IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Έτσι γίνονται οι δουλειές, κύριοι. Διαβάσατε τα νέα για το καινούριο εργοστάσιο παραγωγής  υγειονομικών μασκών στην Λάρισα; Αξίζει τον κόπο, πιστέψτε με. Το έφτιαξε η Lariplast μαζί με τον όμιλο Animus, μέσα σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα σε έναν μόλις μήνα, αγοράστηκαν μηχανήματα από την Κίνα, μεταφέρθηκαν αεροπορικά, βγήκαν οι άδειες, ετοιμάστηκαν οι εγκαταστάσεις, στήθηκαν οι γραμμές παραγωγής, προσλήφθηκαν οι εργαζόμενοι και από τις αρχές Μαΐου τα μηχανήματα θ’ αρχίσουν να ξερνάνε 300.000 μάσκες ημερησίως. Με 9.000.000 μάσκες τον μήνα, η χώρα εξασφάλισε την επάρκεια της σ’ αυτό το πολύτιμο και περιζήτητο αγαθό. Ψάχνοντας μάλιστα για περισσότερες πληροφορίες, έμαθα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν τις μάσκες. Έμαθα ας πούμε ότι αυτές που κυκλοφορούν σήμερα στο εμπόριο ή στις τηλεπωλήσεις, οι χάρτινες μιας χρήσης με το πράσινο από την μια πλευρά και το λευκό από την άλλη, είναι κινέζικες δίχως πιστοποίηση και παρέχουν προστασία που δεν ξεπερνά το 20%, ακόμα κι ...

Η οικολογία είναι ανατρεπτική, επειδή θέτει υπό ερώτηση το καπιταλιστικό φαντασιακό που εξουσιάζει τον πλανήτη. Απορρίπτει το κεντρικό κίνητρο, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα μας είναι να αυξάνουμε ασταμάτητα την παραγωγή και την κατανάλωση. Δείχνει (η οικολογία), τον καταστροφικό αντίκτυπο της καπιταλιστικής λογικής πάνω στο φυσικό περιβάλλον και στη ζωή των ανθρώπινων όντων Στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, στη λεκάνη απορροής των νερών του όρους Κόζιακα και ανάμεσα στις αγροτικές κοινότητες Κόκκινου Πύργου, Αγίων Αποστόλων, Ρογγίων, Διπόταμου και Πυργετού βρίσκονται οι φλέβες (κανάλια) με τρεχούμενο νερό ήπιας ροής. Οι φλέβες δημιουργήθηκαν κύρια από φυσικές πηγές (ανάβρες) που με τον καιρό διανοίχθηκαν από τους αγρότες, διοχετεύοντας σ’αυτές το νερό της βροχής και των αρτεσιανών.  Ο μικρός αυτός υγροβιότοπος αποστραγγίζει το νερό της περιοχής, κάνοντας τη γη καλλιεργήσιμη, επικοινωνώντας με τον Κουμέρκη  και τον Αγιαμονιώτη ποταμό, οι οποίοι με τη ...

(...) Η χώρα θα έπρεπε εδώ και δεκαετίες να επενδύσει όχι μόνο στη διατροφική της αυτάρκεια, κάτι που ήδη υφίσταται παρόλη την γεωργοκτόνα πολιτική των τελευταίων ετών, αλλά και στην εξάρτηση σε τρόφιμα άλλων χωρών από εμάς, ώστε σε μια πιθανή κρίση να έχουμε συμμάχους τους εμπορικούς μας εταίρους. Ο φιλότιμος Έλληνας αγρότης, που κατάφερε εδώ και αιώνες να θρέψει τον ελληνικό πληθυσμό, ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, είναι σίγουρο ότι και τώρα θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα καταφέρει να θρέψει τους Έλληνες. Παρόλα αυτά, όμως, η αυτάρκεια σε τρόφιμα απαιτεί συντονισμένη δράση όλων – από τους κρατικούς φορείς και τις αρμόδιες υπηρεσίες, μέχρι τον τελευταίο καταναλωτή, ο οποίος θα  πρέπει να αποκτήσει εθνική συνείδηση  και να πάψει να καταναλώνει εισαγόμενα, κυρίως τυποποιημένα τρόφιμα αμφίβολης ποιότητας, που ενισχύουν παραγωγούς και οικονομίες άλλων κρατών. (...) Ίσως τα πιο δημοφιλή σλόγκαν τον καιρό της κρίσης να είναι τα εξής: «Η Ελλάδα δεν παρά...

Την τελευταία τριετία το μερίδιο των ελληνικών προϊόντων, στις πωλήσεις των μεγάλων αλυσίδων σουπερμάρκετ έχει αυξηθεί κατά 5 μονάδες, από 55-56% σε 60-61% Να αγοράζουν ελληνικά προϊόντα επιμένουν οι καταναλωτές, σύμφωνα με έρευνα Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ). Στο σύνολο των πωλήσεων του λιανεμπορίου τροφίμων την τελευταία τριετία το μερίδιο των ελληνικών προϊόντων, στις πωλήσεις των μεγάλων αλυσίδων σουπερμάρκετ έχει αυξηθεί κατά 5 μονάδες, από 55-56% σε 60-61%. 6 στα 10 προϊόντα που αγοράζουν οι Έλληνες καταναλωτές είναι ελληνικά ή λαμβάνουν ελληνικό Bar Code, όπως επισημαίνεται στην έκθεση του ΙΕΛΚΑ. Συγκεκριμένα  από τις 18 κατηγορίες που εξετάστηκαν οι 14 παρουσιάζουν αύξηση της ελληνικότητας με σημαντικές αυξήσεις στις υποκατηγορίες: αναψυκτικά και χυμοί, γαλακτοκομικά, γλυκά και σνακ, είδη προσωπικής υγιεινής, οινοπνευματώδη ποτά, οπωροκηπευτικά, καθαριστικά οικίας και κατεψυγμένα τρόφιμα. Σε αυτή την εξέλιξη σημαντικό ρόλο έχει κ...

Βασιλείου Μαύρες σκέψεις καταλαμβάνουν όλους μας όταν θέτουμε το ερώτημα: Εχουμε άραγε ελληνικά προϊόντα σε ποσότητες που να επαρκούν για τη διατροφή του πληθυσμού; Η δραστική συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού της χώρας (από περίπου 30% που ήταν προ τριακονταετίας, όταν είχε μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ το 1981, έχει απομείνει το ένα τρίτο) και η μετάλλαξη πολλών Ελλήνων αγροτών σε... διαχειριστές επιδοτήσεων της ΕΕ και σε εργολάβους ξένων εργατών γης, οδηγούν στην παραπλανητική εντύπωση ότι πλέον «δεν παράγουμε τίποτα, όλα τα αγροτικά προϊόντα τα εισάγουμε». Αυτή η εικόνα είναι εσφαλμένη και απλουστευτική, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και σοβαρότατα διατροφικά προβλήματα με μερικά κρίσιμα προϊόντα. Χρησιμοποιώντας στοιχεία έκθεσης της ΠΑΣΕΓΕΣ για την παραγωγή ελληνικών αγροτικών προϊόντων το 2011, μπορούμε να διαπραγματευθούμε το θέμα πιο αναλυτικά και συγκεκριμένα. Ας αρχίσουμε από τα θεμελιώδη με τη νοοτροπία της «Ψωροκώσταινας» του περασμένου αιώνα: Ψω...