IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Το στρατηγικό πρόβλημα της Κίνας και της Ρωσίας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που τώρα συμπληρώνει, περίπου, 6 μήνες, είναι στρατηγικά σημαντικός για διάφορους λόγους. Εάν η Ρωσία νικήσει την Ουκρανία και πάρει τον έλεγχο της χώρας, οι δυνάμεις της θα βρίσκονται στα σύνορα της Ανατολικής Ευρώπης. Μια ρωσική παρουσία στα σύνορα της Ευρώπης θα μεταμόρφωνε την ισορροπία δυνάμεων στον Ατλαντικό και, ως εκ τούτου, θα ανάγκαζε αναπόφευκτα τις ΗΠΑ να αναπτύξουν δυνάμεις για την άμυνα της Ευρώπης. Ποιες ήταν οι προθέσεις της Ρωσίας στην αρχή της εισβολής ελάχιστη σημασία έχει. Οι προθέσεις αλλάζουν και η στρατηγική δεν πρέπει να είναι αισιόδοξη. Αυτό που διακυβεύεται λοιπόν στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι η πιθανή αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου, με όλους τους συνακόλουθους κινδύνους. Από την αμερικανική σκοπιά, η εμπλοκή της Ρωσίας με Ουκρανικά στρατεύματα, στην Ουκρανία είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη από έναν άλλο Ψυχρό Πόλεμο. Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν οδήγησε σε πόλεμο πλήρους κλίμακας, παρά, μόνο,

  Τα μεγάλα προβλήματα της Κίνας: Γιατί το Πεκίνο δεν μπορεί να «φορτωθεί» τη Ρωσία. Με τον Πόλεμο της Ουκρανίας,  τα διλήμματα της Κίνας αυξάνονται. Η Κίνα στην Ευρώπη και στην Αμερική φαντάζει όσο περνά ο καιρός σαν μια αήττητη αυτοκρατορία. Οι περισσότεροι θιασώτες της νομοτελειακής πρωτοκαθεδρίας στο μέλλον, προέρχονται από τον Μαρξισμό ο οποίος είναι νομοτελειακή θεωρία. Οι μαρξιστές είναι ρεαλιστές, όμως οι ρεαλιστές δεν είναι κατ′ ανάγκην μαρξιστές. Ο Μαρξισμός έχει ντετερμινισμό και πιστεύει στον έλεγχο των μέσων παραγωγής. Όμως δεν ασχολείται καθόλου με τη θεωρία των προσδοκιών (The Prospect Theory) η οποία αποδεικνύει ότι τα κίνητρα είναι αυτά που οδηγούν τον άνθρωπο σε αποφάσεις και τελικά γι΄αυτό και επικρατεί ο καπιταλισμός (με τις διάφορες εκδοχές του). Η Κίνα με το πολιτικό της σύστημα είναι υποχρεωμένη να είναι επεκτατική διότι δεν θα ήθελε γείτονες ″Ταϊβάν″ και ″Χονγκ Κονγκ″, ″Ιαπωνία″ και ″Νότια Κορέα″ αλλά ακόμη και χώρες σαν την Ινδονησία. Η Κίνα είναι

 Η ζωντανή δυστοπία της Κίνας  και ο τεχνολογικός εθνικισμός. Τechno-nationalism, One Belt One Road  και οι ρωσοκινεζικές σχέσεις.     Η Κίνα μετά τα εγκαίνια του Pivot to Asia από την κυβέρνηση Ομπάμα, δημιούργησε το δικό της σχέδιο. Σαν σχέδιο είναι το μεγαλύτερο εμπορικό project όλων των εποχών γνωστό ως One Belt-One Road. Για λόγους κινεζικής πολιτικής ορθότητας (ναι υπάρχει και τέτοια, όπως το σλόγκαν που προωθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας οτι είναι το Πεκίνο ″η ειρηνική οικονομική δύναμη του κόσμου″) μετονομάστηκε σε Belt and Road Initiative. Από το 2013 και μετά η Κίνα του Σι επιθυμεί να στρέψει τον Δρόμο του Μεταξιού από την αντίθετη φορά από αυτή που είχε. Η Κίνα δεν έπαψε να έχει το δικό της Σύνδρομο Σεβρών (που έχει η δική μας εδώ, Τουρκία) και να μην ξεχνά τις ταπεινώσεις που έζησε από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιαπωνία, τη Ρωσία και τη Γερμανία όπου έγιναν ουσιαστικά οι δυνάμεις κατοχής της από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα. Όλες οι αναλ

