Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΣΤΑΘΗΣ

Ιστορία με έμαθε ο Καβάφης.

Εικόνα
Ο κ. Μπερίσα, ο αξιότιμος κύριος Μπερίσα ζήτησε να μη γιορτάζεται το ΟΧΙ στη Βόρειο Ήπειρο. Το ίδιο προσπαθούν και για την ελληνική επικράτεια κι ορισμένοι Συριζαίοι – προτιμούν τους εορτασμούς για την απελευθέρωση της Αθήνας. Γενικώς, χρειαζόμαστε πιο εύθυμες γιορτές, λόγου χάριν για τις ευχαριστίες (Ημέρα των Ευχαριστιών) του κ. Σημίτη στις ΗΠΑ για τα Ίμια, ή για τις κωλοτούμπες του Τσίπρα ή την παγκόσμια ημέρα για τις ΜΚΟ.   Έχουμε άλλωστε μακρά παράδοση σε κάτι τέτοια. Κάποτε οι Αθηναίοι ανακήρυξαν θεό τον Αδριανό. (Βεβαίως ο Αδριανός ήταν θεός, αλλά οι Αθηναίοι ήταν απλώς κόλακες). Και στο καπάκι, οι Σκοπιανοί ζητούν αναθεώρηση των βιβλίων της Ιστορίας, έτσι όπως διδάσκεται στα σχολεία μας. Θα πρότεινα στον comedian κ. Γαβρόγλου να την καταργήσει τελείως όπως τα Λατινικά, είναι πιο ανθρωπιστικό άλλωστε από τον διαρκή ανασκολοπισμό της.   Μεγάλωσα πιτσιρικάς στον Πύργο με Μπιθικώτση, Μοσχολιού, ουζερί στα πέριξ και συνεργεία, με Δομάζο, Σιδέρη, Μίμη Παπαϊωάννου

Ψυχραιμία, νηφαλιότης, κατευνασμός.

Εικόνα
Νομίζω  ότι μετά την τελευταία κρίση στα Ίμια και πριν από την επόμενη χρειάζεται  αναστοχασμός  (όπως λένε οι χίπστερ όταν δεν λένε  αφήγημα ).  Ξενύχτησα  λοιπόν χθες υπέρ πατρίδος (η οποία λείπει από τη χώρα για δουλειές) και, διαβάζοντας Καίσαρα, Κλαούζεβιτς και Βοναπάρτη, κατέληξα σε ορισμένες σκέψεις - προτάσεις για μια στρατηγική και κάποια στρατηγήματα, που θα μπορούσαν ίσως να μας ξελασπώσουν (όχι από την πολιτική λάσπη, αλλά οπωσδήποτε από όσους κάθε φορά το κόβουν λάσπη και μας τρώει ύστερα το μαύρο φίδι και ο κατηραμένος όφις).  Προτείνω λοιπόν : Πρώτον .  Να πάμε στα Ίμια και να χτίσουμε εκεί έναν οικισμό, ένα σπιτάκι, ένα σπίτι. Αυθωρεί και παραχρήμα θα  αρπάξουν το σπιτάκι οι τράπεζες  και έτσι δεν θα το πάρουν οι Τούρκοι.  Όπερ έδει δείξαι ! Δεύτερον .  Να απευθυνθούμε στον κ.  Μαργαρίτη Σχοινά  και άλλες μορφές της Ένωσης ζητώντας να μας αποζημιώνουν για κάθε τρακάρισμα και πάσαν άλλη βλάβη λαμαρίνων στα πλοία. Διότι για την Ένωση το πρόβλημα δεν αφορά στ

Κάλαντα (σε έναν βυζαντινό κήπο).

Εικόνα
Αχάραγα  λένε οι σκιές τα κάλαντα. Καθότι μόλις χαράξει θωρούν τον τόπο γύρω τους, κρανίου τόπο και τρομάζουν – τροχάδην απέρχονται τότε οι ίσκιοι και επιστρέφουν στη λήθη. Άλλωστε τα ενδημούντα και κατέχοντα τη γη κρανία, ούτε ενθυμούνται, ούτε χαμπαριάζουν από σκιές.  Κι έτσι , σαν χαράξει, τα κάλαντα ενδύονται τις παιδικές φωνές για να ειπωθούν, διότι μόνον μάτια αθώα παιδικά βλέπουν όμορφη να ’ρχεται τη νέα χρονιά, με χρώματα, αύρες και μουσικές που έχουν καταγωγή από τα παραμύθια. Αηδόνι. Άδω. Ωδή.  Οι σκιές δεν ενσαρκώνονται πια – ίσως έτσι να ήταν σε όλες τις εποχές, όμως σε κάποιους καιρούς φτιαγμένους από κλούβια αυγά και αγιογδύτες, οι ίσκιοι δεν ακούνε πλέον ούτε τις προσευχές στους ποιητές. Φεύγουν κι αποφεύγουν, εις μάτην καλείς, κι ευσπλαχνικό αντίλαλο μόνον σου στέλνουν « τον λύκο, τον αητό και τον αστρίτη ». Δύσκολο όμως να μυρωθείς με τέτοια δώρα, χρειάζεται να ξέρεις από « άροτρο κι από σπαθί ». Αλλά εμείς, οι πολλοί εμείς , αφήσαμε τα άροτρα ανυπεράσπιστα

