IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μια σιωπηλή επανάσταση λαμβάνει ήδη χώρα  στην Ανατολική Ευρώπη. Από την Τσεχία μέχρι την Αλβανία και από τη Σλοβακία μέχρι τη Ρουμανία , οι άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους για να απαιτήσουν μεγαλύτερη διαφάνεια από τις κυβερνήσεις τους. Μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα είναι μέτρια, αλλά πρόκειται για μια τάση  που θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην περιοχή για τα επόμενα χρόνια, και που θα επηρεάσει τις μελλοντικές κυβερνητικές αποφάσεις αλλά και τα αποτελέσματα των εκλογών. Σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμέτωπη με τις αυξανόμενες ανησυχίες για την κατάσταση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στα ανατολικά κράτη - μέλη και στις υποψήφιες προς ένταξη  χώρες, οι ψηφοφόροι στέλνουν το μήνυμα ότι θέλουν οι κυβερνήσεις τους να γίνουν πιο διαφανείς - κάτι που τελικά θα μπορούσε να βοηθήσει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ του δυτικού και ανατολικού μισού της Γηραιάς Ηπείρου. Διαμαρτυρίες εντός και εκτός της ΕΕ Καθ 'όλη τη διάρκεια του πρώτου

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, τον Νοέμβριο του 1989, πανηγυρίστηκε στη Δύση ως θρίαμβος της ελευθερίας και αρχή «μετάβασης στην δημοκρατία, την αγορά και την ευημερία», οδηγώντας εν τέλει και στην ένταξη έντεκα χωρών της Αν. Ευρώπης στην ΕΕ. Βεβαίως δεν έλειψαν οι επικριτικές φωνές των διαφωνούντων, που μίλησαν για «προσάρτηση» της Αν. Γερμανίας από τη Δυτική, ή για ένα «νέο τείχος του χρήματος» που χωρίζει τώρα την ανατολή και τη δύση της ηπείρου, κατά την έκφραση του Ζαν Πιερ Σεβενεμάν, ιστορικής μορφής του γαλλικού σοσιαλισμού. Ο μαρξιστής «οικονομολόγος της ανάπτυξης» Σαμίρ Αμίν μίλησε για τη δημιουργία μιας υπανάπτυκτης και εκμεταλλευόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας, το αντίστοιχο της Λατινικής Αμερικής για τις ΗΠΑ. Οι φωνές αυτές όμως καλύφθηκαν τότε και αργότερα από τον άνευ προηγουμένου ορυμαγδό των οπαδών του «τέλους της Ιστορίας» και της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης». Μόνο με την κρίση της ΕΕ το 2009, μια κρίση στην οποία πολλοί θεωρούν ότι συνέβαλε αποφασιστικά