IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι χρηματιστηριακές αγορές είναι μεσο-βραχυπρόθεσμα πολύ ευτυχείς με τις αποφάσεις της ΕΚΤ από την περασμένη εβδομάδα. Και δεν έχουν άδικο, πολύ περισσότερο που αυτές οι αποφάσεις δρομολογήθηκαν λίγο πριν από το κλείσιμο της χρονιάς και μπορούν να "φουσκώσουν" λίγο παραπάνω από τις αρχικές προσδοκίες τα "μπόνους" των μεγάλων παικτών στις χρηματαγορές. Η βασική απόφαση όπως είναι γνωστό είναι διπλή: από την μία επιβεβαιώθηκε ότι θα αγορασθούν τίτλοι κάπου 180 δισ. ευρώ για το υπόλοιπο του 2017 και άλλα 270 δισ. το 2018 και από την άλλη ο κ. Ντράγκι επαναβεβαίωσε τις αγορές ότι ακόμα και μετά το τέλος των αγορών που (όπως προαναφέρθηκε μπορεί να πάει και πέραν των 270 δισ.), τα επιτόκια θα μείνουν χαμηλά.  Με άλλα λόγια η ΕΚΤ διαβεβαιώνει τις αγορές κεφαλαίου του πλανήτη πως ό,τι και να συμβεί στις ΗΠΑ με τη νέα διοίκηση της FED, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα συνεχίσουν να τροφοδοτούνται με κεφάλαια από την ΕΚΤ δίνοντας έτσι μία τάξη μεγέθους για τη συνεχ

Η συγκυρία είναι πρωτοφανής. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη, ημέρες αποφάσεων για το ελληνικό  χρέος , οι αγορές το χαρακτηρίζουν σαν το πλέον αβέβαιο "πεδίο”. Και έχουν αρχίσει να  παίρνουν  θέσεις. Τα γεγονότα δεν σχεδιάστηκε να γίνουν έτσι, αλλά η συγκυρία δεν αφήνει κανένα περιθώριο για "βεβαιότητες”, πράγμα που κάνει τις αγορές να παίρνουν θέση δείχνοντας έτσι και την συνολική τάση εκτίμησης για το πώς θα κινηθούν οι εξελίξεις.  Τις κρίσιμες εβδομάδες που το  ΔΝΤ  έχει κατ' αρχήν "φωτογραφίσει” ως τις πλέον πιθανές για να προχωρήσει στην κοινοποίηση της Έκθεσής του για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους – περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα που και η ΕΚΤ θα κάνει την δική της αξιολόγηση – οι αγορές περιμένουν την ...μεγάλη σύγκλιση των πλανητών.  Είναι οι μέρες που τόσο η Fed όσο και η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας αλλά και η ΕΚΤ, αναμένεται να δείξουν τις πραγματικές προθέσεις τους για το ...κόστος του χρήματος. Η αλήθεια είναι οτ

Στο Βερολίνο, στις Βρυξέλες, στην Ουάσιγκτον και αλλού, υπάρχουν de facto δύο κυβερνήσεις: η μία από αυτές είναι η δημοκρατικά εκλεγμένη από τους Πολίτες, ενώ η άλλη η σκιώδης της διεθνούς χρηματοπιστωτικής ελίτ – η οποία είναι αυτή που παίρνει τελικά τις αποφάσεις. « Όταν δεν δηλώνει επίσημα τη πτώχευση του ένα χρεοκοπημένο κράτος για να προστατευθεί, καθώς επίσης όταν δεν την απαιτούν οι Πολίτες του  επειδή δειλιάζουν , τότε χρεοκοπούν και οι ίδιοι –  ενώ τόσο το ίδιο το κράτος, όσο και ο δύστυχος λαός του, λεηλατούνται με το χειρότερο δυνατόν τρόπο.  Κάτι τέτοιο βιώνουμε ήδη σήμερα, εν πρώτοις με τις χιλιάδες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και ακινήτων, καθώς επίσης τους πλειστηριασμούς τους – αφού βέβαια έχουν προηγηθεί τρομακτικές μειώσεις εισοδημάτων και υπερβολικές αυξήσεις φόρων. Φαίνεται πάντως ότι δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα, όσον αφορά την πραγματική διάσταση της λεηλασίας της ιδιωτικής περιουσίας –  αφού θα επιβληθούν αυθαίρετα διάφοροι άλλοι φόροι αναδρομικά

1. Αύξηση επιτοκίων FED:  Επιστροφή στην ομαλότητα Την ώρα που η FED εγκαταλείπει επιτέλους την πολιτική του φθηνού χρήματος, οι επικριτές της διαβλέπουν ήδη την επερχόμενη καταστροφή της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας. Υπερβολές, σχολιάζει ο Ρολφ Βένκελ. Ας είμαστε ειλικρινείς: εάν η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα FED δεν προχωρούσε χθες Τετάρτη στην αύξηση των επιτοκίων, τότε η κεντρική τραπεζίτης Τζάνετ Γέλεν και οι διοικητές της FED θα αντιμετώπιζαν ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα αξιοπιστίας. Δεν μπορεί να προετοιμάζει κανείς επί μήνες την αρχή του τέλους της πολιτικής των μηδενικών επιτοκίων για να ανακοινώσει εντέλει το Δεκέμβριο: σόρυ, δεν το εννοούσαμε έτσι… Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι ειδικοί που εκτιμούν ότι η Γέλεν και οι συνάδελφοί της έπρεπε να είχαν δρομολογήσει το σχετικό βήμα πολύ νωρίτερα. Η αμερικανική οικονομία διανύει μια φάση υγιούς ανάπτυξης με την ανεργία να μειώνεται τελευταία στο 5 %. Πότε, αν όχι τώρα, θα έπρεπε μια κεντρική τράπεζα