Πέραν της αντίθεσης ιδιωτικού και δημοσίου :H αντίληψη πως το κράτος μόνο κακό κάνει δεν ευσταθεί ...
Από το ένα άκρο στο άλλο. Αυτή η τάση χαρακτηρίζει δυστυχώς την κοινωνία μας. Από εκεί που έως πρότινος όλα τα περιμέναμε από το κράτος και που τα παιδιά μας οραματίζονταν μια θεσούλα στο Δημόσιο, περάσαμε στο άλλο άκρο: λαμβάνουμε ως δεδομένο ότι όσο λιγότερο κράτος, τόσο καλύτερα, καθώς τίποτα καλό δεν μπορεί να προκύψει από το Δημόσιο. Στην πορεία ξεχνάμε ότι η ποιότητα (ή η διαφθορά) του κράτους αντανακλά, σε μεγάλο βαθμό, την ποιότητα (ή τη διαφθορά) του ιδιωτικού τομέα. Και το αντίθετο. Η καθίζηση του ενός τομέα καταδικάζει τον άλλο στην απαξίωση (κι αυτό ισχύει το ίδιο όταν ο υπό καθίζηση τομέας είναι ο ιδιωτικός ή ο δημόσιος). Το πρόβλημα είναι ότι, εγκλωβισμένοι όπως είμαστε στην τωρινή μας μοιρολατρία, δύσκολα ξεπερνάμε τις ιδεοληψίες μας. Γι' αυτό ίσως καταφέρουμε να οραματιστούμε μια πιο υγιή κοινωνία, μια οικονομία με δυναμική και μέλλον, κοιτάζοντας λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας, ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά σε χώρες όπου ο ιδιωτικός τομέας παράγει καινοτο