IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά για τις ξένες επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα... με 6 παραδείγματα… Μέχρι τώρα έχουμε δει στις ιδιωτικοποιήσεις να πριμοδοτούνται ορισμένα συμφέροντα…  το εθνικό συμφέρον ακόμη είναι στα αζήτητα. Η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα αγώνα δρόμου για να ιδιωτικοποιήσει ή να φέρει ξένες επενδύσεις. Η ιδέα της ιδιωτικοποίησης και των ξένων επενδύσεων είναι θετικός και καλοδεχούμενος σχεδιασμός και κάθε πολίτης που δραστηριοποιείται στην αγορά και πιστεύει στην ιδιωτική πρωτοβουλία…. τουλάχιστον πρέπει να στηρίξει αυτούς τους σχεδιασμούς. Μια ιδιωτικοποίηση για να είναι επιτυχής θα πρέπει να πληροί ορισμένα κριτήρια, να βελτιστοποιεί την αξία της ιδιωτικοποιούμενης εταιρίας και να προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον. Το ίδιο ισχύει και για τις ξένες επενδύσεις, κάθε φορά που πωλείται ένα assets θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι θα έχει προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία. Πιστεύουμε ότι κάθε πολίτης που είναι οπαδός της ελεύθερης αγοράς πρεσ

Ιδιωτικοποίηση νερού:  Το καταστροφικό παράδειγμα των ΗΠΑ. Την ώρα που στη χώρα μας η ιδιωτικοποίηση του νερού διακινείται από ορισμένους ως μια «εξαιρετική ιδέα», ιδιαίτερα στους κόλπους κυβερνητικών και οικονομικών κύκλων, ενώ η κυβέρνηση μεθοδεύει τη διαδικασία, πολλά είναι τα παραδείγματα που μας έρχονται από τη διεθνή σκηνή για να δείξουν τις πραγματικές καταστροφικές συνέπειες μια τέτοιας επιλογής. Οι κίνδυνοι άλλωστε που προκύπτουν έχουν επισημανθεί επανειλημμένα ακόμη κι απο επιστημονικούς φορείς, και αφορούν την προοπτική αδυναμίας πρόσβασης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού στο νερό, κάτι που έχουμε δει σε αρκετές χώρες, όπου έγινε το εν λόγω «πείραμα».   Ίσως ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά (αλλά κι οδυνηρά για όσους το βιώνουν) παραδείγματα έχει να κάνει με τις ΗΠΑ, όπου, όπως κατέγραψε πρόσφατη έρευνα του Guardian , εκατομμύρια Αμερικανοί δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τους λογαριασμούς νερού  καθώς αυτοί αυξήθηκαν 80% σε μια δεκαετία. Ειδικό

Οι αποκρατικοποιήσεις δεν προχώρησαν, οι μεταρρυθμίσεις των αγορών έμειναν μετέωρες, ενώ τα προβλήματα σε εμβληματικές ΔΕΚΟ, όπως η ΔΕΗ, εξελίσσονται σε συστημικό κίνδυνο για την αγορά. Είτε για λόγους στρατηγικής είτε από ολιγωρία, τα ανοιχτά μέτωπα στην ενεργειακή αγορά, που αφήνει πίσω της ως κληρονομιά η απερχόμενη κυβέρνηση, είναι πολλά. Κάποια από αυτά, ωστόσο, έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος. 1. ΔΕΗ Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει εδώ και καιρό χαρακτηρίσει τα προβλήματα της ΔΕΗ ως ωρολογιακή βόμβα, αναφερόμενη κυρίως στην οικονομική κατάσταση της εταιρείας, αλλά και στις συσσωρευμένες επιπτώσεις των επιλογών της κυβέρνησης: τόσο για την εκποίηση του ΑΔΜΗΕ όσο και για την απελευθέρωση της αγοράς (δημοπρασίες ΝΟΜΕ). Ταυτόχρονα, η αποτυχία ολοκλήρωσης του διαγωνισμού για τη λιγνιτική αποεπένδυση αναμένεται να ανοίξει τον διάλογο μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Κομισιόν από μηδενική βάση. Παρά το γεγονός ότι θεωρητικά η ημερομηνία κατάθεσης προσφορών για τις

Έτσι θα είναι το αεροδρόμιο στο Καστέλι  - Από διεθνείς πτήσεις τα έσοδα (17/7/2018)    Στο Ελεγκτικό Συνέδριο η σύμβαση για το Νέο Αεροδρόμιο  στο Καστέλι Ηρακλείου (21/9/2018) Σε ισχυρό αναπτυξιακό πυλώνα, με σημαντική συμβολή στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, θα μπορούσε να μετατραπεί η Κρήτη. Αρκεί οι μεγάλες σχεδιαζόμενες επενδύσεις στο νησί να μην λιμνάσουν. Χθες, υπογράφηκε η σύμβαση παραχώρησης του αεροδρομίου στο Καστέλι Ηρακλείου Κρήτης, με ανάδοχο την κοινοπραξία εταιρειών ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και GMR. Το αποτύπωμα του νέου αεροδρομίου μπορεί να γίνει αντιληπτό, εάν ληφθεί υπόψη ότι πρόκειται για συνολική επένδυση ύψους 1,5 δισ. ευρώ, με συμβατικό προϋπολογισμό 480 εκατ. ευρώ, ενώ στο στάδιο της κατασκευής υπολογίζεται ότι θα απασχοληθούν 1.500 άτομα . Ωστόσο, το ζητούμενο είναι να μην επαναληφθεί το προηγούμενο του αεροδρομίου στο Καστέλι, του οποίου η κατασκευή δρομολογείται τουλάχιστον από το 2009, αλλά έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να μπουν οι υπογραφές.

Χρόνια πολιτικής ατολμίας, κρατικός προστατευτισμός, κοινοτικές επιδοτήσεις αλλά και ποσοστώσεις και, κατά ορισμένους, κακοδιαχείριση, οδήγησαν σε έλλειψη ανταγωνιστικότητας την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) και από εκεί στο κατώφλι της πτώχευσης με μη εξυπηρετούμενες υποχρεώσεις της τάξης των 246,6 εκατ. Τώρα, υπό την πίεση και των ευρωπαϊκών εποπτικών φορέων των τραπεζών που βλέπουν ένα χρονίζον κόκκινο δάνειο 174,373 εκατ. ευρώ στην Πειραιώς, καταβάλλεται η ύστατη προσπάθεια αναδιάρθρωσης εξορθολογίζοντας τις δαπάνες της με είσοδο στρατηγικού επενδυτή που θα κάνει τη «δύσκολη δουλειά» την οποία απέφυγαν πολλοί: να μειώσει δραστικά τα κόστη τόσο της πρώτης ύλης όσο και λειτουργίας ώστε να μπορέσει να έχει αύριο μια υγιέστερη ΕΒΖ. Ωστόσο, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός πως η ΕΒΖ αργοπεθαίνει παρασύροντας μαζί της σημαντικό μέρος της αγροτικής δραστηριότητας των τευτλοπαραγωγών, την ώρα που η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία τριπλασίασε σε αξία τις εισαγωγές