IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Sylver Vertical Launching System   SM-2 ή Aster-30 για την ελληνική αντιαεροπορική και αντιπυραυλική ομπρέλα; To πραγματικό δίλημμα της επιλογής του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα, στο οποίο η Ελλάδα καλείται να απαντήσει, μέσω της επιλογής νέας φρεγάτας για το Πολεμικό Ναυτικό. Κανένα άλλο… Στην επιλογή του Πολεμικού Ναυτικού στην ελληνική διαμόρφωση της γαλλικής Belhara FDI, την Belhara HN, έχουμε αναφερθεί λεπτομερώς παλαιότερα ( https://defencereview.gr/polemiko-naytiko-oi-belharra-hn-dinoyn-ti-poiot/ ). Υπήρξε επιλογή εναλλακτική της FREMM που κάλυπτε πλήρως τις επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού για τα επόμενα 30 τουλάχιστον χρόνια. Οι εξελίξεις πιθανότατα θα αποδείξουν ότι για όσα διασφάλιζε η διαμόρφωση αυτή, από επιχειρησιακής πλευράς πάντα, ήταν και μία οικονομικά πολύ καλή λύση. Οπωσδήποτε όχι ακριβή. Διατηρούμε μία μικρή επιφύλαξη, μέχρι να γνωστοποιηθούν τα οικονομικά στοιχεία των προσφορών που έχουν κατατεθεί και από άλλες χώρες… Με το ίδ

 ΑΙΜ-120D AMRAAM και Meteor:  Αναβαθμίζοντας το πυραυλικό οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Και αποκαλύπτουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η απόφαση – έστω – προμήθειας νέων μαχητικών αεροπλάνων, είναι δύσκολο να παρθεί μέχρι το 2025. Ίσως και μέχρι το 2030. Το κόστος για την απόκτηση μίας ακόμη Μοίρας μαχητικών Rafale, με την υποστήριξη και τα όπλα τους, υπολογίζεται υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις ότι θα κυμανθεί στα δύο δισεκατομμύρια ευρώ ( https://defencereview.gr/oi- logoi-poy-epivalloyn-tin-apoktisi-k/ ). Παράλληλα, η αμερικανική Lockheed Martin Aeronautics κοστολόγησε το ελληνικό αίτημα για την αγορά 20 F-35A με υποστήριξη και εκπαιδεύσεις, στα τρία δισεκατομμύρια δολάρια ( https://defencereview.gr/polemiki- aeroporia-ena-vima-pio-konta/ )… Ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος έκανε λόγο για την επιλογή και προμήθεια 40 νέων μαχητικών μέχρι το έτος 2025. Διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται σε πρόσθετα Rafale και μία Μοίρα F-35A ( https://defencereview.gr/yetha-apo-

Πολεμική Αεροπορία:  MICA και MICA NG,  η δεύτερη ελληνική εναλλακτική αεροπορικής υπεροχής (Μέρος Α’).    Σε δύο προγενέστερα αφιερώματα, σκόπιμα παρουσιάσαμε συνδυαστικά αμερικανικά και ευρωπαϊκά όπλα και συγκεκριμένα πυραύλους επιφανείας/εδάφους – αέρος (SM-2/ASTER 30) και αέρος – αέρος (ΑΙΜ-120D/Meteor) μέσης – μεγάλης ακτίνας. Ειδικά στον Meteor είχαμε αναφερθεί αναλυτικά ( https://defencereview.gr/mbda-meteor-meros-a-to-mellon-ton-emplokon-bvr-einai-tis-giraias-ipeiroy/ και https://defencereview.gr/meteor-to-mellon-ton-emplokon-bvr-anikei-stin-eyropi-meros-b/ ) σε πολλά, ακόμα παλαιότερα αφιερώματα.  Σκοπός ήταν και στις δύο περιπτώσεις όχι μόνο η παράθεση αριθμητικών συγκριτικών δεδομένων, αλλά και να καταδειχθεί η διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ των αμερικανικών και των ευρωπαϊκών όπλων. Και φυσικά σε τελική ανάλυση η επιχειρησιακή αξία της πολιτικής των δύο εξοπλιστικών πηγών για το σύνολο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.  Μία πολιτική που κατ’ ουσία η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει σε σ