Νίκος Καρούζος: «Η ποίηση σπαρταρά να επιστρέψει».
πόσους τρόπους θα μπορούσε να γίνει η προαναγγελία μιας μεταθανάτιας έκδοσης ποιημάτων; Τι καλύτερο από έναν αυτόπτη μάρτυρα της ίδιας της ποιητικής διεργασίας; Πριν πέντε χρόνια, πρώην σερβιτόρος σε παλιό καφενείο της Αλεξάνδρας μου μίλησε για έναν εκλεκτό θαμώνα-ποιητή που έγραφε με μανία σε χαρτοπετσέτες, πακέτα από τσιγάρα, αποδείξεις, και τέλος πάντων σε όποιο χαρτί βρισκόταν πρόχειρο μπροστά του. Άλλα τα έσκιζε, άλλα του έδινε να τα πετάξει ή του τα χάριζε. Έγραφε, έσκιζε, πέταγε, χάριζε... Κι ο σερβιτόρος σιχτίριζε τον εαυτό του που δεν είχε τη θεία πρόνοια να τα κρατήσει. Ο ποιητής δεν ήταν άλλος φυσικά από τον Νίκο Καρούζο. Ο ίδιος άνθρωπος μου ανέφερε τότε για την έκδοση με τα ανέκδοτα ποιήματά του που ετοίμαζε ο Ίκαρος. «Ψάχνουνε για τα χαμένα του...» μου είπε. Μία έκδοση που είχε ανακοινωθεί ήδη από το 2009 και κυκλοφόρησε μόλις πριν περίπου ένα μήνα, με τον τίτλο «Οιδίπους Τυραννούμενος και άλλα ποιήματα», σε φιλολογική επιμέλεια Μαρίας Αρμύρα και με σύμβο
