IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση του κράτους, από την υφιστάμενη πολυνομία και ευθυνοφοβία ως την ακραία ποινικοποίηση των οικονομικών αδικημάτων.   Δύο είναι τα μεγαλύτερα δεινά που βασανίζουν και απομυζούν κάθε ικμάδα της ελληνικής οικονομίας και του κράτους: η γραφειοκρατία και η διαφθορά. Απίστευτη γραφειοκρατία και εκτεταμένη διαφθορά. Το ένα εξαρτάται από το άλλο και τρέφεται από το ίδιο. Δύο δεινά που αυτο-αναπαράγονται και διαιωνίζονται, χωρίς απ’ ό,τι φαίνεται προοπτική άμεσης εξάλειψής τους. Το πρώτο, η γραφειοκρατία. Θέριεψε από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Πολυνομία και κακονομία, νόμοι φλύαροι, αφόρητα περιπτωσιολογικοί, ανεφάρμοστοι και κυρίως μη εφαρμόσιμοι. Η Διοίκηση, αμήχανη και παραζαλισμένη από τον νομοθετικό κυκεώνα, πλημμελώς εκπαιδευμένη, ήταν και είναι ανίκανη να παρακολουθήσει και να κατανοήσει την αποσπασματική και διάσπαρτη νομοθεσία. Χρονοτριβεί και περιορίζεται στα ελάχιστα, εφαρμόζοντας ανόρεκτα κατά γράμμα και μηχανικά τον νόμο.

Φανταστείτε να ζούσατε σε μία χώρα της οποίας η Διοίκηση, τα τελευταία 30 χρόνια, (κατά προσέγγιση) παρήγαγε: 3.000 Νόμους 20.000 Προεδρικά Διατάγματα 110.000 Υπουργικές Αποφάσεις 25.000 Αποφάσεις Περιφερειών 10.000 Αποφάσεις Νομαρχιών Μία χώρα όπου 98 από τις 100 διατάξεις που ρυθμίζουν τη ζωή σας ήταν ένα είδος παρανομοθεσίας – και προβλεπόταν από το Σύνταγμα της χώρας αυτής μόνο σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Η Βουλή παρήγε, νομοθέτησε, τις υπόλοιπες 2. Φανταστείτε να πληρώνατε φόρους σε μία χώρα όπου ο νόμος φορολογίας εισοδήματος (2238/1994) τροποποιήθηκε 250 φορές τα τελευταία 20 χρόνια, μέσω 80 διαφορετικών νόμων - τους οποίους ακολουθούσαν εκατοντάδες, χιλιάδες ερμηνευτικές εγκύκλιοι και τροποποιήσεις. Νόμος που την κάθε του αλλαγή τη συνόδευαν δεκάδες σεμινάρια - αλλά ποτέ, μα ποτέ, η κωδικοποίησή του, με την πλήρη επαναδιατύπωση κάθε τροποποιούμενου άρθρου. Θα ζούσατε σε μία χώρα όπου και να θέλατε να είστε σύννομοι, δεν θα μπορούσατε. Τέλος, φανταστ