IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Συμφωνία αναδιάρθρωσης χρέους στην Αργεντινή:  Ελάφρυνση 42,5 δισ. δολαρίων σε 5 χρόνια. Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε την Τρίτη συμφωνία με τους σημαντικότερους ιδιώτες δανειστές του εξωτερικού χρέους  της, ολοκληρώνοντας αναδιάρθρωση ομολόγων αξίας 66 δισ. δολαρίων.  Η συμφωνία της οικονομικής ομάδας με τους πιο σκληρούς ομολογιούχους επιτρέπει την εξοικονόμηση περίπου 40 δισ. δολαρίων τα επόμενα χρόνια. Ο πρόεδρος Αλμπέρτο Φερνάντες είπε ότι αυτοί οι πόροι θα είναι διαθέσιμοι για να υποστηρίξουν την παραγωγή και να εκπληρώσουν την υπόσχεση “να ξανασηκώσουν την Αργεντινή στα πόδια της”. Ο πρόεδρος Φερνάντες φάνηκε αισιόδοξος και δήλωσε ακόμα ότι “η συμφωνία σημαίνει ότι οφείλουμε να πληρώσουμε γύρω στα 37 δισ. δολάρια λιγότερα (μέσα στα επόμενα 10 χρόνια). Επίσης ευχαρίστησε τους δανειστές που κατανόησαν την προσπάθεια της Αργεντινής και τους περισσότερους από 150 οικονομολόγους διεθνών οργανισμών που συντάχτηκαν με την πρόταση της Αργεντινής.

 Αργεντινή και ΔΝΤ:  Μια ολέθρια σχέση. Εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο, η Αργεντινή έχει βυθιστεί σε μια νέα κρίση, εάν υποτεθεί πως ξεπέρασε την πρώτη, του 2001 και δεν πρόκειται απλώς για μια ακόμη ηχηρή εμφάνιση ενός συμπτώματος με αιτίες οι οποίες ουδέποτε αντιμετωπίστηκαν. Η νίκη του κεντροαριστερού Αλμπέρτο Φερνάντες και της συμμαχίας με την κεντροαριστερή πρώην πρόεδρο Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ, στις προκριματικές εκλογές στις 11 Αυγούστου, μπορούν, να εκληφθούν ως μία έκφραση της αντίδρασης του κόσμου απέναντι στην νεοφιλελεύθερη επέλαση του νυν προέδρου, Μαουρίσιο Μάκρι, στο πρόσωπο του οποίου οι αγορές, το 2015, είχαν βρει έναν πιστό σύμμαχο. Παρά την νέα, καραμπινάτη αποτυχία αυτής της επέλασης και την «επιστροφή» της χώρας σε καταστάσεις που παραπέμπουν σε εικόνες πριν το ξέσπασμα του 2001, η συστημική προπαγανδιστική σπέκουλα εξακολουθεί να θεωρεί αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα ως «αιτία» δεινών, όπως τα Capital Controls από την κεντρική τράπεζα της χώρας

  Τα αυξανόμενα επιτόκια των ΗΠΑ καθιστούν λιγότερο ελκυστικά τα περιουσιακά στοιχεία που ενέχουν ρίσκο, συμπεριλαμβανομένου του δημόσιου χρέους των αναδυόμενων οικονομιών, και πολλές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος δανεισμού. Πολλές αναδυόμενες οικονομίες έχουν πιεστεί, αλλά η Αργεντινή και η Τουρκία χειρότερα από όλες. Διαμαρτυρία κατά των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, τον Μάιο του 2018.  AGUSTIN MARCARIAN / REUTERS   Ο Mauricio Macri και η Christine Lagarde στην σύνοδο κορυφής του G7 στο Quebec,  στον Καναδά, τον Ιούνιο του 2018. REUTERS Τους τελευταίους μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεκινήσει ένα ασυνήθιστο πείραμα πολιτικής. Σε μια εποχή του οικονομικού κύκλου -που κρίνεται από το ποσοστό ανεργίας- όπου το δημοσιονομικό έλλειμμα συνήθως μειώνεται, το Κογκρέσο πέρασε φορολογικές περικοπές και αυξήσεις δαπανών [1] που θα το διευρύνουν [το δημοσιονομικό έλλειμμα] κατά περίπο