IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γέννηση του Ήλιου, του Διόνυσου, του Χριστού.   Η ζωή των αρχαίων προγόνων μας είχε πολλές ευκαιρίες για γιορτές, καθώς αυτή ήταν η μόνη μαζική ψυχαγωγία. Χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο, σινεμά και οτιδήποτε στηρίζεται στην σημερινή τεχνολογία, αλλά και ιδιαιτέρως ευλαβείς, οι αρχαίοι Έλληνες εόρταζαν πολλούς θεούς, όπως σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη των αγίων. Τότε, η γέννηση κάθε θεού έπαιζε ξεχωριστό ρόλο στους δημόσιους εορτασμούς. Οι πρόγονοί μας, δεν γιόρταζαν, βέβαια, Χριστούγεννα. Λάμβαναν όμως μέρος στις γιορτές των λαών που υπήρχαν τότε, με τις οποίες σημειωνόταν το χειμερινό ηλιοστάσιο, γιορτάζοντας τη γέννηση του Διονύσου, αν και όχι με τη μεγαλοπρέπεια, π.χ., της γέννησης της Παρθένου θεάς Αθηνάς. (Η Αθηνά είχε γεννηθεί σύμφωνα με τους μύθους περί τον Δεκαπενταύγουστο). Ο Ήλιος, σε κάθε περίπτωση, ήταν στο επίκεντρο εκείνης της λατρείας, καθώς μετά τις 21 Δεκεμβρίου αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά και η ημέρα να μεγαλώνει.  Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχ...

«Σ’ αρχοντικό εμπήκαμε μεγάλου νοικοκύρη με λόγο που’χει πέραση και μ’ αγαθά περίσσα. Ανοίξτε πόρτες διάπλατα να μπουν μεγάλα πλούτη, μαζί κι η θαλερή χαρά κι η ευλογημένη Ειρήνη. Γιομάτοι να ’ναι οι πίθοι σας, πολλά τα ζυμωτά σας, φέρε μας κριθαρόψωμο με το πολύ σουσάμι. Νύφη για το μοναχογιό να κάτσει τραγουδώντας στ’ αμάξι που το σέρνουνε τα δυνατά μουλάρια να ’ρθει σ’ αυτό το σπιτικό να ’φαίνει τα προικιά της. Κάθε χρονιά θε να ’ρχομαι κι εγώ σαν χελιδόνι. Μα φέρε γρήγορα λοιπόν ό,τι είναι να μας δώσεις γιατί αλλιώς θα φύγουμε, δε θα ξημερωθούμε.!» Θα μπορούσαν να είναι τα κάλαντα κάποιου μέρους της Ελλάδας, είναι όμως αρχαιότερα κάλαντα. Πρόκειται για το τραγούδι που έλεγαν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, όταν περιέφεραν από σπίτι σε σπίτι τον πρόγονο του χριστουγεννιάτικου δέντρου, την ειρεσιώνη . Ένα κλαδί ελιάς, στολισμένο με μαλλί, μικρές σφαίρες και κάποιους καρπούς της γης. Η Ειρεσιώνη προέρχεται από ...