IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Σουηδία, οι χαμένες ψευδαισθήσεις. Οταν έλεγες ότι το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα για την Ευρώπη, σου απαντούσαν «υπάρχει όμως το μοντέλο της Σουηδίας». Οταν έλεγες ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι σε αποδρομή, κυρίως εξαιτίας της αποτυχίας της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, σου απαντούσαν «υπάρχει όμως το μοντέλο της Σουηδίας». Ναι, η Σουηδία στην κρίση του 2015 υποδέχθηκε σε αναλογία πληθυσμού τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών από την υπόλοιπη Ευρώπη· το 20% του πληθυσμού των 10 εκατομμυρίων – όχι πολύ περισσότερους από όσους εμείς. Απλώς αυτοί τους μετρούν, ενώ εμείς μένουμε στο «περίπου». «Είναι η ανεύθυνη μεταναστευτική πολιτική και η αποτυχία της ένταξής τους» που μας οδήγησαν εδώ. Η παραδοχή δεν ανήκει ούτε στη Λεπέν ούτε στον Σαλβίνι. Είναι δήλωση του πρωθυπουργού της Σουηδίας, Ουλφ Κρίστενσον, κεντροδεξιού, που συγκυβερνά με την Ακροδεξιά. Σημασία έχει το «εδώ». Και το «εδώ» δεν έχει καμία σχέση με το ειδυλλιακό τοπίο της ανοιχτής κοινωνίας που έχει λύσει τα προβλήματά της, με απο

  Σ' ένα πρωτοφανές κύμα μετανάστευσης, σχεδόν οκτώ χιλιάδες μετανάστες από το Μαρόκο εισήλθαν από το πρωί της Δευτέρας στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα - που βρίσκεται στη βόρεια Αφρική- εκ των οποίων οι τέσσερις χιλιάδες έχουν ήδη σταλεί  πίσω,  όπως  ανακοίνωσε  η  κυβέρνηση  της  Μαδρίτης - 19/5/2021  (ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ:https://www.protothema.gr/world/article/1125357/ispania-to-paraskinio-piso-apo-tis-4000-apelaseis-metanaston-mesa-se-liges-meres-apo-ti-madriti/) Η ώρα της αλήθειας για την Ευρώπη στο μεταναστευτικό.   Χθες το Λιμενικό Σώμα, διέσωσε και περισυνέλλεξε 220 πρόσφυγες στη θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου. Το Σαββατοκύριακο το ίδιο Λιμενικό κατάφερε να απωθήσει πλεούμενα με περίπου χίλιους μετανάστες στα θαλάσσια σύνορά μας. Και στις δύο περιπτώσεις δεν χάθηκε ούτε μία ψυχή, παρότι ο γνωστός επαγγελματίας διασώστης (ή επαγγελματίας διακινητής) κατηγορούσε στις Βρυξέλλες το Λιμενικό ότι «πετάει ανθρώπους στη θάλασσα» - υπό το πλέρια συμπονετικό βλέμμα του Συριζαίου ευρωβουλ

  Τι πραγματικά επιδιώκει η Τουρκία στην Αφρική. Ποιο είναι το υπερόπλο που θέλει να ελέγξει ο πρόεδρος της Τουρκίας. Η κίνηση σε δύο ταμπλό και το ερώτημα για τη στάση του ΝΑΤΟ. Οι «δύο Τουρκίες» και οι πραγματικοί κίνδυνοι.  «… Η Τουρκία του Ερντογάν δαπανά τεράστια ποσά για να διαβρώσει σχολεία, μέσα επικοινωνίας και μουσουλμανικές κοινότητες με αντιευρωπαϊκά συνθήματα και ισλαμικές φαντασιώσεις. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας αδίστακτος ισλαμιστής, αποφασισμένος να κάνει ό,τι μπορεί για τον εξισλαμισμό της Ευρώπης… αλλά με αφετηρία τη Βόρεια Αφρική. Επίσης, οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η παρουσία του στη Λιβύη και η στήριξη του καθεστώτος της Τρίπολης, ένα και μόνον στόχο έχει: τον απόλυτο έλεγχο της αφρικανικής μετανάστευσης προς την Ευρώπη. Αυτό είναι το ατομικό του υπερόπλο και κάποιοι στην Ένωση περί άλλα τυρβάζουν. Σε είκοσι χρόνια το πολύ, στην Αφρική θα συνωστίζονται πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Και θα είναι δύσκολο να έχουν όλ

