IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γερμανική παράλυση - Γαλλική αντεπίθεση. Από τη μια, οι σπασμωδικές προσπάθειες Γερμανών ιθυνόντων να ακουστούν στο διεθνές προσκήνιο, με το βλέμμα όμως πρωτίστως στραμμένο στην εσωτερική τους πολιτική σκηνή. Και από την άλλη η πολύ πιο φιλόδοξη προσπάθεια του Εμανουέλ Μακρόν να αναδειχθεί σε ένα είδος "προέδρου της Ευρώπης”. Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ πρότεινε πρόσφατα την ανάπτυξη διεθνούς δύναμης (με συμμετοχή και Γερμανών στρατιωτών) στην "ασφαλή ζώνη” που επιθυμεί η Άγκυρα στην βορειοανατολική Συρία. Η πρότασή της προκάλεσε νευρικότητα στους ατλαντικούς συμμάχους, αποκρούσθηκε από τη Μόσχα που αναρωτήθηκε ποιο θα ήταν το διεθνές πλαίσιο νομιμοποίησης αυτής της αποστολής και σχεδόν χλευάσθηκε από τον Σοσιαλδημοκράτη συνάδελφό της Χέικο Μάας, τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας. Όπως αποκαλύφθηκε, επρόκειτο για μία πρόταση που η υπουργός Άμυνας δεν είχε συνεννοηθεί με την Άγκελα Μέρκελ, την...

Tα συμφέροντα των δύο χωρών αποκλίνουν, δυσχεραίνοντας την εξεύρεση κοινών λύσεων για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς αλλάζουν τα δεδομένα η διάδοχος της Μέρκελ και η εμπορική κόντρα με τις ΗΠΑ. Ο κίνδυνος νέας κρίσης. Στη Σύνοδο Κορυφής της προηγούμενης εβδομάδας κυριάρχησε το Brexit. Ίσως όμως μείνει στην ιστορία για τα ορατά σχίσματα στις γαλλογερμανικές σχέσεις. Η άρνηση του Εμμανουέλ Μακρόν να αποδεχτεί την πλειοψηφική θέση της οποίας ηγήθηκε η Γερμανία για μια μακρά παράταση του Brexit είναι, ίσως, το πιο καθαρό σημάδι για το τέλος του έρωτα μεταξύ των δυο χωρών. Η ασυμβίβαστη θέση του γάλλου προέδρου έπιασε τους περισσότερους γερμανούς πολιτικούς παρατηρητές απροετοίμαστους. Κάποια μέλη της ακολουθίας της Άγκελα Μέρκελ στις Βρυξέλλες εξέφρασαν ασυγκράτητη οργή για την «ανταρσία» Μακρόν. Πώς τολμά; Εκείνο το οποίο δεν αντιλαμβάνεται η Γερμανία είναι πως ο κ. Μακρόν δεν οφείλει κάτι στη γερμανίδα καγκελάριο. Κατάφερε να βάλει στην άκρη το μεγαλύτερο μέρος των μεταρρυθμί...

Πρωτάκουστα πράγματα! Προς τα πού φυσούν άραγε οι άνεμοι της αλλαγής, προς έναν νέο διεθνή κατακερματισμό, όξυνση των εθνικών ανταγωνισμών και ίσως νέες θερμές αναμετρήσεις, ή προς μια νέα οικειοθελή ενότητα, με την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ιδέας ως την πλέον επιτυχώς δοκιμασμένη και αξιόπιστη απάντηση; Ενώ ο βαλκανικός μικρόκοσμος συνεχίζει να ταλανίζεται από αμοιβαίες καχυποψίες, προσδοκίες παραδείσων εθνικής καθαρότητας και στο εσωτερικό των κρατών από διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, αδύναμους θεσμούς, κράτος δικαίου και κοινωνία πολιτών και ανελέητες πολιτικές συγκρούσεις, κάτι βαθύ κυοφορείται στην Ε.Ε. με την προαναγγελία γάμων μεταξύ των άλλοτε άσπονδων εχθρών, Γαλλίας και Γερμανίας. Στις 22 Ιανουαρίου υπογράφεται στο Άαχεν από τον Εμ. Μακρόν και την Α.Μέρκελ μια «εθνικώς ανάρμοστη» συμφωνία. Τα δύο κράτη θα συμβουλεύονται το ένα το άλλο σε όλα τα επίπεδα πριν από τις σημαντικές συναντήσεις της ΕΕ και θα επιδιώκουν να έχουν κοινές θέσεις και κοινές ανακοινώσεις ...

Ο Macron και η Merkel στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες,  τον Ιούλιο του 2018. KEVIN LAMARQUE / REUTERS   Η συγκέντρωση [ευρωπαϊκής] εξουσίας στα χέρια της Μέρκελ και οι διαρθρωτικές αντιφάσεις της πολυεθνικής ένωσης της ΕΕ, παρείχαν την τελική ώθηση που ήταν απαραίτητη για να επιτύχει η εκστρατεία υπέρ του Brexit στο βρετανικό δημοψήφισμα για την ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αγωνιζόταν πάντα να διευθετήσει τις δημοκρατικές πολιτικές των μελών της. Το πρόβλημα έγινε σοβαρό το 1999, με την δημιουργία της νομισματικής ένωσης χωρίς μια πολιτική και φορολογική ένωση που να την συνοδεύουν. Στην συνέχεια, ξεκινώντας το 2011, η κρίση του χρέους της ευρωζώνης μετέτρεψε αυτό που ήταν ένα πραγματικό αλλά διαχειρίσιμο ζήτημα, σε μια δύσκολη κατάσταση, από την οποία η ΕΕ δεν έχει ξεκάθαρη διέξοδο. Κολλημένη σε μια μη λειτουργική νομισματική ένωση, η ΕΕ δεν μπορεί ούτε να διευθετήσει την δημοκρατία στα κράτη-μέλη της ούτε να την καταστείλει. Το αποτέλεσμα είναι πιθανό να ...

  Κατά την αφήγηση στη Γένεση, ο Πύργος της Βαβέλ ήταν ένα ψηλό κτήριο, προφανώς ένα πολιτικό κέντρο στη Μεσοποταμία, που κτιζόταν με σκοπό την αύξηση της φήμης και της εξουσίας του λαού των κατασκευαστών του, και στόχο να φτάσει «μέχρι τον ουρανό». Όμως, λόγω της βλασφημίας αυτής, ο Θεός σύγχυσε τις γλώσσες των κατασκευαστών, με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η ολοκλήρωσή του, και αυτοί να διασπαστούν και να διασπαρούν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την ΕΕ με τον Πύργο της Βαβέλ; Εύκολα νομίζω. Διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικά συμφέροντα, χωρίς κοινό όραμα, πολιτικοί που ενδιαφέρονται μόνο για το διαμέρισμά τους, χωρίς να ζητούν συνέλευση ιδιοκτητών για να λειτουργήσουν τα πράγματα αρμονικά και δίκαια. Στον πρώτο όροφο η Γερμανία κρατάει το ταμείο και διαχειρίζεται τα οικονομικά, κατά το συμφέρον της, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις των άλλων. Μπαίνεις βγαίνεις, περνάς από το γερμανικό ταμείο. Άλλοι, που διαφωνούν στο κοινό κτήριο, κόβ...