IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Σοκ 26 τρις: Πρώτη φορά το αμερικανικό χρέος  ξεπέρασε την οικονομία των ΗΠΑ. Το χρέος των ΗΠΑ αναμένεται να διογκωθεί ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις Το ακαθάριστο εθνικό χρέος των  ΗΠΑ ξεπέρασε τα 26 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Ιούνιο του 2020, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες εκτάκτων  αναγκών  για την πανδημία του κορονοϊού. Η «Επιτροπή για έναν Υπεύθυνο Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό», μία ανεξάρτητη αρχή, υπολογίζει ότι το χρέος των ΗΠΑ θα αυξηθεί κατά 4 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2020, ως αποτέλεσμα των μαζικών δαπανών για τη συγκράτηση της ανεργίας και τη διάσωσης των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια του πρωτοφανούς lockdown, επισημαίνει το Business Insider. Το Κογκρέσο και ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εφάρμοσαν τον νόμο «CARES» ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τον Μάρτιο 2020, ο οποίος περιελάμβανε οικονομικές ενισχύσεις 1.200 δολαρίων, διευρυμένες παροχές ανεργίας και τη σύσταση ενός ταμείου διάσωσης για τις επιχε

Πόσο χρέος μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση των ΗΠΑ; Κανείς δεν γνωρίζει στα σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή έχει ξεπεράσει τα όρια, όπως ποτέ άλλοτε - ή τουλάχιστον περισσότερο από την εποχή του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Στην πρόσφατη έκθεση Fiscal Monitor, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προσφέρει συμβουλές για τα ανεπτυγμένα έθνη του κόσμου: Χρησιμοποιήστε αυτήν την περίοδο οικονομικής ανάπτυξης για να αποπληρώσετε μέρος των χρεών σας. Πάνω κάτω όλοι επιδιώκουν να σημειώσουν κάποια πρόοδο, με μία αξιοσημείωτη εξαίρεση: την Αμερική. Χάρη στις φορολογικές περικοπές και τα σχέδια για τις δαπάνες που πέρασε το Κογκρέσο υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, το χρέος της κυβέρνησης των ΗΠΑ προβλέπεται τώρα να φτάσει το 96,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2028. Πρόκειται για ένα ποσοστό 7% υψηλότερο από τις εκτιμήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου για την επόμενη δεκαετία, συγκριτικά με τις προβλέψεις ένα χρόνο νωρίτερα και σχεδόν τόσο υψηλό όσο το 1946, όταν η κυβέρνηση δανείζονταν τ

Καθώς το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ αναμένεται να ξεπεράσει για πρώτη φορά το “φράγμα” των 20 τρισ. δολαρίων, μια σειρά ερωτημάτων επανέρχονται στο προσκήνιο: ποιος ευθύνεται για την κατακόρυφη αύξησή του και τελικά κατά πόσο αποτελεί βόμβα στα θεμέλια όχι μόνο της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας; Για την κυβέρνηση του Donald Trump τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά: το χρέος απειλεί να “πνίξει” την αμερικανική οικονομία, όπως ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος είχε δηλώσει κατά την επιλογή του Mick Mulvaney, ως νέου επικεφαλής του προϋπολογισμού του Λευκού Οίκου. Άποψη φυσικά που συμμερίζεται και ο Mulvaney, ο οποίoς κατά την ανάληψη των καθηκόντων του είχε τονίσει ότι ένα χρέος της τάξης των 20 τρισ. δολαρίων αποτελεί κρίση όχι μόνο για το αμερικανικό έθνος αλλά και για τον κάθε πολίτη των ΗΠΑ προσωπικά. “Κάθε Αμερικανός χρωστά 60.000 δολάρια και το ποσό αυξάνεται. Είναι καιρός η Washington να κάνει κάτι”, είχε τονίσει ο Mick Mulvaney.  Η αλήθεια είναι ότι όταν ο B

Aύξηση 460 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σύγκριση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά, κατέγραψαν οι οφειλές των αμερικανικών νοικοκυριών, φθάνοντας μόλις στο 0,8% χαμηλότερα από το ιστορικό ρεκόρ των 12,68 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που είχε καταγραφεί το τρίτο τρίμηνο του 2008, λίγο πριν ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Έτσι, το χρέος των νοικοκυριών στις ΗΠΑ έφθασε το τέταρτο τρίμηνο του 2016, στα 12,58 τρισεκατομμύρια δολάρια, γεγονός που δεν έχει πρόσφατο προηγούμενο. Τα στοιχεία περιέχονται σε μελέτη του παραρτήματος της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και δόθηκαν στη δημοσιότητα σήμερα. Μετά την κρίση που προκάλεσαν τα ενυπόθηκα δάνεια, οι υποθήκες αντιστοιχούν σε μικρότερο μερίδιο του συνόλου του τραπεζικού δανεισμού, όπως καταγράφεται . Αναλυτικότερα, τα χρέη ιδιωτών για υποθήκες ανερχόταν το τελευταίο τρίμηνο της περασμένης χρονιάς σε 8,48 τρισεκατομμύρια δολάρια, το χρέος για φοιτητικά δάνεια ανερχόταν σε 1,31 τρισεκ.

