IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το άγαλμα της Μαρίας Κάλλας στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου ( Eurokinissi) Η έκλειψη του δημοσίου χώρου και η έλλειψη αισθητικής αγωγής. Πώς  αντιμετωπίζεται  η  γλυπτική  σήμερα  στη χώρα που υποτίθεται πως την εγέννησε; Με ποια παιδεία, ποια πολιτική, ποιον προγραμματισμό ;   Η υπόθεση του πρόσφατου μνημείου για την Μαρία Κάλλας θίγει, νομίζω, μία σειρά ευρύτερων ζητημάτων. Ας πούμε το μέγα θέμα του δημοσίου χώρου και το πως και το ποιοι τον διαχειρίζονται. Επίσης το τεράστιο ζήτημα της δημόσιας γλυπτικής και των αισθητικών παραμέτρων που πρέπει να την διαμορφώνουν. Και βέβαια τον ρόλο και την παρουσία ενός ”κράτους του ωραίου” το οποίο οφείλει να λειτουργεί ρυθμιστικά και είναι εν τέλει ο θεσμικός υπεύθυνος για όλα τα παραπάνω. Ο καταλύτης που συνοψίζει με τις πολιτικές του το επίπεδο πολιτισμού και την αισθητική του τόπου. Με βάση την ιστορία, την παράδοση και την τέχνη του ευρύτερα. Στην περίπτωσή μας λοιπόν έχουμε ένα ”απόψε αυτοσχ

GIORGIS GEROLYBOS Η αρχιτέκτων Μάρω Καρδαμίτση- Αδάμη, ομότιμη καθηγήτρια του ΕΜΠ και συγγραφέας του βιβλίου « Το Α′ Κοιμητήριο της Αθήνας, Οδηγός των μνημείων και της ιστορίας του », μιλάει στην HuffPost Greece για αυτόν τον μοναδικό τόπο όπου τέχνη, ιστορία και ανθρώπινη μνήμη συνυπάρχουν γαλήνια. - Το κίνητρό σας κυρία Αδάμη;  Γιατί θελήσατε να γράψετε αυτό το βιβλίο; - Το Α′ Κοιμητήριο ανέκαθεν ήταν ένας πολύ αγαπημένος μου τόπος. Στα μόνα σκασιαρχεία που έχω κάνει στη ζωή μου, στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου, πήγαινα στο Α′ Κοιμητήριο, που ήταν πολύ κοντά στο σχολείο μου. Μου άρεσε να βλέπω όλη την ιστορία της Αθήνας και της Ελλάδας να ξετυλίγεται σ’ αυτόν τον χώρο. Δε με τρόμαξε ποτέ, ομολογώ- και δε με τρομάζει ακόμη. Δε νομίζω ότι με πολυτρομάζει ο θάνατος, πιθανόν γιατί είμαι συνειδητή ορθόδοξη. Και τα έργα που βρίσκονται μέσα στο Α′ Κοιμητήριο, είναι μαγικά. Κάποια εποχή που ο χώρος ήταν πολύ πιο φροντισμένος απ’ ότι σήμερα, ήταν όλος ένας τεράστι

Θέμα στα μέσα ενημέρωσης όλου του κόσμου έγινε η κάλυψη γυμνών γυναικείων αγαλμάτων σε μουσείο της Ρώμης, καθώς τα το επισκεπτόταν ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντζι, συνοδευόμενος από τον Ιρανό πρόεδρο, Χασάν Ρουχανί. Πολλοί απόρησαν με τη δουλικότητα των Ιταλών απέναντι στον Ιρανό επισκέπτη, αν και οι σκληροί ισλαμικοί νόμοι στο Ιράν και οι έλεγχοι για την εμφάνιση των γυναικών όταν βρίσκονται σε δημόσια θέα, θα μπορούσαν να αποδώσουν την ενέργεια σε υπερβάλλοντα ζήλο.  Όμως, την ίδια περίοδο ερχόταν στο φως της δημοσιότητας μια βιομηχανική είδηση που θα μπορούσε θεωρητικά να αποτελεί ένα τμήμα τουλάχιστον της αλήθειας. Η συνάντηση των δυο ηγετών δεν είχε μόνο… μουσεία στο πρόγραμμα, καθώς στον βιομηχανικό τομέα οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και επιβάλλουν ενδεχομένως στην ιταλική πλευρά να είναι εξαιρετικά προσεκτική. Όπως γινόταν γνωστό, ο ιταλικός ναυπηγικός όμιλος Fincantieri, εκ των σημαντικότερων στον κόσμο, υπέγραψε με ιρανικά ναυπηγεία συμφωνίες-πλ