IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ένα ανθρωπάκι και οι απειλές του…     Γιατί ο Τούρκος πρόεδρος θυμίζει τον καπετάνιο Έιχαμπ από τον «Μόμπυ Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ. Όσο περνά ο καιρός, ο κ. Ερντογάν μου θυμίζει όλο και περισσότερα τον καπετάνιο Έιχαμπ από τον «Μόμπυ Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ: αν και συμβολικά το μέγεθος και η δύναμη του Μόμπυ Ντικ δεν αντιστοιχούν στην Ελλάδα, η λύσσα του Έιχαμπ που αφιέρωσε τη ζωή του στο κυνηγητό της μεγάλης λευκής φάλαινας μπορεί να παρομοιαστεί με τη στάση του κ. Ερντογάν: ο Έιχαμπ μισούσε εγκάρδια τον Μόμπυ Ντικ το θαλάσσιο κήτος είχε γίνει το κέντρο της ζωής του στο τέλος, έγινε η αιτία του χαμού του. Ώσπου να καμακώσει τον Μόμπυ Ντικ, ο Έιχαμπ βάδιζε πέρα-δώθε στο κατάστρωμα του πλοίου με το κουτσό του πόδι και έκανε «δηλώσεις» εναντίον της φάλαινας. «Θα σε λιανίσω!» «Δεν θα μου ξεφύγεις απαίσιο ψάρι!» Αλλά, αν στα μάτια του Ερντογάν η Ελλάδα είναι ο Μόμπυ Ντικ -απαιτώντας τον αφοπλισμό και την υποταγή της- εμείς δεν δείχνουμε την αυτοπεποίθηση και την αξιοπρέπεια της φάλαινας: α

  Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν υπό το βλέμμα του Κεμάλ Ατατούρκ. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία   Ρεζίλης κόσμος. Δεν αγαπούμε τον Ταγίπ Ερντογαν, δεν μας αρέσει, όμως πάρα ταύτα πρέπει να παραδεχτούμε ότι κατάλαβε τις διεθνείς δυνάμεις καλύτερα από όλους μας. Πρώτα και κύρια τους διεθνείς οργανισμούς με τη μεγαλύτερη επιρροή. Τα Ηνωμένα Έθνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κ.λπ. Ο Ερντογάν δεν εκπληρώνει τις διεθνείς δεσμεύσεις της Τουρκίας. Δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Μάλιστα, αντιδρά στο να είναι τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Βρετανία και η Γαλλία, η ανώτατη αρχή λήψης αποφάσεων στα ΗΕ, και λέει «δεν μπορούν πέντε χώρες να κυριαρχούν πάνω στη μοίρα του κόσμου». Δηλαδή, στρέφει τα βέλη του κατευθείαν στα ΗΕ. Ως απάντηση, τα ΗΕ συμπεριφέρονται πολύ ανεκτικά σε αυτόν. Με πολλή ανοχή. Δεν τον στριμώχνουν. Δεν επιβάλλουν κυρώσεις. Δεν λένε κουβέντα ακόμα και για τις κατοχικές ενέργειές του ή αρκούνται στο να τον καταδικάζουν με ασήμα

  Τα τρία εμμονικά σχέδια του Ερντογάν  που έγιναν βήμα προς βήμα στην Κύπρο.     Χασάν Καχβετσίογλου Η Άγκυρα μέχρι την αρχή της «μονομανικής» περιόδου πρόσεχε να μην χρησιμοποιεί «επιτακτική» γλώσσα στις πολιτικές της για την Κύπρο… Θα προτιμούσε να κάνει ό,τι ήθελε στην (σ.τ.μ. κατεχόμενη) Κύπρο με μια «γλυκιά και σκληρή» μυστικότητα, χωρίς να το ανακοινώνει δημόσια… Όταν ξόδευε λεφτά σε δρόμους, γέφυρες, γιγάντια κτίρια, μόνιμα έργα, δεν το ανακοίνωνε φωνάζοντας σε όλο τον κόσμο … Πόσα χρήματα στάλθηκαν από την Άγκυρα στο υπουργείο Οικονομικών; Θα πληρωθούν οι μισθοί; Έχει υπογραφεί το πρωτόκολλο; Κανένα από αυτά δεν θα ήταν «άξιο ειδήσεων» στα μέσα ενημέρωσης… Γενικά; Οι Τούρκοι πολιτικοί πίστευαν ότι ο «βορράς» της Κύπρου ήταν το άνοιγμα της «βιτρίνας» της Τουρκίας στον κόσμο. Ήταν ευρέως αποδεκτό ότι αν σπάσει αυτή η «βιτρίνα», η φήμη της Τουρκίας στον κόσμο θα πληγεί. Επιδεικνυόταν μεγάλη ευαισθησία για να μην εμφανιστεί η Τουρκία ως «εισβολέας» στην Κύπρο… Ακόμη και όταν

