IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Φωτο:  Γιώργος Μασχαλίδης Ημερολόγιο κορωνοϊού, 6/4/2020:  πού βρισκόμαστε,  και ένα σχεδίασμα εξόδου για την επόμενη ημέρα 1, Μήπως είναι νωρίς για συζήτηση εξόδου; Όχι, στην Ελλάδα οι αριθμοί ισοοροπούν, οι νοσηλευόμενοι σε ΜΕΘ είναι σταθεροί εδώ και μέρες, και στο 1/3 των προβλεπόμενων κλινών ΜΕΘ για την πανδημία και 1/9 των συνολικών ΜΕΘ, τα κρούσματα αυξάνονται βραδέως, εκτεταμένες περιοχές της χώρας παραμένουν χωρίς μείζονα διασπορά στην κοινότητα. Δεν είναι ακόμη η ώρα να αρθούν περιορισμοί, ειδικά εν όψει εορτών και εξαιτίας πιθανού εφησυχασμού, αλλά φως προφανώς και υπάρχει, ακόμη κι αν υπάρχουν μικρο-απορρυθμίσεις στα στατιστικά τις επόμενες ημέρες, πχ από κρούσματα σε παλιννοστούντες ή δομές όλων των ειδών. 2. Τι δεν ξέρουμε για να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα; το σημαντικότερο άγνωστο είναι η συμπεριφορά του ιου στις υψηλές θερμοκρασίες, οφείλουμε λοιπόν να προετοιμαζόμαστε σα να θεωρούμε δεδομένο ότι ο ιος θα μείνει. 3. Τι θέλουμε για να προχωρ

 WILDPIXEL VIA GETTY IMAGES Μικροβιακή αντοχή: Μια παγκόσμια απειλή. Στην Ελλάδα το 9% των νοσηλευόμενων ασθενών σε κοινό θάλαμο και το 30% των ασθενών στη ΜΕΘ, 120.000 ασθενείς ετησίως, προσβάλλεται από νοσοκομειακή λοίμωξη. Μικροβιακή αντοχή είναι η ιδιότητα ενός μικροοργανισμού (π.χ. βακτηρίου, ιού ή παράσιτου) να αντιστέκεται στη δράση ενός αντιμικροβιακού παράγοντα και είναι αποτέλεσμα της προσαρμογής του μικροοργανισμού στο περιβάλλον του. Η χρήση αντιμικροβιακών παραγόντων (π.χ. αντιβιοτικών) αναγκάζει τους μικροοργανισμούς να προσαρμοστούν ή να πεθάνουν. Η μικροβιακή αντοχή μειώνει ή εξαλείφει την αποτελεσματικότητα του αντιβιοτικού να θεραπεύει τις λοιμώξεις που οφείλονται στον συγκεκριμένο μικροοργανισμό. Οι δύο κυριότερες αιτίες της μικροβιακής αντοχής είναι η χρήση των αντιβιοτικών, η οποία ασκεί οικολογική πίεση στους μικροοργανισμούς και συντελεί στην επιβίωση μικροοργανισμών που είναι ανθεκτικοί στα αντιβιοτικά και η διασπορά των πολυανθεκτικών

Σήμα κινδύνου για τα υπερμικρόβια. ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Οταν ο Ευρωπαίος επίτροπος Υγείας, Βιτένις Αντριουκαΐτις, ήταν μαθητής, τη δεκαετία του ’50, είχε πέσει στα χέρια του το βιβλίο «Κυνηγοί μικροβίων» του Πολ ντε Κρουίφ: «Είχα μαγευτεί. Ηταν, ίσως, ένας από τους λόγους που έγινα γιατρός». Βέβαια, το βιβλίο είχε εκδοθεί το 1926, δύο χρόνια πριν από την ανακάλυψη της πενικιλίνης, του πρώτου αντιβιοτικού, από τον Αλέξανδρο Φλέμινγκ. «Εκείνη η εποχή ήταν γεμάτη προκλήσεις για τους επιστήμονες. Και να που τόσες δεκαετίες μετά –κι έπειτα από αμέτρητες σημαντικές ανακαλύψεις– η επιστήμη έχει πάλι επιδοθεί σε ένα αγωνιώδες κυνήγι μικροβίων. Πιο δυνατών και πιο επικίνδυνων: των υπερμικροβίων», είπε ο ίδιος στην τελευταία και ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά επίσημη ομιλία του (από την 1η Δεκεμβρίου το χαρτοφυλάκιο αναλαμβάνει η Κύπρια Στέλλα Κυριακίδου), στην ημερίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ενημέρωσης για τα Αντιβιο