IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η θορυβώδης αποκήρυξη των καλών τρόπων. Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι σήμερα η αχαλίνωτη συμπεριφορά γίνεται συνήθεια ή και νόμος. Προστυχιές, χλευασμοί και βρισιές σε όλη την κλίμακα της χυδαιότητας ανταλλάσσονται με μια ευκολία που θα άφηνε άναυδο έναν άνθρωπο περασμένης εποχής, μιας εποχής από εκείνες όπου δεν είχε ακόμη διασυρθεί τόσο πολύ η λέξη «φραγμός». Οι ρίζες του προβλήματος είναι βαθιές. Και μην πείτε ότι φταίει η κρίση, οι δυσκολίες που ενέσκηψαν και τα σμπαραλιασμένα νεύρα ολονών. Πάει πολύ πιο πίσω η υπόθεση και αν για μια στιγμή οι σκέψεις μας κατόρθωναν να βγουν έξω από τον καθημερινό κυκεώνα, θα επέτρεπαν να δούμε ότι δεν άνοιξαν από τη μια μέρα στην άλλη οι οχετοί. Είχε ήδη συντελεστεί μέσα στην οικογένεια, στα σχολεία και σ’ ολόκληρη την κοινωνία, μια θορυβώδης αποκήρυξη των «καλών τρόπων». Τους αποκάλεσαν «καθωσπρεπισμό» και νόμισαν ότι ξεμπέρδεψαν. Και δεν κατάλαβαν ότι ο τύπος ενός κανόνα όταν συγχέεται με το περιεχόμενό του παράγει εκτρώματα. Ήτα

   Ρύποι, ρύποι, ρύποι...* Η ρύπανση έχει πολλές όψεις. Μας ενοχλούν οι ξεχειλίσμενοι κάδοι με τα σαπισμένα σκουπίδια, μας απωθούν οι βρόμικες φυσαλίδες της θάλασσας, αγανακτούμε βλέποντας ακαθαρσίες ζώων στα πεζοδρόμια, δυσανασχετούμε με τα μίζερα, αφρόντιστα πάρκα, λυπούμαστε τα περιφερόμενα, πεινασμένα αδέσποτα ζώα, μας πανικοβάλει η αιθαλομίχλη πάνω από την πόλη, οργιζόμαστε στην όψη του μπαζωμένου ρυακιού με τα βιομηχανικά απόβλητα, αποστρέφουμε το βλέμμα μας από τις εγκαταλειμμένες οικοδομές, τους βαμμένους με συνθήματα τοίχους, τις  κουρελιασμένες αφίσες, τα βανδαλισμένα μνημεία μας. Ρύποι, ρύποι, ρύποι… Άλλοι, οι σοβαρότεροι, απειλούν την υγεία μας. Άλλοι, λιγότερο επικίνδυνοι αυτοί που προσβάλλουν την αισθητική μας. Αλάνθαστη, εν προκειμένω,  η προειδοποιητική επισήμανση: Όταν ο πολιτισμός αρχίζει να διαλύεται, τα ρήγματα πρωτοφανερώνονται στην αισθητική του.    Μια κατηγορία από μόνη τους, οι ρύποι του λόγου, γραπτού και προφορικού. Τον πρώτ

Ερευνητές του Χάρβαρντ αναζητούν το μυστικό της ευτυχίας. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι η ευδαιμονία αποτελεί το ύψιστο αγαθό στη ζωή και οδηγό για να ρυθμίζουμε τη συμπεριφορά μας. Η αναζήτηση της ευτυχίας απασχολεί διαχρονικά τους ανθρώπους, με διαφορετικό τρόπο σε κάθε εποχή. Ωστόσο, όπως συμβαίνει συχνά με τις υπαρξιακές αναζητήσεις, ενώ έχουμε το βλέμμα στραμμένο μέσα μας, η απάντηση βρίσκεται... δίπλα μας. Ερευνητές του Χάρβαρντ μελετούν τους παράγοντες που οδηγούν σε μία ευτυχισμένη ζωή, σε έρευνα που είναι σε εξέλιξη για περισσότερα από 80 χρόνια. Τα ευρήματά τους αναδεικνύουν τον ρόλο που παίζουν οι ανθρώπινες σχέσεις σε μία μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Η μελέτη για την ανάπτυξη των ενηλίκων Η μελέτη του Χάρβαρντ για την ανάπτυξη των ενηλίκων ( adultdevelopmentstudy.org ) είναι η μακροβιότερη έρευνα που έχει γίνει για την ενήλικη ζωή. Ξεκίνησε το 1938, κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Οι ερευνητές άρχισαν να παρακολουθούν την υγεία 2