«Όσο περισσότερο κατευνάζετε τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν, τόσο περισσότερο αυτός καταχράται τους φόβους σας και επιμηκύνεται ολοένα και πιο πολύ ο κύκλος ζωής του καθεστώτος του».  Τζένγκιζ Άκταρ,  Τούρκος πολιτικός επιστήμονας, δημοσιογράφος και συγγραφέας -   ανοικτή επιστολή του προς τον Ζ.Μπορέλ, ύπατο εκπρόσωπο  ΕΕ για  Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  (1) Επίγεια κόλαση η Τουρκία – Εφιαλτικά στοιχεία από  διεθνείς εκθέσεις . (2) Ευρωαμερικανική μέγγενη στην Τουρκία  για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Selahattin Demirtaş , Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών [Halkların Demokratik Partisi (HDP)]  Κούρδοι:  Το Βασικό Εμπόδιο της Άγκυρας.  Η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας θα εξετάσει πιθανότατα τη Δευτέρα 1η Μαρτίου την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας 28 βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών («HDP») (των Κούρδων και της Αριστεράς, με 56 εκ των 585 έδρες). Αυτοί οι βουλευτές κατηγορούνται ότι «διεξάγουν αυτονομιστική-τρομοκρατική προπαγάνδα» ή «βοηθούν ή ανή

 “Ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης των Κούρδων  από τους Τούρκους στο Αφρίν κάνουν οι NYT! Οι New York Times κατηγορούνται για “ξέπλυμα” της εθνοκάθαρσης που κάνουν οι Τούρκοι στο Αφρίν. Σημασία έχει ότι το κατηγορώ έρχεται από την ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post , η οποία σε εκτενές άρθρο της μεταφέρει τις κατηγορίες κατά της αμερικανικής εφημερίδας. Όπως γράφει η Jerusalem Post , το άρθρο των NYT για το Αφρίν παρουσιάζει μόνο την τουρκική εκδοχή. Η ισραηλινή εφημερίδα γράφει για παράνομη στρατιωτική κατοχή, κλοπές των σοδειών των αγροτών,ακροδεξιούς εποίκους που επιτίθενται στους ντόπιους και σε εθνοκάθαρση. Κάτι που οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν. Όπως αναφέρει η Jerusalem Post “εμπειρογνώμονες, ακτιβιστές, πρώην κάτοικοι της περιοχής και αναλυτές, δηλώνουν σοκαρισμένοι από το άρθρο των ΝΥΤ, το οποίο δεν περιλαμβάνει ούτε μία λέξη για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον εκτοπισμό ατόμων που αναγκάστηκαν να φύγουν από το Αφρίν. Ορισμένοι συνέκριναν το άρθρο μ

  Ο «Μεταλλαγμένος» Ερντογάν και οι Γενοκτονίες. Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το  2005, ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος . Με το συγκεκριμένο ψήφισμα καλούνται τα κράτη – μέλη να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενιές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος ώστε να βοηθήσουν στην πρόληψη πράξεων γενοκτονίας. Η 27η Ιανουαρίου επιλέχθηκε επειδή κατά την ημέρα αυτή το 1945,  τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς-Μπιρκενάου, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του ναζιστικού καθεστώτος.  Με  το Προεδρικό Διάταγμα 31/2005 καθιερώθηκε και στην Ελλάδα η 27η Ιανουαρίου ως «Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος ».  Στο Ισραήλ η ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, το «Γιομ Ασοά»,  τιμάται την 27η μέρα του Εβραϊκού μήνα Νισάν που συνήθως είναι τον Απρίλιο.  Το Ολοκαύτωμα και οι Γενοκτονίες Έτσι λοιπόν ο  «μεταλλαγμένος» πρόεδρος Ερντογάν, που δηλώ

 Τα  “άνθη του Κακού” της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής  και η σκοτεινή ρίζα τους.  Η Ιστορία έχει δείξει ότι τα μπωντλερικά «Άνθη του Κακού» δεν αναφύονται μόνο στον βούρκο των προσωπικών ανθρώπινων παθών, αλλά και στους λειμώνες της πολιτικής και των διεθνών σχέσεων. Κι αν τα «άνθη» της εσωτερικής πολιτικής της Τουρκίας είναι δυσδιάκριτα, αφού «τα σκιάζει όλα η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά» του οργουελικών διαστάσεων ερντογανικού βαθέος κράτους που συνθλίβει κάθε ενάντια φωνή, τα δηλητηριώδη και άκρως επικίνδυνα «άνθη του Κακού» της εξωτερικής της πολιτικής έχουν ήδη αρχίσει να φυτρώνουν σε ξένα περιβόλια, με την συγκατάθεση ή μη του νόμιμου ιδιοκτήτη. Τον Νοέμβριο του 2019, είδαμε τον ζορισμένο Σάρατζ να σφίγγει με θέρμη το χέρι του Ερντογάν, όπως σφίγγει ο ευχαριστημένος οικοπεδούχος το χέρι του εργολάβου όταν δίνει το οικόπεδό του για αντιπαροχή. Τέτοια ήταν η αγωνία του αναγνωρισμένου μεν στο εξωτερικό, αμφισβητούμενου όμως στο εσωτερικό, Πρωθυπουργού τη