IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...)  Το βασικό ζητούμενο σε μία χώρα που οι άνθρωποι της υποφέρουν είναι η δίκαιη κατανομή των πόρων. Και δίκαιη δεν λέγεται μία κατανομή που ξεκινά να “παρέχει” πρώτα στον καλύτερα αμοιβόμενο. Και απορώ τι σχέση έχει αυτή η λογική με οποιαδήποτε αριστερή σκέψη. Δεν θέλω να πεθάνει καμιά κατσίκα του γείτονα. Απλώς την ώρα που η δική μου κατσίκα τη βγάζει δεν τη βγάζει τη βδομάδα από την πείνα, εσύ ζητάς να τρώει η δική σου πιστοποιημένο βιολογικό χορτάρι. Ε, όχι ρε μάγκα, αυτό δε λέγεται κοινός αγώνας. (...) Φωτογραφίες του  Δημήτρη Μιχαλάκη Τα Χρόνια της Ελληνικής Κρίσης Μέσα από Φωτογραφίες Τι ήταν να εναντιωθούμε (οι περισσότεροι) στα όσα απαράδεκτα συμφωνήθηκαν για τους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Γίναμε κοινωνικοί δαρβινιστές, γίναμε νεοφιλελεύθεροι, γίναμε μίζεροι μικροαστοί. Εντάξει, όλα έχουν ένα όριο. Γίναμε εμείς μικροαστοί μιλώντας για ένα από τα τεμένη του μικροαστικού ονείρου εδώ δεκαετίες στην Ελλάδα. Τα τεμένη του «να τρουπώσω, να παίρνω τον μι

Με το συμπάθειο, σας αθωώνω λόγω βλακείας ... Η παροχή επιδόματος για ένα γεύμα 6 ευρώ σε μια κατηγορία εργαζομένων και ένα επίδομα 5 ευρώ για τους ταμίες της ΔΕΗ, έρχεται μετά από μία «μελέτη» όπου τάζουν, ούτε λίγο, ούτε πολύ πως υπάρχει δυνατότητα μείωσης της τιμής του ρεύματος αφού μπορούν να γίνουν οικονομίες τάξεως έως και 290 εκατομμύρια ευρώ στις λιγνιτικές μονάδες. Λέξη δεν ακούστηκε για τους λογαριασμούς, όπου στη τιμή του ρεύματος μπαίνει ένα φέσι από διάφορα αρκτικόλεξα που επιβαρύνουν τον καταναλωτή με άλλα τόσα λεφτά. Επίσης, πήραμε και ένα μάθημα από τους θεωρητικούς της εργασίας, σύμφωνα με την οποία, με γεια τους με χαρά τους να κερδίζουν αυξήσεις τα οργανωμένα συνδικάτα και να μη ζητάμε ισότητα εν αθλιότητι . Είναι μπροστάρηδες του Αγώνα . Κι ένα τρολάκι που φέρει την πρωθυπουργικη σφραγίδα, αναφέρει τον ιδρώτα που έχυσαν οι της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ για τα ιερά και τα όσια του ίδιου Αγώνα. Κάποιος να θυμίσει πως άλλο είναι το κρατικό και άλλο είναι το δημόσιο