IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   1) Είναι προφανές τι φοβούνται... Αν η παγκόσμια οικονομία μεταφορικά ήταν το ανθρώπινο σώμα, το πετρέλαιο θα έμοιαζε με το αίμα και ο κλάδος των μεταφορών με το κυκλοφορικό βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι οι σφυγμοί και η πίεση κλπ. Τα επιτόκια μάλλον μοιάζουν με τον αιματοκρίτη στον βαθμό που αυτός εκφράζει την ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου στους ιστούς. Τα επιτόκια εκφράζουν τη διάθεση για οικονομική δραστηριότητα. Η εβδομάδα ξεκίνησε με αρνητικές τιμές στα συμβόλαια του πετρελαίου περί τα -40 δολ. το βαρέλι (η ιαπωνική Mizuho έκανε λόγο και για πιθανό -100 δολ. το βαρέλι). Τούτο γιατί οι μεταφορές έχουν καθηλωθεί λόγω "καραντίνας" και η ζήτηση έχει μειωθεί... ( Το αυτοκίνητό μου π.χ. μετά από δυο μήνες ακινησίας θα νομίζει πως έχω πάθει κάτι σοβαρό...). Ποια είναι λοιπόν η κλινική εικόνα που θα εκτιμούσε κάποιος γιατρός σε κάποιον ασθενή με αρνητικό αιματοκρίτη, μηδενική πίεση και ακανόνιστο και αδύναμο σφυγμό; Η προσπάθεια ανάνηψης

Οι συνθήκες για μια νέα και ίσως χειρότερη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση έχουν ήδη δρομολογηθεί και είναι θέμα χρόνου η έναρξή της. Ποιες είναι οι «αποδείξεις».  Το ερώτημα δεν είναι αν θα εκδηλωθεί νέα παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά ποια θα είναι η σταγόνα που θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει. Θα πρόκειται για μια χώρα, για ένα γκρουπ επιχειρήσεων ή για νοικοκυριά; Το παγκόσμιο χρέος πάντως, από τα 110 τρισεκατομμύρια δολάρια του 2007, σήμερα βρίσκεται στα 178 τρισεκατομμύρια και στα τέλη του 2020 εκτιμάται ότι θα απέχει ελάχιστα από τα 200 τρισεκατομμύρια δολάρια. Και από αυτά, τα 70 τρισ. θα είναι κρατικό χρέος, τα 80 τρισ. επιχειρηματικά χρέη και τα 50 τρισεκατομμύρια θα οφείλονται από νοικοκυριά. Κατά συνέπεια, σε δύο χρόνια κάθε κάτοικος του πλανήτη, με το καλημέρα, θα οφείλει στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτική σύστημα περί τα 30.000 δολάρια ασχέτως της προσωπικής του εισοδηματικής κατάστασης. Αν όλα αυτά δεν αποτελούν ωρολογιακή βόμβα, τότε οι ειδικοί ας μας

''H σημερινή εικόνα των αγορών διαφαίνεται εξαιρετικά θετική, καθώς το έξυπνο χρήμα κατόρθωσε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι όλα πάνε καλά... Οι διεθνείς οίκοι, οι οποίοι συγκέντρωσαν σε εξευτελιστικά επίπεδα τις περισσότερες μετοχές, αναβαθμίζουν καθημερινά τις τιμές ωθώντας τους υπολοίπους μικροεπενδυτές και οίκους που έμειναν εκτός αγοράς να σπεύσουν να αγοράσουν...'' Η επιστράτευση ενός ψυχολόγου (Émile Coué,1857-1926) για να εξηγήσει την αδικαιολόγητη ευημερία που επικρατεί στις αγορές, (καθώς αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί οι μετοχές σε Ευρώπη και ΗΠΑ ενισχύονται σε υψηλό μηνών όταν ολοένα και περισσότερες εταιρείες απευθύνουν προειδοποιήσεις κέρδους -μετά τα απογοητευτικά εταιρικά αποτελέσματα του τέταρτου τριμήνου 2018 και την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας), αποτελεί για τους αναλυτές της Societe Generale την λύση στο πρόβλημα της συνεχούς ανόδου των αγορών. Αν και πολλοί αναλυτές εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με μία ανάκαμψη των αγορών στα τέ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Που οδηγεί η «άνοιξη» των ελληνικών ομολόγων. Από την απόλυτη καταστροφή που φαινόταν στο βάθος του τούνελ στα τέλη του 2018 κυρίως εξαιτίας των επιπτώσεων του εμπορικού πολέμου και την «μαύρη» παραμονή Χριστουγέννων, οι αγορές γύρισαν με εντυπωσιακό τρόπο στο α' τρίμηνο του 2019 παρά τις προειδοποιήσεις για επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας. Η έκρηξη επενδυτικού ενδιαφέροντος έχει οδηγήσει τους βασικούς δείκτες της Wall Street σε απόσταση αναπνοής από τα ιστορικά τους υψηλά, ενώ μέχρι και τα ελληνικά ομόλογα καταγράφουν ένα πρωτοφανές ράλι με την απόδοση του 5ετούς σε ιστορικό χαμηλό και το 10ετές να πλησιάζει στο ιστορικό χαμηλό του Ιουνίου του 2005 . Πόσο δικαιολογημένη είναι η... άκρατη ευφορία που παρατηρείται στις αγορές όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι ΗΠΑ και Κίνα θα επιβραδύνουν τόσο το 2019 όσο και το 2020; Πιο αναλυτικά, το Ταμείο εκτιμά στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Outlook ότι η αμερικανική οικονομία θα πατήσει

