IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το ρεύμα της άρνησης των απανταχού κυβερνητικών επιλογών είναι μια έκφανση του σύγχρονου μηδενισμού που καλλιέργησαν οι πολιτικές της «φούσκας» του μονεταρισμού, της ραγδαίας διεύρυνσης των ανισοτήτων και της αποσάθρωσης των μεσαίων στρωμάτων. Και συμβαίνει αυτό και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες   Τελικά όποιο ερώτημα και να βάλεις σε ένα δημοψήφισμα αυτή την περίοδο βγάζει ΟΧΙ! Για παράδειγμα, πρόσφατα είχαμε το απρόσμενο (και ίσως ακατανόητο από μας) ΟΧΙ των Ολλανδών στην εμπορική συμφωνία ΕΕ – Ουκρανίας. Ακόμη και οι Ελβετοί που κατέχουν το χρυσό στα δημοψηφίσματα, με τέσσερα πέντε το χρόνο, πρόσφατα είπαν ΟΧΙ στον χρονικό ορίζοντα κατάργησης των πέντε πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής. Η απόφαση κατάργησής τους είχε ληφθεί μετά την τραγωδία της Φουκουσίμα, καθώς η Ελβετία διαθέτει αρχαίους πυρηνικούς σταθμούς, ένας εκ των οποίων ίσως είναι ο αρχαιότερος του κόσμου με λειτουργία από το 1969. Ψήφισαν λοιπόν ΟΧΙ στον προσδιορισμό του χρόνου που θα τους κλείσουν!… δηλαδή, σ

ΠΝΥΚΑ 1 ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ Πριν ημέρες μετάφρασα έναν πίνακα από ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το The Politics of Switzerland: Continuity and Change in a Consensus Democracy, των Hanspeter Kriesi και Alexander H. Trechse. Στην συνέχεια έκανα ένα print screen του πίνακα και άφησα την εικόνα του να ταξιδέψει στο διαδίκτυο και κυρίως στο Facebook. Η αίσθηση που έχω είναι ότι η εικόνα αυτή αναμεταδόθηκε και σχολιάσθηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και είναι φυσικό. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι –δυστυχώς– άγνωστος στην ολιγαρχική μας κοινωνία. Είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος θεσμός για ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα και όχι μόνο (αλήθεια, θυμάστε την έκφραση της Μέρκελ αλλά κυρίως του Σαρκοζί όταν ο Παπανδρέου ψέλλισε την λέξη;). Καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν επιθυμεί την πολιτική χειραφέτηση του Έλληνα. Κανείς δεν θέλει τον Έλληνα πολίτη, ως υπήκοοι τους είμαστε απείρως χρησιμότεροι. Τί λέει λοιπόν αυτός ο πίνακας; Με δύο λόγια: από το 1848 ως κα