IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις  και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η θέση της Ελλάδας ενισχύθηκε γιατί, αν θέλει η Ευρώπη να οικοδομήσει κοινή άμυνα, η Ελλάδα τής είναι απαραίτητη. Είναι πανθομολογούμενο ότι οι ρωσοτουρκικές σχέσεις στηρίζονται σε ένα γάμο συμφέροντος. Η Ρωσία, μέσα από τη σχέση με την Τουρκία, επιχειρεί να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ –έχουν κοινές παρεμβάσεις στη Συρία και τη Λιβύη , αν και υποτίθεται ότι είναι αντίπαλοι, η Ρωσία έχει προμηθεύσει την Τουρκία με S-400, η Ρωσία κατασκευάζει δύο πυρηνικά εργοστάσια στην Τουρκία και, ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, η Τουρκία μακροπρόθεσμα θέλει να αποκτήσει και πυρηνικά όπλα. Ρωσία και Τουρκία είναι δύο αυταρχικά καθεστώτα που έχουν κοινούς τρόπους συμπεριφοράς και κοινά συμφέροντα. Η Τουρκία ταλαντεύεται μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών και χρησιμοποιεί και τους δύο με όπλο τη στρατηγική της θέση, αφού ελέγχει τα Στενά, αλλά και το μέγεθός της (στρατιωτικό, οικονομικό, πληθυσμιακό κ.λπ.). Με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

Πώς ερμηνεύεται η επίσκεψη Μπορέλ στην Ουκρανία.  Πράσινο φως από τις Βρυξέλλες  για νέες κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας. Λέγεται ότι ο Χένρι Κίσινγκερ αναρωτήθηκε κάποτε σκωπτικά ποιόν θα πρέπει να πάρει στο τηλέφωνο, αν χρειάζεται να συνομιλήσει με την Ευρώπη. Η πολυκέφαλη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η επιβίωση διαφορετικών εθνικών προτεραιοτήτων δικαιολογεί εν μέρει αυτή τη δηκτική απορία – ενώ το άνισο ειδικό βάρος των θεωρητικώς ισότιμων κρατών-μελών την επιλύει στην πράξη: οι ίδιες οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ξέρουν πολύ καλά, ιδίως αφότου ξέσπασε η κρίση, ότι η τηλεφωνική γραμμή στην οποία θα πρέπει να απευθυνθούν για τα περισσότερα ζητήματα έχει κωδικό Βερολίνου. Όμως ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ έχει, υποτίθεται, ακριβώς τον ρόλο αυτού που συνομιλεί με τους σημαίνοντες τρίτους, δίνοντας στους "27” κοινή φωνή στα διεθνή πράγματα. Μόνο που το τελευταίο διάστημα έχει λόγους να διέπεται από νευρικότητα. Κατά μία έννοια, το πράγμα είναι προσωπικό: κανείς (και σίγ

Russian Navy frigate test-fired "Zircon" hypersonic missile Η Δύση απέναντι στο δημιούργημά της. «Καθώς καθόμουν στην πρεσβεία στη Μόσχα τη δεκαετία του 1990, μου φαινόταν πως η επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν πρόωρη στην καλύτερη περίπτωση και αχρείαστα προκλητική στη χειρότερη». Η φράση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία και επικαιρότητα, καθώς κλιμακώνεται η ένταση ανάμεσα στη Δύση και στη Ρωσία λόγω της Ουκρανίας. Οσο περίεργο και αν φαίνεται, η φράση και η διαπίστωση ανήκουν σε έναν από τους πιο έμπειρους Αμερικανούς διπλωμάτες, τον Μπιλ Μπερνς, ο οποίος ήταν τότε πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα και σήμερα επικεφαλής της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας. Στο βιβλίο του με τίτλο «The Back Channel» (Παρασκηνιακό κανάλι) ο Μπερνς έγραφε ακόμη: «Υπογράμμισα την αφοσίωση του Γέλτσιν και της ρωσικής πολιτικής ελίτ στην ιδέα της ρωσικής σφαίρας επιρροής στον χώρο που καταλάμβανε πριν η Σοβιετική Ενωση. Εξήγησα με έμφαση ότι κλιμακώνονται οι ρωσικές ανησυχίες για την επέκταση του ΝΑΤΟ… Πριν αρχίσουμε

