IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ασταθείς ταυτότητες. Ο Ιταλός φιλόσοφος Ρέμο Μποντέι έχει διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής (Κέμπριτζ, Οτάβα, Νέα Υόρκη, Τορόντο κ.α.). Σήμερα διδάσκει στο UCLA του Λος Αντζελες. Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξης που έδωσε στην εφημερίδα Il Giornale. Remo Bodei (3 August 1938 – 7 November 2019) ● Η ευτυχία είναι κάτι που μπορεί να κατακτηθεί, κάτι σταθερό  ή κάτι που μας διαφεύγει; Η ευτυχία δεν μπορεί να επιτευχθεί κατά παραγγελία. Δεν μπορούμε να πούμε: «να είσαι ευτυχισμένος», όπως λέμε «να είσαι αυθόρμητος». Ο Τσέχοφ μάς θυμίζει ότι η ευτυχία είναι μια ανταμοιβή που δίνεται σε όποιον δεν την αναζητάει. Το να την επιδιώκουμε με επιμονή μπορεί να επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Μερικές φορές μπορεί να τύχει να την κατακτήσουμε και να απογοητευτούμε. Η ευτυχία δεν μοιάζει με έναν μόνιμο γαλάζιο ουρανό. Μπορεί να παραβληθεί μάλλον με την καμπύλη ενός γραφήματος, με κορυφώσεις, στασιμότητες και πτώσεις. Οι

Επίκουρος   (...) Μία συγγνώμη για τον Δάσκαλο Ο Επίκουρος, ένας παρεξηγημένος: Καμία σχέση με τους γαστρονομικούς συνειρμούς τρυφηλότητας, που η δημοσιογραφικού τύπου παραφιλολογία τον έχει ταυτίσει. Ένας ασκητής, ο σοφιστής, ο οποίος έχει πει ότι θα του έφτανε λίγο νερό και ψωμί, ώστε να είναι ευτυχής, όσο ο Δίας. Πώς βγήκε όμως αυτή η εντύπωση; Οι σύγχρονοι σχολιαστές δίδουν την εξήγησή τους, αναφέροντας ότι, οι πρώτοι εχθροί του Επίκουρου, στην εποχή του, ήταν κυρίως οι στωικοί και πλατωνικοί φιλόσοφοι. Κατόπιν οι πατέρες της εκκλησίας και οι σχολαστικοί φιλόσοφοι του μεσαίωνα, που θέλησαν να τον διαβάλουν ευθέως ως υλιστή. Η αλήθεια είναι ότι, μέσα στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τού Επίκουρου ήταν και η, υβριστικού χαρακτήρα, μίμηση των θεών: η νηφάλια θεώρηση του κόσμου, η απομάκρυνση από τα πάθη και τις μάταιες επιθυμίες, που ταλανίζουν τους θνητούς, η απαλλαγή από τον φόβο του θανάτου και από φόβους μεταφυσικούς.  Δοξολογία του ευπόριστου Στα κείμε