Η μεγαλύτερη δωρεά που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της τηλεόρασης ανήκει στον δημοφιλή κωμικό  Τζον Όλιβερ , παρουσιαστή του  Last Week Tonight.  Ο παρουσιαστής αποφάσισε να μην μοιράσει δώρα, όπως συνήθως γίνεται στα τηλεοπτικά σόου, αλλά να απαλλάξει  9.000 Αμερικανούς  από τα χρέη τους στο σύστημα υγείας. Ο Oliver εξήγησε on camera πως  εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στις ΗΠΑ  χρωστούν συνολικά  12 τρισεκατομμύρια δολάρια  στο αμερικανικό σύστημα υγείας. Τα περισσότερα από τ α ληξιπρόθεσμα αυτά χρέη πωλούνται σε εισπρακτικές εταιρίες  οι οποίες κυνηγούν με κάθε τρόπο τους οφειλέτες για να πάρουν τα λεφτά.  Ακόμη και με απειλές.  «Η αγορά του χρέους είναι βρόμικη επιχείρηση, που χρειάζεται επειγόντως μεγαλύτερη εποπτεία. Έτσι, όπως είναι η κατάσταση  ο κάθε ηλίθιος μπορεί να μπει σε αυτή τη δουλειά.  Και μπορώ να αποδείξω πόσο ανησυχητικά εύκολο είναι» τόνισε ο Oliver.  Στη συνέχεια εξήγησε ότι  ο ίδιος δημιούργησε μια απλή εταιρεία , την Central Asset Recovery Pr

Καθώς οι οικονομολόγοι αναγγέλλουν ότι η μεταπολεμική ευημερία έληξε οριστικά, το ΒΗmagazino εξετάζει τον ασθενή «Ο ι ερινύες δεν σταματούν ποτέ»: σύντομος, προκλητικός, ποιητικός, ο τίτλος του περιοδικού «New York Magazine» θα κέρδιζε πιθανότατα σε έναν άτυπο διαγωνισμό. Οχι, βέβαια, ότι το θεσμικό χάος μεταξύ Κογκρέσου και Λευκού Οίκου που εκτυλίσσεται από τις αρχές του μήνα στην Ουάσιγκτον περιγράφεται εύκολα. Στο φόντο της σύγκρουσης των Ρεπουμπλικανών με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για τον νόμο περί δημόσιου συστήματος Υγείας (Obamacare), η αμερικανική οικονομία ισορροπεί στο χείλος ενός γκρεμού ύψους 16,7 τρισ. δολαρίων - το συνταγματικά κατοχυρωμένο τρέχον όριο δανεισμού της χώρας το οποίο η κυβέρνηση απαγορεύεται να υπερβεί. Αν η πολιτική ηγεσία δεν ερχόταν άμεσα σε συμβιβασμό για την αύξησή του την ενδεκάτη ώρα (κι αυτός μόνο προσωρινός, επομένως τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 2014 το έργο ίσως επαναληφθεί), παραμονεύει το άγνωστο: με τα ταμειακά διαθέσιμα στο κόκκ

Οι αμερικανικές επιχειρήσεις απολαμβάνουν σήμερα το φθηνότερο κόστος κεφαλαίου σε διάστημα άνω των 50 ετών. Σύμφωνα με τη Moody’s, ο μέσος όρος των αποδόσεων των εταιρικών ομολόγων ξεπερνά ελαφρώς το 5%. Το ποσοστό είναι υψηλότερο από το 4,5% του Απριλίου, αλλά με βάση τα ιστορικά πρότυπα, θεωρείται εξαιρετικά χαμηλό. Οι αποδόσεις των εταιρικών ομολόγων είχαν να επιμείνουν σε τόσο χαμηλά επίπεδα από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.  Οι αποδόσεις των εταιρικών ομολόγων έχουν να κινηθούν σε τόσο χαμηλά επίπεδα  από τη δεκαετία του ΄60. Η διαφορά είναι ότι εκείνη την εποχή, οι επιχειρήσεις στην πραγματικότητα ξόδευαν τα μετρητά που ήταν σε θέση να δανείζονται τόσο φθηνά, αγοράζοντας εξοπλισμό, χτίζοντας εργοστάσια και προσλαμβάνοντας εργαζόμενους. Σήμερα απλά τα αποθησαυρίζουν. Ο όγκος ρευστότητας στους ισολογισμούς των μη χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων έχει αυξηθεί στα 1,48 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με τη Moody’s. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 81% από το 2006. «Οι