  Μετά το lockdown... το blackout. Νέα αρχιτεκτονική στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας. Μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από ένα lockdown μέσα στο καταχείμωνο; Ένα blackout ίσως –αλλά σε αυτή την περίπτωση οι πολιτικές επιπτώσεις είναι απολύτως αδύνατο να προβλεφθούν. Ήδη το Κόσοβο ξεκίνησε τις διακοπές ρεύματος από την Τετάρτη, λόγω του συνδυασμού της χαμηλής εγχώριας παραγωγής ηλεκτρισμού και των υψηλών τιμών εισαγωγής ενέργειας. Η μικρή βαλκανική χώρα των 1,8 εκατ. κατοίκων, που βασίζεται στις εισαγωγές για το 40% των ενεργειακών της αναγκών, έχει διαθέσει 20 εκατ. ευρώ για την προμήθεια ρεύματος, ποσό επταπλάσιο του αντίστοιχου για την ίδια περίοδο πέρσι. Το ότι πρόκειται για την φτωχότερη χώρα της Ευρώπης δεν σημαίνει ότι άλλες ισχυρότερες δεν έχουν βυθισθεί επίσης στην ενεργειακή κρίση. Και στην περίπτωσή τους διακυβεύεται όχι μόνο η θέρμανση των νοικοκυριών, αλλά και η απρόσκοπτη λειτουργία του μεταποιητικού τους κλάδου. Ήδη η Aluminium Dunkerque στη Γαλλία, κορυφαία παραγωγός

Πώς θα εξελιχθεί ο "πόλεμος του φυσικού αερίου" τον χειμώνα. Όταν, πριν από έναν χρόνο, το εμβολιαστικό πρόγραμμα των Βρυξελλών αποδείχθηκε ότι δεν ξεδιπλώνεται με τους απαιτούμενους ρυθμούς, το πρώτο που αναζητήθηκε ήταν ένα εξιλαστήριο θύμα εκτός Ε.Ε. − και βρέθηκε στην περίπτωση της Βρετανίας, απέναντι στην οποία προβλήθηκαν ταυτόχρονα δύο αλληλοαναιρούμενες κατηγορίες: ότι αρνείται να εφοδιάσει την άλλη πλευρά της Μάγχης με το εμβόλιο της Astra Zeneca, αλλά και ότι το ίδιο αυτό εμβόλιο είναι αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας. Δεν συμβαίνει κάτι πολύ διαφορετικό και τις τελευταίες ημέρες με την ενεργειακή κρίση, η οποία απειλεί να βυθίσει τη γηραιά ήπειρο σε έναν "παγωμένο χειμώνα", εν μέσω ανόδου της τιμής του φυσικού αερίου κατά τουλάχιστον 250% σε σχέση με την αρχή του έτους. Και μολονότι η εν λόγω κρίση είναι πολυπαραγοντική, η πολιτική και επικοινωνιακή άμυνα έχει ήδη από πολλούς οικοδομηθεί: Φταίει η Ρωσία. Αυτή η οποία κατηγορείται

