IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ομοσπονδιακές δυνάμεις επιβολής του νόμου διασκορπίζουν πλήθη στο Πόρτλαντ, στο Όρεγκον, τον Ιούλιο του 2020. Mason Trinca / The New York Times / Redux  Η Τουρκία στον καθρέφτη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τραμπ μιμείται τον ισχυρό άνδρα της Άγκυρας. Στην εποχή της αδιαντροπιάς, η οποία ξεκίνησε χρόνια πριν ο Τραμπ ανέβει στην εξουσία, το να τον ελέγχεις μέσω των δεδομένων και να αποδεικνύεις ότι ψεύδεται δεν βοηθά. Μόλις οι άνθρωποι επιλέξουν την ευπιστία έναντι του σκεπτικισμού, η λογική πέφτει από το παράθυρο. Στην δεκαετία του 1960, συντηρητικοί Τούρκοι πολιτικοί συχνά υπόσχονταν να μετατρέψουν την Τουρκία σε μια «μικρή Αμερική». Αυτή η υπόσχεση βασίστηκε σε ένα ελπιδοφόρο όραμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα που πολλοί Τούρκοι ήθελαν να μιμηθούν. Αλλά μισό αιώνα αργότερα, είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που βρίσκονται για τα καλά στον δρόμο να γίνουν μια μεγαλύτερη έκδοση της Τουρκίας και όχι το αντίστροφο.  Εάν δεν ήταν ήδη ξεκάθαρες, οι πιο σκοτεινές τάσει

ΣXETIKA KEIMENA: Πληθαίνουν τα σημάδια αποδυνάμωσης των ΗΠΑ. Στα άκρα ο διχασμός της Αμερικής. Ταραχές σε αστικά κέντρα με χαρακτήρα φυλετικό και συνήθη αφορμή την αστυνομική αυθαιρεσία η Αμερική έχει γνωρίσει δεκάδες από τη δεκαετία του '60 και μετά. Όμως αυτό που συμβαίνει από την προηγούμενη εβδομάδα είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Πρωτόγνωρο σε ό,τι αφορά την εξάπλωση, τη διάρκεια, τον όγκο και τη σύνθεση των διαδηλώσεων που ξέσπασαν μετά τον φόνο του 46χρονου άοπλου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από λευκούς αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της σύλληψής του. Η αναταραχή δεν έμεινε περιορισμένη γεωγραφικά, όπως λ.χ. συνέβη το 1992 στο Λος Άντζελες, οι διαδηλώσεις έφτασαν να συγκεντρώνουν μεγάλα πλήθη (λ.χ. 60.000 στο Χιούστον, γενέτειρα του Φλόιντ) και οι συμμετέχοντες δεν ήσαν αποκλειστικά Αφροαμερικανοί. Η παρουσία των γυναικών ήταν εμφανέστερη, όπως επίσης και των ισπανόφωνων ή των νεαρών λευκών της γενιάς των"millennials" – με αποτέλεσμα να συγκροτείται έ

Πώς διευρύνεται το διατλαντικό ρήγμα. Το λογότυπο της γερμανικής προεδρίας στην Ε.Ε. το δεύτερο εξάμηνο του 2020 μοιάζει κάπως σαν βγαλμένο από το συνταγολόγιο του Ντόναλντ Τραμπ/ "Gemeinsam. Europa wieder stark machen": Μαζί – Κάνουμε την Ευρώπη ισχυρή ξανά. Όμως, αυτό το "μαζί” σίγουρα δεν περιλαμβάνει τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ, ούτε ακολουθεί τις δικές του αντιλήψεις για τη διεθνή αρχιτεκτονική. Οι διαδοχικές κρίσεις που έφερε η πανδημία του κορονοϊού και το κύμα διαδηλώσεων στις ΗΠΑ μετά το φόνο του Τζορτζ Φλόιντ κάνουν την απόσταση ανάμεσα στις δύο ακτές του Ατλαντικού να μοιάζει το τελευταίο διάστημα μεγαλύτερη.  Το ότι οι δηλώσεις του Ύπατου Εκπροσώπου της Ε.Ε. για τα τεκταινόμενα αυτές τις ημέρες στις αμερικανικές πόλεις στέκονται περισσότερο στο ζήτημα της "κατάχρησης εξουσίας” (όταν λ.χ. οι αντίστοιχες τοποθετήσεις του Λονδίνου επικεντρώνουν στην καταγγελία των λεηλασιών) είναι ένας συμβολικός δείκτης αυτής της απόστασης. Άλλες φωνές εί

Ένα animation για την απεργία πείνας στο Γκουαντάναμο που έχει ξεκινήσει από τον Μάρτιο του 2013.  Το βίντεο από τη Guardian παρουσιάζει την καθημερινή βία που βιώνουν οι κρατούμενοι στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο με βάση τις προσωπικές μαρτυρίες πέντε κρατουμένων απεργών πείνας.   Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα 17 κρατούμενοι συνεχίζουν την απεργία πείνας. Οι 16 από αυτούς υποβάλλονται σε αναγκαστική σίτιση μέσω σωλήνα. Δύο ακόμη νοσηλεύονται σε νοσοκομείο.  Διαβάστε επίσης:  Γκουαντάναμο: Απεργία πείνας 100 κρατουμένων Πηγή http://tvxs.gr/news/kosmos/