IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

      Qatargate και οι χρόνιες παθογένειες της Ε.Ε.   Όταν το παγκόσμιο περιβάλλον έπαψε να μοιάζει με «μεγάλο παζάρι» για να μεταβληθεί σε γεωπολιτικό ρίνγκ, η ΕΕ ανακάλυψε πως έχει πρόβλημα. Όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργούσε μέσα σ’ ένα περιβάλλον ανοιχτής παγκοσμιοποίησης, οι ιδιαίτερες σχέσεις στελεχών της με πετρομοναρχίες όπως το Κατάρ, η ύπαρξη των ομάδων πίεσης και συμφερόντων (ξένων κρατών ή πολευθνικών) οι οποίες λειτουργούσαν πέριξ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Κομισιόν θεωρούνταν στοιχεία αξεδιάλυτα δεμένα με το “παγκόσμιο οικονομικό χωριό”. Υπήρχαν, μάλιστα, κι εκείνοι που εκθείαζαν τη συμβολή τους ως προς την ουσιαστική διεθνοποίηση του ευρωπαϊκού χώρου. Σήμερα, όμως, που η παγκοσμιοποίηση εκτρέπεται σε πολυπολικό ανταγωνισμό , και πλέον, η γεωγραφική προέλευση των κεφαλαίων ή το πολιτικό και γεωπολιτικό υπόβαθρο των οικονομικών σχέσεων καθίστανται παράμετροι κρίσιμοι, με ιδιαίτερη πολιτική αξία για την ακεραιότητα και την αυτονομία του ευρωπαϊκού χώρου,

Οι δύο ΜΚΟ Fight Impunity και η No Piece Without Justice που φέρονται να εμπλέκονται στο Qatargate συστεγάζονται στις Βρυξέλλες. Thierry Monasse via Getty Images     Περί ΜΚΟ και άλλων ψιμυθίων. «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις». Με αφορμή την ύποπτη και αμφιλεγόμενη δράση της διεθνούς ΜΚΟ «Fight Impunity» με πρόεδρο τον πρώην Ιταλό ευρωβουλευτή Παντζέρι και το σκάνδαλο που προκλήθηκε, στο οποίο εμπλέκεται η ημετέρα Εύα Καιλή κ αθώς φέρεται να προωθούσε τις επιδιώξεις του Κατάρ προκειμένου αυτό να συνδεθεί με την συνθήκη Σένγκεν, ήλθε στην επικαιρότητα το διεθνές και ημεδαπό θολό τοπίο των ΜΚΟ, που κατά το μέτρο του δυνατού θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε. Φαίνεται, ότι για τις περισσότερες ΜΚΟ ισχύει η φράση του Oscar Wilde «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις» , όπως και για αρκετές από αυτές είναι πλήρως δικαιολογημένη η κοινή πεποίθηση, ότι, όταν βρεθεί η χορηγία ή η κατάλληλη διασύνδεση με το πελατειακό κράτος ή με ορ

  Η ενθυλάκωση του θεσμού της ΕΕ  και η ανύπαρκτη δημοκρατία. Οι ομάδες συμφερόντων διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε όλα τα πολιτικά συστήματα, όπου οι ιδιωτικές οργανώσεις εκπροσωπούν την «κοινωνία πολιτών» στη διαδικασία χάραξης πολιτικής. Βασική παραδοχή είναι ότι, για κάθε ομάδα εκπροσώπησης συμφερόντων που πιέζει από τη μια πλευρά, μια άλλη ομάδα θα εμφανιστεί στην αντίθετη πλευρά, ώστε να υπάρχει πάντα αντιστάθμιση στην εκπροσώπηση συμφερόντων, η οποία θα οδηγεί σε ισορροπία. Για παράδειγμα, οι περιβαλλοντικές ομάδες θα έπρεπε να έχουν ίση επιρροή στους κυβερνητικούς αξιωματούχους με την ομάδα πίεσης των βιομηχάνων. Όταν ισχύει αυτό, για να προαχθεί το «δημόσιο συμφέρον», οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι πρέπει να ενεργούν μόνο ως ουδέτεροι διαιτητές στο παιχνίδι των ομάδων συμφερόντων. Το παραπάνω προϋποθέτει ότι οι αντίπαλες ομάδες έχουν ίση πρόσβαση στην εξουσία το οποίο αποτελεί μια το λιγότερο αφελής υπόθεση.  Τα «συγκεντρωμένα συμφέροντα», τα οποία

