IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Πώς να αναγνωρίσετε και να ξεσκεπάσετε έναν δημαγωγό. Ο έπαινος, οι φιλοφρονήσεις, οι υποσχέσεις, τα δώρα, είναι τα όπλα με τα οποία μπορεί ένας πονηρός άνθρωπος να σας εξαπατήσει και να σας οδηγήσει εκεί που δεν θέλετε πραγματικά να πάτε. Όλοι έχουμε συναντήσει τέτοιους ανθρώπους, ειδικά πολιτικούς, που αγωνίζονται να μας πείσουν πως είναι φίλοι μας και θα εργαστούν για το καλό μας, αρκεί να τους εμπιστευτούμε. Στην πραγματικότητα, πολλοί από αυτούς, θέλουν απλώς να αρπάξουν την εξουσία για δικό τους όφελος. Σήμερα τους λέμε λαϊκιστές, στην αρχαία Ελλάδα τους έλεγαν κόλακες και δημαγωγούς. Οι συμβουλές του Αριστοτέλη Η τέχνη της πειθούς είναι αρχαιότατη και οι πολιτικοί την γνωρίζουν πολύ καλά, σε αντίθεση με τους περισσότερους απλούς πολίτες. Οι οποίοι είτε δεν γνωρίζουν αυτές τις τεχνικές είτε δεν είναι σε θέση να αντισταθούν στη γοητεία τους. Αν δώσουμε όμως προσοχή στις βασικές αρχές αυτής της τέχνης, που παραμένει ίδια εδώ και χιλιετίες, τότε θα ισχυροποιήσουμε τη θέση μας και

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (1)  Ζυγιάζει απειλές και ευκαιρίες ο Ερντογάν. (2) Έρευνα-ράπισμα για τον Ερντογάν:  Η πλειονότητα των νέων  θέλει να φύγει από την Τουρκία.     Ο ανασφαλής Ερντογάν και το νταηλίκι που τελειώνει:  Ο «αυτοκράτορας» είναι γυμνός… Του OMER TΑSPINAR* Οι λαϊκιστές ηγέτες, σαν τον Ερντογάν είναι από τη φύση τους ανασφαλή πλάσματα. Κυβερνούν, δαιμονοποιώντας  τους πολιτικούς τους αντιπάλους και ο χειρότερος εφιάλτης τους  είναι να καταλήξουν κάποια στιγμή στην αντιπολίτευση. Με δεδομένη τη σαθρή σχέση τους με το κράτος δικαίου, η απώλεια της εξουσίας σημαίνει συχνά την απώλεια της ελευθερίας τους. Ενίοτε και πολλά περισσότερα. [Οι λαϊκιστές] διακατέχονται από μία ακόρεστη πείνα για μαζική γοητεία. Θέλουν να είναι και αγαπητοί αλλά και να τους φοβούνται κιόλας. Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος σχιζοφρένειας που επιβραβεύει συκοφάντες και εκτρέφει τη συστημική διαφθορά. Υπό κανονικές συνθήκες, τα καθεστώτα αυτά επιβιώνουν χάρη στη χειραγώγηση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:   (1) Τι είναι και γιατί γοητεύει ο λαϊκισμός. (2) Η ιδεολογική ρομφαία της ολιγαρχίας. Ο λαϊκισμός δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί, αλλά οι επιπτώσεις του είναι ορατές όταν αμφισβητεί την φιλελεύθερη δημοκρατία, τον πλουραλισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανταλλαγή ιδεών. Στις επικείμενες ευρωεκλογές, τα λαϊκιστικά κόμματα ίσως αποκτήσουν επιρροή στη διαμόρφωση της Ευρώπης. Ζητούν να σταματήσει η διεύρυνση για να αποφευχθεί η μετανάστευση, να δοθεί τέλος στο ευρώ και την έξοδο από τις διεθνείς ανθρωπιστικές ή κλιματικές συνθήκες. Τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα και ένα turbo. Το πρώτο χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι η υπερ-απλουστευμένη και απαισιόδοξη ερμηνεία των προβλημάτων μιας κοινωνίας, που χρησιμοποιείται ως μέσο για την απόκτηση πολιτικής επιρροής. Το δεύτερο είναι η πόλωση μεταξύ της μεγάλης ομάδας απλών, ενάρετων πολιτών και της διεφθαρμένης, αυτόνομης οικονομικής ή πολιτισμικής μειονότητας που κυριαρχεί την κοινωνία. Τ

Οι μήνες πριν από την ανά πενταετία διεξαγωγή των ευρωεκλογών και την ανανέωση των κυριότερων κοινοτικών οργάνων συνήθως κυλούν μέσα σε μιαν ιδιόμορφη πολιτική ραστώνη, καθώς δεν προσφέρονται για την ανάληψη μεγάλων πρωτοβουλιών, παρά μόνο για την προετοιμασία του εδάφους εν όψει του τυπικού ευρωπαϊκού παζαριού για την κατάληψη των επίμαχων θέσεων. Ωστόσο, φέτος το εννεάμηνο που μεσολαβεί από το πέρας των θερινών διακοπών μέχρι τις ευρωεκλογές προβλέπεται θυελλώδες. Όχι μόνο γιατί στη λήξη του παραμονεύει, όπως όλοι προεξοφλούν, η ανάδυση ενός ολότελα διαφορετικού ευρωπαϊκού τοπίου, με την ενδυνάμωση "ακατάτακτων" σχηματισμών, και δη της λαϊκίστικης ακροδεξιάς, αλλά και διότι, ήδη από το φθινόπωρο, αλλεπάλληλες προκλήσεις αναμένεται να προβάλουν στον ορίζοντα. Η πιθανότητα ενός σκληρού Brexit ενισχύεται. Το ίδιο και οι τάσεις πολιτικής αυτονόμησης κρατών της Ανατολικής Ευρώπης , όπως, λ.χ., η Πολωνία, που αρνείται να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές