IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  «Γιατί να θέλουν οι στρατηγοί του Πενταγώνου να τελειώσει ένας τόσο βολικός πόλεμος»; Le Monde Diplomatique Τον περασμένο Φεβρουάριο, λίγες ημέρες πριν από τη ρωσική εισβολή, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ειδοποίησε τους Αμερικανούς να φύγουν από την Ουκρανία εντός σαράντα οκτώ ωρών. Έκτοτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψαν στη χώρα, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Χωρίς να διακινδυνεύσουν ούτε μία ζωή στρατιώτη, εκμεταλλεύονται τις διαδοχικές καταστροφές που προκάλεσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν για να συσσωρεύσουν στρατηγικές νίκες: μια μακροπρόθεσμα αποδυναμωμένη Ρωσία, μια Κίνα σε αμηχανία από τις αποτυχίες της γειτονικής της χώρας, ένα ΝΑΤΟ που ενισχύεται από την επικείμενη προσχώρηση της Σουηδίας και της Φινλανδίας, μια συγκομιδή συμβολαίων για τους Αμερικανούς εξαγωγείς σιτηρών, όπλων και φυσικού αερίου, με δυτικά μέσα ενημέρωσης που επαναλαμβάνουν εν χορώ την προπαγάνδα του Πενταγώνου. Για ποιο λόγο οι Αμερικανοί στρατηγοί θα ήθελαν να τελειώσει ένας τόσο βολικός πόλεμο...

 Πόλεμος στην Ουκρανία: Όταν ο Νότος αρνείται να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση – Le Monde Diplomatique. Γράφουν Alain Gresh Βασίλης Παπακριβόπουλος (μετάφραση) Παρατηρούμε άραγε στην Ουκρανία μια πλανητικών διαστάσεων σύγκρουση ανάμεσα στη « δημοκρατία και στον αυταρχισμό », όπως διακηρύσσει ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και επαναλαμβάνουν ασταμάτητα οι δυτικοί πολιτικοί και σχολιαστές; Όχι, απαντά η μοναχική φωνή του Αμερικανού δημοσιογράφου Ρόμπερτ Κάπλαν, « όσο κι αν κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται ενάντιο σε όσα υπαγορεύει η διαίσθησή μας ». Άλλωστε, « η ίδια η Ουκρανία υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια μια αδύναμη δημοκρατία, διεφθαρμένη και θεσμικά υπανάπτυκτη ». Στην παγκόσμια κατάταξη όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου, η έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για το 2021 την κατέτασσε στην 97 η θέση. Όπως προσθέτει ο Κάπλαν, « η μάχη αφορά κάτι πιο ευρύ και πιο θεμελιώδες: το δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να ζουν απαλλαγμένοι από οποιαδήποτε ε...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: «Ο μονοπολικός κόσμος γίνεται αμετάκλητα παρελθόν»   Οι ΗΠΑ στον κόσμο του 21ου αιώνα. Η απο-παγκοσμιοποίηση και ο περιφερειακός προστατευτισμός   αποτελούν μονόδρομο για τις ΗΠΑ. Η αμερικανική εξωτερική πολιτική μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου περιήλθε σε μια θορυβώδη θριαμβολογία. Ο όρος ″Triumphalism″ ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτό το σφάλμα. Οι ΗΠΑ προέκυψαν ως υπερδύναμη για μια σειρά από λόγους (γεωγραφία, μη φθορά σε ευρωπαϊκούς πολέμους παρά μόνο στο τέλος, δημιουργικότητα και φυσικούς πόρους) και δεν ήταν ποτέ μια πρόθυμη δύναμη να εμπλακεί στη διεθνή πολιτική. Από την άλλη, οι μάχες των Αμερικανών εναντίον των αποικιοκρατών (Βρετανών, Ισπανών και Γάλλων) καθιστούσαν την αμερικανική διαδικασία δημιουργίας έθνους-κράτους ως εξωτερική πολιτική καθώς ήταν αποικία. Η Αμερική κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου σχεδίασε σωστά δύο παράλληλους στόχους. Ο πρώτος ήταν να βγει νικήτρια στην κούρσα με την ΕΣΣΔ και με τον κομμουνισμό. Η άλλη, να...

Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ  Μια πολύπλοκη κρίση. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν είναι ασφαλώς ο μόνος που υιοθέτησε και προωθεί ό,τι ορισμένοι Αμερικανοί αναλυτές είχαν ονοματίσει ως «ηγεμονική πολιτική» των ΗΠΑ και η οποία άρχισε σταδιακώς να διαμορφώνεται μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Η ανάπλαση του παγκοσμίου περιβάλλοντος στη βάση των αρχών «δημοκρατίας» και «ελευθερίας» άρχισε με τον πόλεμο εναντίον της Σερβίας επί της προεδρίας του Μπιλ Κλίντον . Ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ είχε την έμπνευση να τον αποκαλέσει «ανθρωπιστικό». Πρωτίστως βέβαια επρόκειτο για στρατιωτική επέμβαση δίχως να έχει προηγηθεί απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η υπουργός επί των Εξωτερικών των ΗΠΑ –την εποχή εκείνη– Μαντλίν Ολμπράιτ δικαιολόγησε την παράκαμψη του Σ.Α. του ΟΗΕ με το επιχείρημα πως «εάν πρέπει να κάνουμε χρήση της βίας είναι επειδή είμαστε Αμερικανοί. Είμαστε ένα έθνος απαραίτητο. Στεκόμαστε υψηλά και βλέπουμε μακρύτερα στο μέλλον από τις άλλες ...

Η νέα Μεσανατολική εξίσωση και η 5η φάλαγγα της κυρίαρχης συστημικής στρατηγικής σκέψης. Η κατάρρευση της ψευδαίσθησης   για την δήθεν Αμερικανική υπεροχή  στο Αφγανιστάν και η συνακόλουθη ολοκληρωτική εγκατάλειψή του στην εξουσιαστική βουλιμία των Ταλιμπάν,  δεν συνιστά απλώς μια μεταβολή στο διοικητικό status μιας μεμονωμένης χώρας … Πρόκειται επί της ουσίας, για μια  σημαντική ανατροπή θεμελιωδών δεδομένων, που διαμορφώνει μια  συνολικά καινούρια κατάσταση , με ιδιαίτερο εσωτερικό δυναμισμό, αλλά και  με ευρύτερες περιφερειακές και άλλες προεκτάσεις .  Όχι μονάχα  γιατί μια σκληρή Ισλαμική φονταμενταλιστική σέχτα, αποκτά τον έλεγχο μια χώρας και  μέσω αυτού του ελέγχου, οι Ταλιμπάν αναβαθμίζονται αντικειμενικά  σε κρίσιμο περιφερειακό αλλά και υπολογίσιμο διεθνή δρώντα.  Αλλά κυρίως διότι μετά από αυτήν την εξέλιξη…   Το σύνολο των παραδοσιακών περιφερειακών προκλήσεων επικαιροποιείται και επαναπροσδιορίζεται, ...

  ΗΠΑ: Η Δημοκρατία των βομβαρδισμών και το πούλημα.   Παιχνίδι της Ιστορίας, διδακτικό: Οι Ηνωμένες, με τη λελογισμένη αποτροπή του ΝΑΤΟ, νίκησαν τον κομμουνιστικό κίνδυνο χωρίς να πέσει τουφεκιά, αλλά με τους τυφλούς βομβαρδισμούς για την επιβολή της δυτικής Δημοκρατίας στο Αφγανιστάν στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία και… αλλαχού, έγιναν οι ίδιες ο… αμερικανικός «κίνδυνος» στον πλανήτη! Ο απολογισμός είναι γεμάτος αίματα, νεκρούς, τραυματίες, καταστροφές πόλεων, διάλυση χωριών, βλάβες υποδομών, αχρήστευση πάσης φύσεως κοινωφελών εγκαταστάσεων, ανατίναξη ιερών τόπων, 20 εκατομμύρια ανέστιους πρόσφυγες… Και 2.000 πνιγμένες μανάδες και παιδιά πέριξ της Μεσογείου, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, μόνο για το 2019 – 2020. Επειδή μου αρέσει να μιλάω με στοιχεία: Ο πόλεμος του Αφγανιστάν (2001-2021) προκάλεσε 2.500 νεκρούς Αμερικανούς στρατιώτες και κόστισε στους Αμερικανούς φορολογούμενους συνολικά 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, σύμφωνα με τον Πρόεδρο Μπάιντεν....