IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Φωτογραφία: Αλέξανδρος Αβραμίδης «Θα πετάξετε σήμερα μπογιές;» ρωτώ τη Μιριάνα Μπρανιόλιτσα, άνεργη ανύπαντρη μητέρα, η οποία ζει στην πόλη των Σκοπίων και συμμετέχει στις επίμονες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που συνταράσσουν τον τελευταίο ενάμιση μήνα την ΠΓΔΜ. «Οπωσδήποτε», απαντά και, κρατώντας μια πλαστική βουβουζέλα, χάνεται στο ποτάμι των διαδηλωτών. Κάθε απόγευμα στις έξι, η Μιριάνα αφήνει τη δωδεκάχρονη κόρη της στους γονείς της και κατεβαίνει στη λεγόμενη «Πολύχρωμη Επανάσταση». Στο μεγαλύτερο κύμα διαμαρτυρίας της 25ετούς ιστορίας του φτωχού κράτους στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, οι διαδηλωτές βανδαλίζουν με χρώματα τα εθνικιστικά κιτς αρχαιοελληνικά αγάλματα και μνημεία, για τα οποία η κυβέρνηση Γκρούεφσκι δαπάνησε σκανδαλώδη ποσά. Η 36χρονη ανύπαντρη μητέρα ανήκει στο 30% του επίσημου ποσοστού ανέργων της ΠΓΔΜ. Οπως λέει, δεν εισπράττει το κρατικό επίδομα που δικαιούται επειδή δεν είναι μέλος του VMRO-DPMNE, δηλαδή του κυβερνώντος κόμματος. «Αν ήμουν ψηφ

(...) Από πού ξεφύτρωσαν όλα αυτά τα ωραία κειμήλια του «lifestyle», αυτά τα αναμνηστικά γκάτζετ της χαζοχαρούμενης Ελλάδας που έτρεχε, ενθουσιασμένη από τον εαυτό της, κατευθείαν στο ντουβάρι;  Ποιος υποτιμά τόσο πολύ τους εφήβους και τους καθηγητές τους ώστε να πιστεύει ότι τους εκπαιδεύει ξεναγώντας τους στην επικράτεια του κιτς; (...) Εστησε ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη. Κι ενώ ο ήλιος που μεσουρανούσε χάριζε γενναιόδωρα τη διαύγειά του στα σκοτισμένα μυαλά των κατοίκων του λεκανοπεδίου, η φωνή της νεότητας, σαν άρωμα γλυσίνας ή νεραντζιάς, ξεπηδούσε από τις κερκίδες του Καλλιμάρμαρου, ουρανομήκης, δροσερή και αειθαλής πνοή του ελληνισμού: «Για την ειρήνη και τη φιλία των λαών! » Το ημερολόγιο έδειχνε Παρασκευή 12 Απριλίου του 2013 και κανείς δεν έμοιαζε ικανός να ανακόψει την ορμή της μαθητιώσας νεολαίας που είχε συγκεντρωθεί στο Στάδιο για να ψυχαγωγηθεί με την αναπαράσταση των Πρώτων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Κανείς, εκτός από τον

Κάτι το Ωραίον! Αρχοντοχωριάτικον !   (...)  καταλήγει να περιέχει 4 όπως μπορώ να διακρίνω διαφορετικές αναφορές (αρχαιοελληνική, νεοαναγεννησιακή, μοντέρνα(;) και τέλος μια διαφοροποιημένη από την προηγούμενη νεοανναγεννησιακή άποψη, ίσως κεντροευρωπαϊκή, που πολύ θα ήθελε να παραπέμπει σε βυζαντινότροπη), οι οποίες επιστεγάζονται από ένα αδιαφοροποίητο δήθεν ενοποιητικό λευκό. Ε, χάλια.. (...) (Διάλογοι στο www.youtube.com  )