IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Γιατί η Τουρκία δεν τιμωρείται ποτέ:  Τα εγκλήματα εναντίον της Κύπρου και της Θράκης…   Ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ (κέντρο, με το κράνος) στην Κωνσταντινούπολη το 1917. Πίσω του διακρίνεται ο Ταλαάτ Πασάς. Aπό το βιβλίο «Talaat Pasha. Father of Modern Turkey, Architect of Genocide» του Χανς - Λούκας Κίζερ (δεξιά). Το πρωινό της Τρίτης 15 Μαρτίου του 1921, ο Ταλαάτ Πασάς, πρώην ισχυρός άνδρας της Τουρκίας, βγήκε από το σπίτι του στο Βερολίνο, στη Χάντεμπεργκστράσε 4, όταν ο 24χρονος Αρμένιος Σογομόν Τεχλιριάν τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο Ταλαάτ ήταν 47 ετών. Σύμφωνα με τον Πίτερ Μπαλακιάν, συγγραφέα του «Ο Τίγρης φλέγεται. Η Αρμενική Γενοκτονία και η ολιγωρία της Δύσης» (εκδ. Καστανιώτη, 2006), ο Τεχλιριάν «είχε παρακολουθήσει τις αδελφές του να βιάζονται, τον αδελφό του να αποκεφαλίζεται, τους γονείς του να δολοφονούνται κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου στο Ερζερούμ το 1915». Ο δε Ταλαάτ υπήρξε εμπνευστής της εξόντωσης ενός και πλέον εκατομ

     Στις 15 Μαρτίου 1921 , λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από την μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian , ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του. Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Talat Pascha. Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς. Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως δι

The unmarked grave at Antoura for the bones that were found there in 1993 The US wants to deny that Turkey's slaughter of 1.5 million Armenians in 1915 was genocide. But the evidence is there, in a hilltop orphanage near Beirut Living proof of the Armenian genocide Robert Fisk ''INDEPENDENT' ' Tuesday, 9 March 2010 It's only a small grave, a rectangle of cheap concrete marking it out, blessed by a flourish of wild yellow lilies. Inside are the powdered bones and skulls and bits of femur of up to 300 children, Armenian orphans of the great 1915 genocide who died of cholera and starvation as the Turkish authorities tried to "Turkify" them in a converted Catholic college high above Beirut. But for once, it is the almost unknown story of the surviving 1,200 children – between three and 15 years old – who lived in the crowded dormitory of this ironically beautiful cut-stone school that proves that the Turks did indeed commit genocide against the Armen