων των πολιτικών που κυβερνούν ή που ευελπιστούν πως θα κυβερνήσουν την χώρα, έχουν δοθεί σημαντικά πλήγματα σε μείζονα εθνικά θέματα της Ελλάδας (φυσικά και της Θράκης) και έχει γίνει κατορθωτό το οπλοστάσιο της τουρκικής εξ