Η πολιτική Ευρώπη κινδυνεύει να παγιώσει για τα μέλη της ένα καθεστώς ηγεμονίας με αβέβαιο, ωστόσο, μέλλον. Το πρόβλημα της ΕΕ έγκειται στο ότι έχει συγκροτηθεί ως πολιτικό σύστημα χωρίς κράτος, από το οποίο επίσης απουσιάζει καταφανώς η κοινωνία. Απουσιάζουν, επίσης, και αντίρροποι πολιτειακοί μηχανισμοί που θα ήταν ικανοί να διασφαλίσουν αφενός την ισορροπία μεταξύ των κρατών-μελών, αφετέρου την συνάφεια των πολιτικών της με το κοινό συμφέρον των λαών. Το σύστημα αυτό που προσιδιάζει περισσότερο με εκείνο της απολυταρχίας παρά με την εκλόγιμη μοναρχία των κρατών-μελών, εισάγει στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων την κρατοκεντρική πολιτική λογική, δηλαδή τους συσχετισμούς της ωμής δύναμης. Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν κατέχουν καν μια θέση εκλογικής νομιμοποίησης των φορέων της πολιτικής εξουσίας. Το σύστημα αυτό, σε συνδυασμό με την ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ των κρατών-μελών, ιδίως στον άξονα Γαλλίας-Γερμανίας, λόγω της υπεροχής της τελευταία

Σκίτσο του Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ​​Η Ευρώπη χρειάζεται με κάποιον τρόπο να ξυπνήσει… Να συναισθανθεί τους κινδύνους που τη διατρέχουν και να αλλάξει αποφασιστικά το κλίμα. Υπάρχουν τρία τελευταία γεγονότα τα οποία πρέπει να προβληματίσουν και να κινητοποιήσουν την Αγκελα Μέρκελ και τον Εμανουέλ Μακρόν. Αυτοί οι δύο, οι οποίοι ηγούνται των μεγαλύτερων κρατών-μελών της Eυρωπαϊκής Ενωσης, είναι αυτοί που εκφράζουν σήμερα την προοπτική της βαθύτερης ενοποίησης και της ενδυνάμωσης της Ευρώπης. Αυτοί πρέπει να σηκώσουν το ιστορικό πολιτικό βάρος, να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά… Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για την επόμενη μέρα της Ευρώπης και οπωσδήποτε πλέον μια μεθοδική επικοινωνία με τους πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου. Να πληροφορηθούν και να συνειδητοποιήσουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες τι έχουν να κερδίσουν από την ολοκληρωμένη ενοποίηση –και τι έχουν βέβαια να χάσουν– μέσα σε ένα άγρια ανταγωνιστικό και πολύπλοκο διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον. Δεν αντέχει άλλ

Ο Μπαρόζο δεν είναι ο μόνος που προτίμησε την αγκαλιά των πολυεθνικών. Προηγήθηκαν ο Γερμανός επίτροπος Μπάνγκεμαν («Τελεφόνικα»), ο συμπατριώτης του Φερχόιγκεν και άλλοι, ενώ μην ξεχνάμε υπάλληλος της G.S. διετέλεσε ο σημερινός πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και ο Ιταλός επίτροπος Μάριο Μόντι. Κάτι δεν πάει καλά, λοιπόν, στο «βασίλειο των Βρυξελλών», οι αξιωματούχοι του οποίου έχουν ενσωματωθεί στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ο Πορτογάλος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο Ο Πορτογάλος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο, ακολουθώντας και αυτός το γνωστό ρητό «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», έπεσε στην αγκαλιά των πολυεθνικών | EPA / PATRICK SEEGER «Η Ευρώπη του Μπαρόζο δεν είναι η δική μας Ευρώπη», είχε δηλώσει τον Ιούνιο του 2009 η τότε Γ.Γ. του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μαρτίν Ομπρί, με αφορμή το «μαγείρεμα» των Βρυξελλών και των πρωτευουσών για την ανανέωση της θητείας του Πορτογάλου προέδρου της Επιτροπής. Λίγες φωνές συμφώνησαν

European  ...Union ! "They Want To Occupy Poland Again" - Merkel, European Union Compared To Nazis In Latest Diplomatic Spat   Ever since the Polish Law and Justice party (PiS) party won elections in October on a Eurosceptic platform, relations between the formerly staunchly pro-Europe Poland, and the European Union have been on a sharp downhill slide, and earlier today they hit a rock bottom when Poland's justice minister dismissed an EU commissioner's criticism of new media regulations as "silly " in a confrontational letter which according to Reuters, "marked a low in the new government's relations with the bloc and the commissioner's home Germany." It got so bad, Poland pulled out the Nazi card: minister Zbigniew Ziobro questioned Berlin's own record on media freedoms and alluded to Nazi Germany's occupation of Poland during World War Two in the message to EU commissioner Gunther Oettinger. The reason