Συνομιλώντας με την αιωνιότητα.
Συνομιλώντας με την αιωνιότητα. Πώς μπορεί κανείς να συνομιλήσει με τους αιώνες; Ποιο μήνυμα θα ήταν αρκετά σαφές ώστε να συγκινήσει και να επηρεάσει την ανθρωπότητα μετά από 1.000, 2.000 ή 10.000 χρόνια; Τέτοιου είδους ερωτήματα τα θεωρούμε, συνήθως, συνυφασμένα με την τέχνη. Τα ομηρικά έπη έχουν ταξιδέψει, σε διάφορες μορφές, πάνω από 2.500 χρόνια για να φτάσουν ως εμάς. Το «Έπος του Γκιλγκαμές», του Σουμέριου βασιλέα της πόλης Ουρούκ, συνομιλεί με εμάς 4.500 χρόνια μετά την πρώτη συγγραφή του. Δικαιολογημένα λοιπόν, αν ήταν να αναρωτηθούμε ποιο κομμάτι του πολιτισμού μας θα μπορούσε να έχει μια τέτοια τύχη, η πρώτη μας σκέψη θα ήταν κάποιο έργο τέχνης ή ίσως ένα οικοδόμημα. Επομένως, είναι ίσως απρόσμενο το γεγονός ότι, όταν ρητά τέθηκαν τα παραπάνω ερωτήματα, δεν κλήθηκαν καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες ή φιλόσοφοι να τα απαντήσουν, αλλά φυσικοί, σημειολόγοι και συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Το επίκεντρο της συζήτησής τους δεν ήταν κάποια συμφωνία του Μότσαρτ ή ένα θεατρι