  Η ειρωνεία της ιστορίας θέλει τις ευρασιατικές δυνάμεις να αναλαμβάνουν τη σταθεροποίηση της κεντρικής Ασίας, την ίδια ώρα που η Ευρώπη ζει τη μεγαλύτερη πολεμική σύγκρουση στο έδαφός της μετά από δεκαετίες.   Λαβρόφ και Ουάνγκ σχεδιάζουν το μέλλον του Αφγανιστάν. Είναι οι (ενθαρρυντικές, αλλά όχι καταληκτικές) συνομιλίες που διεξήχθησαν στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ της ρωσικής και της ουκρανικής αντιπροσωπείας το σημαντικότερο διπλωματικό μέτωπο των ημερών; Όχι απαραίτητα, Απόδειξη, το γεγονός ότι ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών προσφέρει στον εαυτό του την πολυτέλεια επίσημων ταξιδιών σε προορισμούς πολύ απομακρυσμένους από την εστία του ουκρανικού δράματος. Ο Σεργκέι Λαβρόφ προσγειώθηκε σήμερα στη Χουανγκσάν της ανατολικής Κίνας, για την πρώτη επίσκεψή του στη χώρα του Σι Τζινπινγκ μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με αφορμή τις υψηλού επιπέδου συνομιλίες που διοργανώνονται από τους Κινέζους οικοδεσπότες με αντικείμενο την κατάσταση στο Αφγανιστάν. Πρόκειται γ

  Ουκρανία: Γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις στις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας. O πόλεμος στην Ουκρανία άνοιξε νέα άγνωστα πεδία και οι οικονομικές και στρατιωτικές κρίσεις μπορούν να δημιουργήσουν μη αναμενόμενες αλλαγές...    H Γεωπολιτική της Ευρώπης Η εμμονή της ηγεσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) με την κοινωνική σταθερότητα, στο έδαφός του και σε όλη την άμεση ζώνη επιρροής του στην Ανατολική Ασία, έπρεπε να αντιμετωπίσει την απροσδόκητη κίνηση του Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία. Μια εισβολή, που σύμφωνα με τη Μόσχα καθοδηγείται από συμφέροντα ασφάλειας, που απειλούνται από την επέκταση ΝΑΤΟ. Ο δυτικός Τύπος, χρησιμοποιεί τις σελίδες του για να τρομάξει το καθεστώς της Κίνας εξαιτίας της αποσταθεροποιητικής κίνησης του Πούτιν, προκειμένου να παρέμβει στη δεδομένη στρατηγική προσέγγιση μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας. Το ενδιαφέρον της Κίνας να ενεργήσει ως μεσολαβητής για την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, όπως αναφέρει ο Guardian, και η συμβουλή το

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (1) Aνεπανόρθωτες απώλειες για την Κίνα  από τον πόλεμο στην Ουκρανία; (2) Η ουκρανική κρίση "ανατινάζει" τις σχέσεις  Ρωσίας-Ιαπωνίας . Πρόσθετες κυρώσεις από Ιαπωνία σε βάρος της Ρωσίας. (3) Θεαματικές κινήσεις των ΗΑΕ  στη σκιά της ουκρανικής κρίσης. Γιατί η Ινδία στηρίζει τόσο πολύ τη Ρωσία.  Eνώ σύσσωμη η Δύση έχει στρέψει τα πυρά της –μέσω κυρίως αυστηρών κυρώσεων- στην Ρωσία ως αντίποινα για την εισβολή της στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο απολαμβάνει της στήριξης μιας ανερχόμενης υπερδύναμης, της Ινδίας. Η προσέγγιση της Ινδίας στο Ουκρανικό, όμως δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ο Ινδός αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Αναπτυξιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Roskilde της Δανίας Somdeep Sen , εξηγεί τους λόγους της ρωσοϊνδικής συμμαχίας, η οποία μετράει πολλές δεκαετίες σφυρηλάτησης. Με ανάλυσή του στο Al Jazeera , o ακαδημαϊκός καταδεικνύει πως μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Νέου Δελχί διαμορφώθηκαν από έναν «υψηλ