Το αφεντικό τρελάθηκε. Οι αγορές, που κατά γενική ομολογία κινούν τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας, εμφανίζουν έντονα σημάδια... ψυχικής αστάθειας και αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Παρά τις πολλαπλές εστίες αβεβαιότητας και τους κινδύνους, συνεχίζουν την αναρρίχησή τους σε διαδοχικά υψηλά. Έχουμε και λέμε: Ο αμερικανικός δείκτης S&P 500, Ο πανασιατικός MSCI Asia Pacific, ο παγκόσμιος MSCI World Index, ο ιαπωνικός Nikkei 225 και ο δείκτης των αναδυόμενων αγορών MSCI Emerging Markets, όλοι τους βρίσκονται στις πρώτες ημέρες του νέου έτους σε επίπεδα που θεωρούνται υπερπουλημένα. Αυτό που συμβαίνει στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια του κόσμου είναι πραγματικά τρελό. Όσοι διάσημοι επενδυτές, αναλυτές, «γκουρού» των αγορών και αν εκφράζουν ανησυχίες για την άνοδο των μετοχών, τα χρηματιστήρια δεν πτοούνται. Τους αγνοούν και εκτινάσσονται σε νέα υψηλά. «Μπορεί να είναι τρέλα, όμως είναι πλέον η κανονικότητα στη Wall Street». Η φράση που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον τελευταί

Προς το παρόν η ευρωπαϊκή οικονομία βρίσκεται σε φάση έντονης ανάκαμψης. Αλλες χώρες τα πηγαίνουν περισσότερο καλά (όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία), άλλες αγωνίζονται να ακολουθήσουν και η Ελλάδα πασχίζει ακόμα να βγει από την κρίση. Συνολικά, όμως, η ευρωπαϊκή οικονομία κινείται σε τροχιά μεγέθυνσης, το ακαθάριστο εθνικό εισόδημά της σε σταθερές τιμές υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί σχεδόν 2% φέτος, η ανεργία κινείται σε χαμηλά επίπεδα (βεβαίως, με πολύ χαμηλή αμοιβή της εργασίας), η παραγωγή της μεταποίησης αυξάνεται, ενώ ο πληθωρισμός και τα επιτόκια παραμένουν σε καθοδική τροχιά. Το ερώτημα είναι αν αυτή η ανάκαμψη είναι σταθερή ή εύθραυστη, με βραχύ ορίζοντα. Τις τελευταίες 10 ημέρες υπήρξαν τρεις ισχυρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που ελλοχεύουν και που θα επηρέαζαν όλους, και την Ευρωζώνη, με άμεσο τρόπο. • Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών , η λεγόμενη κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών του κόσμου , θεώρησε αναγκαίο να απευθύνει προ

Η ολοκληρωτική απορρύθμιση που έχει επιβάλει την τελευταία τριακονταετία ο νεοφιλελευθερισμός είναι εμφανής πρωταρχικά στα καθεστώτα κίνησης των κεφαλαίων και στο θεσμικό πλαίσιο διαπραγμάτευσης της εργατικής δύναμης. Εργαλείο του συγκεκριμένου υποδείγματος είναι οι εθνικοί κρατικοί μηχανισμοί και οι πολιτικοί φορείς που ανήλθαν σε κυβερνητικούς θώκους. Έτσι, ο νεοφιλελευθερισμός επιχείρησε να δώσει ώθηση στην μεγέθυνση του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς το τελευταίο είχε οδηγηθεί σε στασιμοπληθωρισμό (δεκαετία του 1970) κάτω από την καθοδήγηση της κεϋνσιανής-κλασικής ρύθμισης και των υπέρμετρων δημοσιονομικών ελλειμμάτων που είχαν δημιουργηθεί. Η ώθηση προήλθε κυρίως από τη τρομακτική διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, ο οποίος κατέστησε ιδιωτικό το χρέος που διοχετευόταν στην καπιταλιστική μηχανή για τη συνέχιση της λειτουργίας της ως μέσο τόνωσης της ιδιωτικής ζήτησης. Ως αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, ο περιορισμός των μισθών των εργαζομένων

Επειδή δεν είναι δυνατόν να αυξάνονται οι φούσκες και τα χρέη στο διηνεκές, το παγκόσμιο κραχ δεν θα αποφευχθεί – εκτός εάν οι κεντρικές τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχουν βρει ένα ανάλογο μυστικό, με αυτό που αναζητούσαν οι αλχημιστές για το χρυσό (ηχητικό). Άρθρο Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές μέχρι σήμερα, η κατάσταση στον πλανήτη είναι εκρηκτική, με τα χρέη να  αυξάνονται συνεχώς   – ενώ το  κραχ  έχει απλά καθυστερήσει, επειδή οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες βρήκαν μία καινούργια μέθοδο αντιμετώπισης της κατάρρευσης:  τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης (αγοράς παγίων, QE), μέσω των οποίων πλημμύρισαν τις αγορές με νέα χρήματα, ύψους περί τα 17 τρις $. Μέσω αυτών των χρημάτων στήριξε η ΕΚΤ, για παράδειγμα, τα επιτόκια ομολόγων των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης, με μοναδική εξαίρεση την Ελλάδα –  έτσι ώστε να διαμορφώνονται σε χαμηλά επίπεδα, για να αποφευχθεί η χρεοκοπία τους . Η Fed με τη σειρά της στήριξε τα χρηματιστήρια, δημιουργώντας μία τεράστια