IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Μα φυσικά και (δεν) νοιαζόμαστε. Οι φωτογραφίες είναι συνήθως πλάτη. Ή είναι καθισμένοι σε αναπηρικό αμαξίδιο που ένας νοσηλευτής το κινεί ή περπατούν κρατώντας μπαστούνι, σέρνοντας τα βήματα σε κάποιον διάδρομο με πόρτες και από τις δύο πλευρές ή ο φακός εστιάζει σε χέρια παραμορφωμένα από αρθρίτιδα, διάστικτα από κηλίδες, με δέρμα τόσο εξουθενωτικά λεπτό ώστε να θυμίζει ακτινογραφία. Οι εικόνες αυτές συνοδεύουν συνήθως θέματα ή ρεπορτάζ, έντυπα ή ηλεκτρονικά, για οίκους ευγηρίας, για μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων. Οι πολλοί θάνατοι που σημειώθηκαν σε ιδιωτικό οίκο ευγηρίας στα Χανιά, μέσα σε διάστημα περίπου ενός έτους, και όλοι από την ίδια αιτία, «ανακοπή», δημιούργησαν ατμόσφαιρα θρίλερ με ψυχολογικές προεκτάσεις. Καταγγελίες, συνεντεύξεις συγγενών των τροφίμων, φρικώδεις αφηγήσεις, αλλά και προσπάθειες ανασκευής των όσων εμφανίζονται ως δεδομένα από την πλευρά των ιδιοκτητών του γηροκομείου, δικηγόροι, εισαγγελείς, ιατροδικαστές, μια συνθήκη που μόνο τρόμο προκαλεί. Και πολλές

Οι απόψεις του George Carlin για τα γηρατειά      Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά. «Πόσων ετών είσαι;» , « Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.   Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.   «Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21...  ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!! Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε; ΓΙΝΕΣΑΙ

«Σεβάσου τους ηλικιωμένους, όταν είσαι νέος. Βοήθησε τους αδύναμους, όταν είσαι δυνατός. Ομολόγησε τα λάθη σου, όταν είσαι λάθος. Γιατί κάποια μέρα θα είσαι κι εσύ ηλικιωμένος, αδύναμος και λάθος». Αφότου η 1η Οκτωβρίου κάθε έτους καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, οι ηλικιωμένοι βρίσκονται – έστω και για μια μέρα – στο προσκήνιο. Ακούγονται λόγια συμπάθειας και σεβασμού σε όσους ο χρόνος βαραίνει τους ώμους τους. Δεν λείπουν, βέβαια, και οι υπερβολές όσον αφορά το θαυμασμό προς τους ξωμάχους της ζωής, άσχετα αν αυτοί το μόνο που πέτυχαν στη ζωή τους ήταν απλά να επιβιώσουν, χωρίς να πετύχουν κάτι ξεχωριστό ή να αφήσουν κάτι δημιουργικό ως παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενεές. Τότε αυτόματα έρχεται στην επιφάνεια το φιλοσοφικό ερώτημα, αν ο σεβασμός και ο θαυμασμός είναι κάτι που οφείλουμε σε κάποια πρόσωπα (γονείς, δάσκαλοι…), θεσμούς (στρατός…) ή σύμβολα (σημαία…) ή αν κερδίζεται και υποβάλλεται από τα αντικείμενα του σεβασμού και του θαυμασμού. Οι αρχαί

YAGI STUDIO VIA GETTY IMAGES Η Ιαπωνία έχει σήμερα τον γηραιότερο πληθυσμό με το το 27% των πολιτών να είναι ηλικίας άνω των 65 ετών. Το ζήτημα είναι φυσικά ιδιαίτερα σοβαρό και τώρα μέσα σε όλα όσα συνεπάγονται ως προβλήματα σε μία χώρα που «γερνάει», ήρθε να προστεθεί ένα ακόμη. Όπως αναφέρει το Bloomberg μια στις πέντε γυναίκες στην Ιαπωνία που κρατούνται σήμερα σε σωφρονιστικά καταστήματα, είναι ηλικιωμένες. Ο λόγος για αυτό το φαινόμενο, δεν είναι μια ξαφνική, ανεξήγητη άνοδος της εγκληματικότητας μεταξύ των γυναικών. Εξάλλου εννέα στις δέκα ηλικιωμένες κρατούμενες έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί για ασήμαντα αδικήματα όπως η κλοπή κάποιου προϊόντος από κατάστημα. Για την ακρίβεια ο λόγος είναι ίσως ακόμη πιο ανησυχητικός-και σίγουρα θλιβερός- από την αύξηση της εγκληματικότητας και αφορά τα όσα συμβαίνουν στην ιαπωνική κοινωνία και συγκεκριμένα στον πυρήνα της ιαπωνικής οικογένειας. Από το 1980 έως το 2015 ο αριθμός των ηλικιωμένων που ζουν μόνοι το