Η κωμικοτραγική διαχρονικότητα του ελληνισμού μέσω του αυτοκαταστροφικού εγωιστικού γονιδίου.
Πάντα όταν η Ελλάδα βρίσκεται σε δυσκολίες, ξεκινά μια αυτοκριτική διάθεση για να δούμε τι πήγε λάθος, τι δεν κάναμε καλά, κι αν τέλος πάντων όντως έχουμε κάποιο ελάττωμα σαν λαός, που μας οδηγεί στις ρηθείσες δυσκολίες. Αυτές οι απόπειρες συνήθως είναι επιφανειακές και τετριμμένες για τον λόγο ότι ένα βασικό ελάττωμα μας είναι η αποστροφή στην αλήθεια, αν όχι η παραποίηση της. Η διαχρονικότητα του ελληνισμού όπως θα καταδειχτεί επιβεβαιώνεται μέσα από τα ελαττώματα του, τα οποία και παραμένουν ίδια από την ελληνιστική εποχή ως σήμερα, διαγράφοντας ξεκάθαρα ένα σχίσμα με το ελληνικό έθος των χρυσών αιώνων που προηγήθηκαν της Ρωμαϊκής κατοχής. Χαρακτηριστικά, όπως η αποφυγή της αλήθειας (ακόμα και απ' όσους ισχυρίζονται ότι φέρνουν την αλήθεια βλ δήθεν εκσυγχρονιστές, κλπ), η υποταγή στον ισχυρό, η τυραννία στον ασθενέστερο, η ακατάσχετη φλυαρία στον δημόσιο λόγο, η ισχυρή τάση για διαίρεση κλπ έχουν μακραίωνη υπερδιχιλιετή παράδοση. ...