IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Διαρκής κατολίσθηση. Ατμόσφαιρα ιλαρότητος θα πρέπει να επικράτησε στην Αγκυρα, και ειδικότερα στις ένοπλες δυνάμεις αυτής της χώρας. Ο λόγος βεβαίως ότι το μεσημέρι, χθες, δημοσιοποιήθηκαν σε σχετική συζήτηση στη Βουλή, από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, τα αποτελέσματα της έρευνας της ΑΔΑΕ, σύμφωνα με την οποία η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών παγίδευσε και παρακολουθούσε, μεταξύ άλλων, και τα τηλέφωνα των αρχηγών του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΣ. Η Ελλάς, που από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας της είχε φιλοδοξήσει να αποτελέσει «το πρότυπον Βασίλειον της Δύσεως εις την Ανατολή», τείνει να καταντήσει η χλεύη των κληρονόμων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν είναι άξιον απορίας. Συχνότατα συμβαίνει «στην πραγματική ζωή» η έκπτωση του ιδεώδους στο επίπεδο της πραγματικότητος. Με άλλα λόγια, το αποπληθωρισμένο διαμέτρημα των ηγετών μιας χώρας, του επιπέδου της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής αναπτύξεως και άλλα ηχηρά παρόμοια. «Η Κόλαση εκκενώθη και όλοι οι δαίμονες είναι εδώ», και –για έν

 Ψηφιακή αναπαράσταση της διαστολής του σύμπαντος από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι σήμερα. (©Shutterstock) Είμαστε φτιαγμένοι από αστέρια – Το μακρύ ταξίδι από τη Μεγάλη Έκρηξη στο ανθρώπινο σώμα. Πώς βρήκαν τα κύτταρα, τα στοιχεία, τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια τον δρόμο τους προς τον εγκέφαλο, τα οστά και το σώμα μας; Στα πρώτα, βίαια χρόνια της, η Γη ήταν ένα τοπίο κόλασης που πέταξε από τα σπλάχνα της το φεγγάρι, έπειτα από μια πύρινη σύγκρουση με έναν άλλο πρωτοπλανήτη, υποπτεύονται τώρα οι επιστήμονες, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN. Αργότερα, μετατράπηκε από μια υδάτινη έκταση σε μια γιγάντια χιονόμπαλα που σχεδόν έσβησε όλη την υπάρχουσα ζωή. Στη συνέχεια, υπερ-τυφώνες με κύματα έως και 90 μέτρα χτύπησαν τον πρόσφατα αποψυγμένο ωκεανό. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την ουράνια αναταραχή και τις εκρήξεις στα 9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν από τη γέννηση του πλανήτη μας. Το επερχόμενο βιβλίο του Νταν Λέβιτ, «What’s Gotten Into You: The Story of Your Body’s Atoms, From th

  Επιχειρησιακή βάση της Τουρκίας η Κύπρος: Συνεχής η στρατιωτική αναβάθμιση και ενίσχυση της κατοχικής δύναμης στο νησί. Η συνεχής αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης στο κατεχόμενο Λευκόνοικο και η ενίσχυση της παρουσίας των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας στο νησί, αποτελούν μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού της Άγκυρας, που αφορά την ευρύτερη περιοχή μας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, η κατοχική δύναμη επιχειρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τη στρατηγική σημασία της Κύπρου και να τη χρησιμοποιήσει ως μόνιμη στρατιωτική βάση, που θα ενισχυθεί σε όλα τα πεδία. Εξού και τα όσα διαδραματίζονται επί του εδάφους ( Αμμόχωστος, προέλαση στη νεκρή ζώνη, ισλαμοποίηση, «πολιτογράφηση» εποίκων). Την ίδια ώρα, είναι προφανές πως η κατασκευή στρατιωτικών βάσεων και γενικότερα η ενίσχυση της παρουσίας της, στέλνει μήνυμα πως το Κυπριακό δεν είναι ούτε τυπικά στην ατζέντα της. Είναι σαφές πως με τα όσα κατασκευάζονται στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού και η επένδυση που γίνεται από την Άγκυρα, θέτει κ

Τις πταίει;  Οι  διάφοροι  ευρωπαϊκοί  δείκτες  αλλά  και  οι παγκόσμιοι δείχνουν δυστυχώς μια Ελλάδα που δεν μπορεί  να  περηφανεύεται  για  πολλά πράγματα.   Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Δανείζομαι τον περίφημο αυτό τίτλο ενός διάσημου νεοέλληνα πολιτικού διότι νομίζω ότι υπό τις περιστάσεις ανανακλά και τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Γνωρίζω βέβαια ότι θα μου ειπωθεί πως η Ελλάδα, η Κύπρος, ο ελληνισμός γενικότερα, πέρασαν και χειρότερα. Και είναι σωστό. Με τη διαφορά ότι τότε, ακόμη και μέσα από τα χειρότερα υπήρχε ζωή, υπήρχε ελπίδα, υπήρχε, έστω και αμυδρό, το όραμα που καθοδηγούσε. Υπήρχε, μέχρι το 1922, μια Ελλάδα εκτός εθνικών κρατικών συνόρων. Ακόμη και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, ο προσφυγικός κόσμος που προστέθηκε στον ελλαδικό πληθυσμό, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, αναζωογόνησε τη χώρα, τη διαμόρφωσε. Κι όταν η χώρα βγήκε από

