IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αποχαιρετισμός από τον  Κώστα Λάμπο Δεν είναι εύκολο να παρουσιάσεις τη ζωή και το έργο ενός οποιουδήποτε ανθρώπου χωρίς να τον αδικήσεις ή και χωρίς να κατηγορηθείς για απόπειρα ‘αγιοποίησής’ του. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τη ζωή και το έργο ενός ανθρώπου, όπως ο  Ζήσης Παπαδημητρίου , που έζησε τόσο έντονα συγκρουόμενος με κατασκευασμένες αυθεντίες, με εξουσιαστικά σκιάχτρα και με αγιοποιημένες ‘πνευματικές’ καρικατούρες, αντιπαλεύοντας ακόμα και τον ίδιο του το ‘μύθο’, στην προσπάθειά του να καταθέσει τη συμβολή του στο πανανθρώπινο όραμα για κοινωνική ισότητα και στον αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο. Γι’ αυτό παρακαλώ τόσο τους αναγνώστες αυτού του αποχαιρετισμού όσο και τους δικούς του και τους φίλους του να δείξουν κατανόηση στις δυσκολίες του εγχειρήματος για μια πλήρη και αντικειμενική παρουσίαση του ‘Βίου και της Πολιτείας’ του  Ζήση Δ. Παπαδημητρίο υ . Οι ρίζες Ο Ζήσης Παπδημητρίου δεν ήταν γόνος. Δεν ήταν ούτε από-γονος, δηλαδή, δεν κατάγονταν από τη συ

''Δεν πιστεύω ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της οικονομίας, είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε αυτά τα προβλήματα. Μα, θα μου πείτε, τί εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν; Αυτή τη στιγμή, για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που να αφορούν μόνο στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα. Αν γίνει κάτι, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον σε πανευρωπαϊκή κλίμακα" .    Ο Ομότιμος Καθηγητής Γενικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας του ΑΠΘ, Ζήσης Παπαδημητρίου ,   απαντά στην Κρυσταλία Πατούλη με βάση το ερώτημα  " Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;" , συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο που δημοσιεύεται από το 2010 στο tvxs.gr. Ζ.Π.: Οπωσδήποτε η Ελλάδα είχε τα δομικά της προβλήματα. Μεταπολιτευτικά, η οικονομία, η κοινωνία, δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε να λειτουργήσει, με αποτέλεσμα οι αδυναμίες αυτές να εκδηλωθούν και να αποτελέσει τον αδύναμο κρίκο στους κόλπους της Ευρ