IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Λανθάνουσα δημοκρατία – Έθνος-κράτος και μεταμοντέρνες ελίτ. Είναι σαφές ότι τα μεταμοντέρνα οικονομικά, οργανωτικά, αξιακά και πολιτισμικά δεδομένα λειτουργούν σήμερα σαν πολιορκητικός κριός και στοχοποιούν το έθνος-κράτος ως σημαίνoν αλλά και τα σημαινόμενα στα οποία παραπέμπει. Στόχος να διαμορφώσουν νέες παγκόσμιες πολιτικο-οικονομικές, θεσμικές, διαχειριστικές και κοινωνικές νόρμες. Κοινό σημείο αυτών των επιλογών αποτελεί η ομογενοποίηση και η εξάλειψη της διαφορετικότητας, είτε αυτή παραπέμπει στο οικονομικό, είτε στο πολιτισμικό-αξιακό πεδίο. Η καταστατική αμφισβήτηση αξιακών προτύπων (“challenging foundational thoughts”) αποτελεί μία πραγματικότητα της νέας διακυβέρνησης. Στο πολιτικό-πολιτισμικό πεδίο οι διεργασίες αφορούν το ρόλο ή ακόμα και την επιβίωση (με την παρούσα μορφή του) του έθνους-κράτους, το οποίο σημειολογικά αλλά και λειτουργικά διαφαίνεται να αποτελεί έννοια και θεσμό μη συμβατό με τους στόχους που έχουν θέσει οι πολιτικές ελίτ και το διεθν

Η αόρατη απειλή, η στρατηγική κατατριβής του αντιπάλου και οι παράπλευρες απώλειες.  Ένας κόσμος που αλλάζει. Με τα σενάρια να πληθαίνουν περί της φυσικής ή τεχνητής γέννησης του ιού που απειλεί τον πλανήτη, με τα κρούσματα να εντοπίζονται σε 199 χώρες και τη συνωμοσιολογία περί ενός βιολογικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας, τα ερωτήματα που γεννιούνται αναφορικά με τα αίτια και τα αιτιατά της αόρατης απειλής είναι πολλά και αναπάντητα και το μόνο που δύναται κανείς να μελετήσει είναι η εξέλιξη των γεγονότων υπό το πρίσμα της επιστημονικής του σκέπης. Στο πλαίσιο αυτό και ως ταπεινοί ασκητές του προβληματισμού περί τα διεθνή δεν μπορούμε παρά να προβούμε σε μια σειρά από θεωρητικούς συλλογισμούς με άξονα την αφετηριακή λογική της ανθρώπινης ύπαρξης, που από τις απαρχές της εμφάνισής της, οργανώνεται σε συλλογικές οντότητες, σε μαχόμενες υπάρξεις, που αγωνίζονται αενάως για επιβίωση-ασφάλεια. Κατά τούτο αναφύονται τρεις προσανατολιστικές κατευθύνσεις για την ανάλυση του ζητήμ

Αξιωματούχοι των Υπηρεσιών Συνόρων του Καναδά μπροστά σε δύο κλειστά σημεία ελέγχου των συνόρων, αφότου ανακοινώθηκε ότι τα σύνορα θα κλείσουν σε «μη απαραίτητη κυκλοφορία» λόγω COVID-19, στην συνοριακή διάβαση ΗΠΑ-Καναδά της γέφυρας των Χιλιάδων Νησιών στο Lansdowne, στο Οντάριο του Καναδά, στις 19 Μαρτίου 2020. REUTERS / Alex Filipe   Παγκοσμιοποίηση Vs αυτάρκεια. Η πανδημία του κορωνοϊού μας επιστρέφει στο έθνος-κράτος.    Τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν επιστρέψει στις εθνικές λύσεις και κλείνουν τα σύνορα για τους γείτονές τους για πρώτη φορά εδώ και μερικές γενιές, παρά το γεγονός ότι αξιωματούχοι της ΕΕ κατήγγειλαν ότι τέτοιες ενέργειες υπονόμευσαν την αλληλεγγύη και εμπόδισαν την ΕΕ να υιοθετήσει μια κοινή προσέγγιση για την καταπολέμηση του νέου ιού.   Ο Χένρι Κίσινγκερ σε άρθρο του στην αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal» (3 Απριλίου 2020) με τίτλο: «The Coronavirus pandemic will forever alter the world order» υποστηρίζει ότι ο ιός θα μπορούσε ν