Προσφυγικό:  Οριστικά «αποθήκη» ψυχών η Ελλάδα.  Οι Ευρωπαίοι επιχειρούν να απεμπλακούν  από κάθε υποχρέωση «αλληλεγγύης» «Φράγμα» (σαν αυτά που προορίζονται για τα νησιά του Αιγαίου) στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κατά τη διαχείριση του μεταναστευτικού / προσφυγικού φοβάται πλέον η κυβέρνηση, καθώς είναι εξόχως ανησυχητικές οι πληροφορίες που διαρρέουν για τη μορφή που θα έχει το νέο καθεστώς παροχής ασύλου στις χώρες της Ε.Ε., το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει τον πολιτικά χρεοκοπημένο πλέον Κανονισμό του Δουβλίνου, γνωστό και ως «Δουβλίνο 3». Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί αυτές τις μέρες σε μερικά από τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα ελληνικά ΜΜΕ προερχόμενες από ευρωπαϊκές πηγές, το νέο καθεστώς θα εμφανιστεί τον επόμενο μήνα ως πρόταση επί της οποίας θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο συνόδου κορυφής της Ε.Ε. Επειδή ωστόσο αυτό μοιάζει εκ των προτέρων αδύνατον, το πιθανότερο είναι ότι θα μπει προσωρινά στο «ψυγείο» μέχρι το δεύτερο εξ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: (1) Διεθνές Δίκαιο και εθνική επιβίωση. (2)  Ξεπέρασαν τους 55.000 οι πρόσφυγες και μετανάστες  στις δομές φιλοξενίας των Ενόπλων Δυνάμεων. (3)  Αλήθειες και ψέματα  για τα επιδόματα στους αιτούντες άσυλο. (4α)  Η αιφνιδιασμένη Σουηδία  στο μεταναστευτικό- προσφυγικό.  (4β)  Testing Tolerance: Swedes are saying ‘enough’,  to immigrants, no-go zones, sharia law & gang rapes. Επτά μέτρα πολιτικής  για τη διαχείριση κρίσεως του Μεταναστευτικού. Για το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης ιστορίας μας, η Ελλάδα υπήρξε χώρα εξαγωγής μεταναστών από ότι χώρα δέκτης μετανάστευσης. Είτε πρόκειται για την Αυστραλία ή την Αμερική είτε για την Ευρώπη, τόσο πριν από τον εμφύλιο πόλεμο όσο και κατά τη διάρκεια του αλλά και για αρκετά χρόνια αργότερα, ήταν πιο κοινό για τους Έλληνες να βλέπουν τους συγγενείς τους να φεύγουν, παρά να δέχεται νεοεισερχόμενους. Η Ελλάδα παρουσιάζει μια γενικά φιλόξενη στάση απέναντι στους νεοφερμένους, που χαρακτηρίστηκε από

Δεκάδες άνθρωποι αγνοούνται ύστερα από ένα νέο προσφυγικό ναυάγιο ανοιχτά της Λιβύης . Μια γυναίκα και ένα παιδί ήταν οι πρώτοι που ανασύρθηκαν νεκροί από τη θάλασσα. Ακόμη 25 άνθρωποι αγνοούνται, ενώ σύμφωνα με την ακτοφυλακή διασώθηκαν 73. Πολλοί από τους διασωθέντες, όπως αναφέρεται, είναι τραυματίες, χωρίς όμως να διευκρινίζεται η σοβαρότητα της κατάστασης τους. Εκπρόσωπος του λιβυκού ναυτικού δήλωσε ότι άγνωστοι λήστεψαν τους μετανάστες και αφαίρεσαν τη μηχανή του σκάφους αφού είχε αποπλεύσει. Οι μετανάστες βρέθηκαν ακινητοποιημένοι στα ανοιχτά, ενώ το φουσκωτό είχε αρχίσει να βάζει νερά, περίπου 26 χιλιόμετρα ανοιχτά της Γκαράμπουλι, ανατολικά της Τρίπολης. Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, οι διασωθέντες, 40 άνδρες, 25 γυναίκες και 8 παιδιά από την Κένυα, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Νιγηρία και το Σουδάν μεταφέρθηκαν σε κέντρο κράτησης στην Τατζούρα, ανατολικό προάστιο της λιβυκής πρωτεύουσας. Στη Λιβύη τους περιμένει επίσης μια κόλαση, καθώς οι μάχες μαίνονται κα

Πρόσφυγες στο αυτοσχέδιο στρατόπεδο που είναι γνωστό ως «Η ζούγκλα», στο Calais της Γαλλίας, τον Οκτώβριο του 2016. PHILLIP WOJAZER / REUTERS  Οι λαϊκιστές χονδροειδώς υπερβάλλουν και στρεβλώνουν την κοινωνικοοικονομική επίδραση της ανθρώπινης μετανάστευσης, η οποία είναι συχνά επωφελής. Η πρωταρχική πηγή της δημόσιας ανησυχίας είναι η διαρθρωτική οικονομική αλλαγή, και ιδίως η κατάρρευση της εντάσεως εργασίας παραγωγής. Ωστόσο, ακόμα και αν η μετανάστευση δεν αποτελεί την βασική αιτία της δυσαρέσκειας, οι μεταναστευτικές πολιτικές πρέπει να απολαμβάνουν δημοκρατική νομιμοποίηση, προκειμένου να παραμείνουν βιώσιμες. Τρία χρόνια μετά την έναρξη της ευρωπαϊκής προσφυγικής κρίσης, οι πολιτικές της ηπείρου εξακολουθούν να συγκλονίζονται από διαφωνίες σχετικά με τη μετανάστευση. Αυτό συμβαίνει παρά την απότομη μείωση του αριθμού των ατόμων που διασχίζουν τη Μεσόγειο [1] προς την Ευρώπη -60.000 άτομα μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 2018, σε σύγκριση με πάνω από ένα εκατομμύριο το