IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

       Αν πρέπει να συλληφθεί και να δικαστεί ο Πούτιν, θα έπρεπε να δικαστούν επίσης οι πρόεδροι Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν και πολλοί άλλοι. « Ο «εγκληματίας» Πούτιν και όσοι θα έπρεπε να δικαστούν μαζί του» Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η δίωξη και το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εις βάρος του προέδρου της Ρωσίας είναι, σε πρώτη ματιά, μια γελοία ενέργεια. Ο μόνος τρόπος για να εκτελεσθεί είναι να γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος, να χάσει η Ρωσία, να επιβιώσουν το Διεθνές Δικαστήριο και ο ίδιος ο Πούτιν και, μετά από όλα αυτά, να τον συλλάβουν και να τον δικάσουν. Το ίδιο γελοίοι είναι, ειρήσθω εν παρόδω, και διάφοροι δυτικοί πολιτικοί που χαρακτηρίζουν εγκληματία και δολοφόνο τον Ρώσο πρόεδρο, στέλνοντας τα διαπιστευτήριά τους στις κατά τόπους αμερικανικές πρεσβείες. Θυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν έχει ασκήσει καμία δίωξη εναντίον των πρωτεργατών των πασίγνωστων, αποδεδειγμένων

  Kosovo Γενικές εισαγωγικές σκέψεις: Η Γεωπολιτική της Βαλκανικής Ότι η περιοχή της Βαλκανικής, με την περιρρέουσα αυτής θαλάσσια περιοχή που στην ουσία συνιστά τμήμα του ευρύτερου συμπλόκου – Ευξείνου Πόντου – Βαλκανικής – Ανατολικής Μεσογείου – Μικράς Ασίας – Μέσης Ανατολής/Ανατολικής Βορείου Αφρικής   (κεντρικής και ανατολικής ΜΕΝΑ), έχει «φιλοξενήσει» τις σημαντικότερες γεωπολιτικές εξελίξεις της καταγεγραμμένης ιστορίας της Ανθρωπότητας, είναι αδιαμφισβήτητο πλέον ιστορικό δεδομένο. Ότι θα συνεχίσει να παραμένει το παγκόσμιο βαρύκεντρο, καθόσον, όπως έχω εδώ και δεκαετίες μελετήσει και προβλέψει, όλοι οι βασικοί οδοί ροής συνιστωσών ισχύος, θα διέρχονται και μάλιστα τεμνόμενες(!) στο πλαίσιο του ανωτέρω Συμπλόκου, είναι κάτι που δημιουργεί εύλογο προβληματισμό, δεδομένου ότι αυτό το ιστορικο-γεωπολιτικό προνόμιο παρατηρείται από επιστημονικά ερευνητικά Κέντρα, αλλά και από την διεθνή πολιτική ηγεσία. Εξού και το ενδιαφέρον τους, αλλά και οι στρατηγικοί σχεδιασμοί τω

 Γιατί η Δύση δεν επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία  για την «ειδική επιχείρησή» της στο Ιράκ; Valery Kulikov,Νew Eastern Outlook  Μετάφραση:Μ. Στυλιανού Η πρόσφατη ρωσοφοβική φρενίτιδα της Ουάσιγκτον και των δυτικών συμμάχων της σχετικά με την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας να αποσταθεροποιήσει και να αποστρατιωτικοποιήσει την Ουκρανία με όλο και περισσότερες αντιρωσικές κυρώσεις που επιβάλλονται κάθε μέρα που περνά, κάνει κάποιον να αναρωτιέται ακούσια: γιατί τότε η Δύση δεν αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε μια άλλη ειδική επιχείρηση – αυτή που διεξάγει η Τουρκία σε ιρακινό έδαφος; Και πώς, στην πραγματικότητα, οι δύο ειδικές επιχειρήσεις είναι διαφορετικές στη διεθνή τους μεταχείριση; Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία ξεκίνησε άλλη μια (sic!) στρατιωτική ειδική επιχείρηση στο Βόρειο Ιράκ στις 18 Απριλίου, χτυπώντας κρησφύγετα, καταφύγια, σπηλιές και αποθήκες του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). «Είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε το ευγενές έθνος μας από τη μάστιγα της τρομοκρατίας»,