Την άνοιξη του 2010, το βιβλίο του Λι Χάρις « Ο επόμενος αμερικανικός εμφύλιος: η λαϊκιστική εξέγερση εναντίον των φιλελεύθερων ελίτ » προκάλεσε αίσθηση. Το περιεχόμενο ήταν σοβαρότερο από ό,τι προδιέθετε ο κραυγαλέος τίτλος. Στέλεχος του συντηρητικού ινστιτούτου American Enterprise, ο συγγραφέας κάνει λόγο για έναν πολιτιστικό εμφύλιο, ο οποίος, σύμφωνα με την ανάλυσή του, καθορίζει τη βασική διαχωριστική γραμμή της πολιτικής ζωής στις μέρες μας. Μια διαχωριστική γραμμή όχι ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά, όπως συνέβαινε κατά τον προηγούμενο αιώνα, αλλά ανάμεσα στις κεντρώες, φιλελεύθερες ελίτ που κυβερνούν και σε κινήματα διαμαρτυρίας μιας λαϊκιστικής, ριζοσπαστικής Δεξιάς. Αφορμή για το βιβλίο στάθηκε η ορμητική άνοδος του διαβόητου « Tea party » , το οποίο απέκτησε ισχυρή επιρροή στο εσωτερικό του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, σε σημείο που η εκπρόσωπός του, Σάρα Πέιλιν, να διεκδικήσει το αξίωμα του αντιπροέδρου, το 2008. Χολερικά αντιαριστερό, το ρεύμα αυτό που δεν δ

Καθώς στις ΗΠΑ συνεχίζεται η αντιπαράθεση Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών για τον προϋπολογισμό και την αύξηση του νομίμου ορίου δανειοδότησης της χώρας, ο κόσμος θα πρέπει να επιχειρήσει να “αποαμερικανοποιηθεί”, υποστηρίζει σε σημερινό άρθρο γνώμης το επίσημο κινεζικό πρακτορείο Νέα Κίνα. “Ενώ οι Αμερικανοί πολιτικοί” δεν καταφέρνουν “να βρουν μια βιώσιμη συμφωνία για να επαναλειτουργήσουν κανονικά οι πολιτικοί θεσμοί για τους οποίους υπερηφανεύονται τόσο, είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή για τον κατάπληκτο πλανήτη να αρχίσει να εξετάζει την οικοδόμηση ενός αποαμερικανοποιημένου κόσμου” γράφει το πρακτορείο. “Οι ανησυχητικές ημέρες στις οποίες η μοίρα άλλων χωρών βρίσκεται στα χέρια ενός υποκριτικού έθνους πρέπει να πάρουν τέλος και να εφαρμοστεί μια νέα παγκόσμια τάξη όπου όλα τα έθνη (…) θα δουν ότι τα συμφέροντά τους γίνονται σεβαστά και προστατεύονται επί ίσοις όροις” συνεχίζει το πρακτορείο στο σχόλιό του. Λόγω των διαφωνιών μεταξύ των δύο κομμάτων στο Κογκρέσο οι ομ

  Ben Shalom Bernanke Αυτός ο κεντρικός τραπεζίτης -ο Mr Fed- με ενδιαφέρει εξαιρετικά πολύ. Σε περίοδο επικίνδυνης ακόμη δοκιμασίας για τις οικονομικές συνθήκες και την απασχόληση, με υπερχρεωμένα τα αμερικανικά νοικοκυριά, ο Μπεν Μπερνάνκι αδιαφορώντας για τις χυδαίες επικρίσεις των υπερσυντηρητικών κύκλων και τις αφόρητες πιέσεις της Κίνας, απτόητος συνεχίζει τον 3ο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής (quantitative easing) με αγορές τόσο των ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου όσο και των τιτλοποιημένων ενυπόθηκων δανείων συνολικής αξίας 85 δισ. δολαρίων κάθε μήνα. Μετά την προχθεσινή συνεδρίαση η Fed επιβεβαίωσε ξανά ότι θα κρατήσει τα επιτόκια στα μηδενικά επίπεδα του 0-0,25% έως ότου η ανεργία υποχωρήσει χαμηλότερα από το 6,5%. Μια πολιτική που άρχισε να εφαρμόζει από τον Δεκέμβριο του 2008. Η πολιτική των ριζοσπαστικών μεθόδων της «quantitative easing» από τον Mr Fed -μια πολιτική που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην 95χρονη ιστορία της Κεντρικής Τράπε