    Η Μόσχα τρίζει τα δόντια στη Δύση. Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ δεν βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος του. Ο άνθρωπος που από την πρωθυπουργία προήχθη στην προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας την περίοδο 2008-2012, αντικαθιστώντας τον Βλαντίμιρ Πούτιν ο οποίος είχε συνταγματικό κώλυμα, για να επιστρέψει κατόπιν εκ νέου επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου τελεί σε "τιμητική αποστρατεία”. Αντιδημοφιλείς αποφάσεις όπως η μεταρρύθιση του συνταξιοδοτικού, αλλά και υποψίες για δημιουργία ενός προσωπικού πλέγματος συμφερόντων οδήγησαν στην δυσμενή μετάθεσή του στη θέση του αντιπροέδρου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Έτσι και έτσι, όμως, δεν παύει να είναι (λόγω της προσωπικής του διαδρομής πλάι στον Πούτιν αλλά και της τωρινής του θέσης) κάποιος που εκφράζει αυθεντικά τις απόψεις του Κρεμλίνου, με λιγότερη ενδεχομένως διπλωματικότητα από αυτήν που επιβάλλεται στον Ρώσο πρόεδρο και τους υπουργούς του. Συμβαίνει δε να έχει ταυτιστεί όλα αυτά τα χρόνια με την περισσότερο φιλική προς τη Δύση και

GETTY Μπορεί να γίνει σύμμαχος της Δύσης η Ρωσία; Η Ρωσία δεν βρίσκεται ούτε μακρυά από την Ευρώπη  ούτε εκτός της πολιτιστικής μας Ιστορίας.   Ιστορικά στην Ελλάδα συμφέρει, ως μικρή κι απειλούμενη χώρα, να ανήκει σε κάποιο δίχτυ ασφάλειας. Αυτό δεν είναι μόνο σύγχρονη διαπίστωση αλλά πηγαίνει 200 χρόνια πίσω.  Αν εκλιπαρεί για βοήθεια και «κατανόηση» και δεν αντιλαμβάνεται την σύγχρονη σημασία του ανταγωνισμού δεν είναι θέμα των άλλων αλλά δικό της.  Το μέγα λάθος ως προς την Ρωσία, όμως, έχει δυο αιχμές.  Η μια είναι ο  μηδενισμός τών ρωσοελληνικών σχέσεων  λόγω της αυξανόμενης ανασφάλειας της πολιτικής τάξης στη λεγόμενη  Δύση  για λόγους προσωπικου φαντασιακού ελλείμματος. Η άλλη είναι η μη αξιόπιστη και  μαξιμαλιστική συμπεριφορά προς τη Μόσχα  την οποία αντιμετωπίζουν με ένα κόμπλεξ υποτέλειας.  Αυτή τη δεύτερη αιχμή ούτε η ίδια η Ρωσία επιθυμεί.  Στα διεθνή δρώμενα ο δυτικός πολιτισμός χωρίς τη Ρωσία δεν έχει μέλλον . Μόνο αν ενωθεί η Αμερική, η Ευρώπη με την Ρωσία (οικονομικά-

Γιατί η Ρωσία ταπείνωσε τον Μπορέλ. Επιστρέφοντας από τις επαφές που είχε το Σάββατο στη Μόσχα, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ε.Ε. για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ δεν έκρυψε την απογοήτευσή του. "Οι ρωσικές αρχές δεν θέλησαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για έναν πιο εποικοδομητικό διάλογο με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι λυπηρό και θα πρέπει να εξετάσουμε τις συνέπειες. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν για τα επόμενα βήματα, και ναι, αυτά θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν κυρώσεις", έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter. Αλλά δεν χρειαζόταν παρά να έχει δει κανείς το βίντεο των κοινών δηλώσεων του Ζοζέπ Μπορέλ με τον Σεργκέι Λαβρόφ για να μείνει άφωνος. Επρόκειτο για μια τελετουργία ταπείνωσης του επικεφαλής της ευρωενωσιακής διπλωματίας. Ο Ζοζέπ Μπορέλ ξεκίνησε συγχαίροντας την Ρωσία για την επιτυχία του εμβολίου Sputnik-V. Η εμβολιαστική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί η Ε.Ε., λόγω των χειρισμών της Κομισιόν και η επείγουσα ανάγκη εξεύρεσης εμβολίων αποτελούσε άλ