''Αυτό  πάντως  που  προκύπτει αβίαστα, είναι το γεγονός πως τόσο η Ελλάδα  όσο και η Τουρκία οδηγούνται σε εκλογές. Και  για  την  μεν Τουρκία,  η  επόμενη  μέρα  θα βρει  υψωμένο  ψηλά  τον  πήχη  των παράνομων  διεκδικήσεων  που  θεμελίωσε ο Ερντογάν, σε  όλη την ζώνη Ελληνικού ενδιαφέροντος. Ενώ  για  την  Ελλάδα,  η  πορεία  προς  τις εκλογές, έχει  σηματοδοτήσει  ένα περίεργο σιωπητήριο για όλα όσα θα έπρεπε  να  παραμένουν  ψηλά  στην  ατζέντα,  στο  πλαίσιο μιας καλά οργανωμένης γεωπολιτικής αντεπίθεσης με όρους Διεθνούς δικαίου, ικανής να τροφοδοτήσει  με σημαντικά τετελεσμένα και την επόμενη μέρα των εκλογών.''  Ένα περίεργο σιωπητήριο… Το πρόβλημα κύριοι, δεν είναι εάν ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές του και θα προκαλέσει ευρύ ή περιορισμένης έκτασης θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα και κακώς η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από κίβδηλα διλήμματα και αμφιλεγόμενες παραδοχές… του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Το πρόβλημα είναι ότι οι απειλές της Τουρκικ

  Η σκιά της "απο-παγκοσμιοποίησης"  πάνω από το Νταβός.    Του Κώστα Ράπτη Η Κίνα διαμηνύει ότι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός είναι αυτός του μεγαλύτερου ανοίγματος των οικονομιών. Οι ΗΠΑ πάλι ξεκαθαρίζουν ότι το "μοντέλο Νταβός" είναι ξεπερασμένο και η στροφή προς περισσότερο προστατευτικές πολιτικές είναι αναπόφευκτη. Η Ευρώπη, πάλι, βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, αναζητώντας στρατηγικό προσανατολισμό. Και όλοι μαζί παραδέχονται ότι η "παγκοσμιοποίηση", όπως τη γνωρίζαμε, υποχωρεί. Αυτή ήταν η παράδοξη εικόνα που προέκυψε από το φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που μόλις ολοκληρώθηκε στο Νταβός της Ελβετίας, με τους ισχυρούς του πλανήτη να διαβουλεύονται εν μέσω γεωπολιτικών εντάσεων, εμπορικών "εχθροπραξιών", ανόδου των επιτοκίων, αλλά και της αισιοδοξίας που προκαλεί η έξοδος της Κίνας από τις περιοριστικές πολιτικές για την πανδημία. "Κλάδος ελαίας" Ο αντιπρόεδρος της κινεζικής κυβέρνησης, Λιου Χε, επικεφαλής της αντιπροσω

   Εκεί που το χώμα πεθαίνει:  Αγρότες παλεύουν να σώσουν το "δέρμα της Γης". Διάβρωση και απώλεια θρεπτικών συστατικών του εδάφους. Κίνδυνος απώλειας 10% της παγκόσμιας φυτικής παραγωγής έως το 2050 ενώ έως τότε ο πληθυσμός θα φτάνει 10δισ. Στη σκονισμένη Ζώνη του Καλαμποκιού των ΗΠΑ αυτή την άνοιξη, η γη ”πνιγόταν”. Η λεκάνη του ποταμού Γιανγκτζε της Κίνας, είχε ξεραθεί. Οι αγρότες και στις δύο περιοχές δίνουν μια χαμένη μάχη για να σώσουν το έδαφος που παράγει την τροφή μας. Η Κάρολιν Όλσο πιστεύει ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να προστατεύσει το αγρόκτημά της 1.100 στρεμμάτων κοντά στο Κόττονγουντ της Μινεσότα. Καλλιεργεί ψηλό γρασίδι ύψους ενός μέτρου γύρω από τα χωράφια της για να προστατεύσει το έδαφος και το χειμώνα φυτεύει καλλιέργειες για καλύπτει το έδαφος και το προστατεύει. Αλλά οι καταιγίδες του Μάη ήταν σφοδρές. Εκτιμά πως το χώμα δεν άντεξε και η καλλιέργεια θα υποφέρει. ”Όταν ρίχνει τόση βροχή, σχεδόν 10 εκατ. την ώρα, ακόμη και οι βέλτιστες πρακ