Σύγκρουση με την παράκρουση

Εικόνα
 Του ΣΤΑΘΗ Του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ «Λεφτά υπάρχουν» .   Οντως. Μας τα μάζεψε ο  Τσίπρας  με το  καντάρι . Και τα έκανε ένα πλεονασματάκι μούρλια.  Πεσκέσι  για τους κατακτητές.  Οντως , σήμερα το  Δ’ Ράιχ  βγάζει από τη χώρα μας περισσότερα φράγκα από όσα έβγαλε το  Γ’ Ράιχ  στην Κατοχή. Κατά τα άλλα ,   ρωτάει ο Τσίπρας τον  Κυριάκο  αν ο Κυριάκος είναι με τον  Σόιμπλε ; Γιατί, ο Τσίπρας με ποιον είναι; Ποίου τις εντολές εκτελεί; του Φούφουτου ή του Σόιμπλε;  Θεέ μου! πότε επιτέλους θα τρελαθούμε, να ησυχάσουμε; Πλην όμως , όταν λέει ο Τσίπρας ότι δεν θα δώσουμε ούτε ένα παραπάνω ευρώ μέσω νέων μέτρων στους ξένους,  τον πιστεύω.  Οταν ο κ. Τσακαλώτος ζητά την  παραμονή  του ΔΝΤ στο πρόγραμμα,  τον πιστεύω . Οταν ο κ. Τσακαλώτος ζητά την  έξοδο  του ΔΝΤ από το πρόγραμμα,  τον   πιστεύω .  Πιστεύω  ότι η οικονομία αναστήθηκε πέρυσι το Πάσχα, πιστεύω, πιστεύω, πιστεύω, Κύριε, διότι είναι παράλογο!  Credo   quia   absurdum   est ,  που έλεγε και ο Τερτυλλιανός. Σωστός! Διότι α

Η δική μου υποτέλεια είναι καλύτερη απ’ τη δική σου...

Εικόνα
Γύρω στα οκτώ χρόνια   στην   κλίνη του Προκρούστη , ως φαίνεται, αποκτήσαμε   το Σύνδρομο της Στοκχόλμης . Ισως να μην τη βρίσκουμε ακόμα με τους δανειστές-βασανιστές μας, αλλά πολλοί από μας πλέον αδιαφορούν ή φέρονται σαν να αδιαφορούν. Κάποιοι ξοδεύουν τον θυμό και την οργή τους στην απελπισία. Κάποιοι άλλοι περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία, όταν η εκ νέου έλευση του Κυρίου θα ωριμάσει τις συνθήκες, ώστε να Τον κατανοήσουμε. Ισως, εν τέλει, οι μόνοι μακάριοι, υπό την έννοια της αγίας βλακείας, να είναι εκείνοι που ευθύς εξαρχής έλεγαν ότι καλά μας κάνουν οι ξένοι, ότι εμείς με τον τρόπο ζωής μας φταίμε για όσα παθαίνουμε.   Εχουν συζητηθεί όλα , αλλά το μαρτύριο επαναλαμβάνεται ημέρα με την ημέρα  σαν να μην έχει συζητηθεί τίποτα . Και μάλλον  αυτό ακριβώς  είναι η ουσία της παρακμής μας. Η κάθε ημέρα  περιέχει τις δικές της σκηνές μιας ατελεύτητης όπερας-μπούφας. Ο κ.  Τσακαλώτος  στέλνει στους δυνάστες-δανειστές μια  λευκή επιστολή ως άλλη λευκή επιταγή , για να γράψει πά

Η Κίρκη μεταμορφώνει την Κίρκη.

Εικόνα
Η  COSCO  προοδεύει!  Τα κοντέινερ που διακίνησε το 2016, μέσω Πειραιά, ήταν 14,4% παραπάνω από εκείνα του 2015.  Ετσι δουλεύει το Προτεκτοράτο! Και υπ’ αυτήν την έννοια  έχει δίκιο ο υπουργός Οικονομίας κ.  Δημήτρης Ιδρυμα Λεβί Παπαδημητρίου , όταν λέει ότι η οικονομία έχει εισέλθει σε φάση ανάπτυξης.  Αυτή  θα είναι η ανάπτυξη στο Προτεκτοράτο:  οι εταιρείες θα κονομάνε και οι εργαζόμενοι θα πένονται. Το κράτος των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών  θα συνεχίσει να  υπερφορολογεί  όλο και περισσότερο τους πάσης φύσεως  ραγιάδες , ενώ την ίδια στιγμή θα  περικόπτει επιδόματα  για παιδιά που χρειάζονται  ειδική αγωγή . Ετσι δουλεύουν τα  Προτεκτοράτα . Η Ελλάδα ήταν πάντα , κατά τη νεότερη ιστορία της, ένα εξαρτημένο κράτος. Η διαρκής ανανέωση της υποτέλειάς της την έκανε όλο και πιο ευάλωτη. Στα χρόνια που αναπτυσσόταν και ολοκληρωνόταν η  παγκοσμιοποιημένη δυστοπία , η Ελλάδα εφέρετο και άγετο, άθυρμα, με ένα υπό αίρεσιν αυτεξούσιο, απ’ το οποίο ήταν ώριμη πλέον να  παραιτηθε